8 dal camelim kaldı anlatmam paylaşmam gereken şeyler var dinleyip derdimi paylaşacak birileri varsa belli etsin bi zahmet

Ben 18 yaşında ygsde 40 bin siralaması olan, zeki ama çalışmayan tipler olurdu ya hatırlarsınız ders dinlemez aklı başında çevresindeki problemlerle ilgilenir hep değer görmüştür takdir edilmiştir heh oyum. Dünya umrumda olmaz yalnız takılırım takarım kulaklığımı açarım müziğimi mutlu olurum, ufak tefek şeylerle doludur hep kafam. Babam it gibi çalışır günde 15 saat, abim hacettepede hukuk okur, bendende beklenti vardır ama sıkıntı yok hallederim yani rahatimdır. Rahattım anasınıgibeyim.Ne zamana kadar biliyomusunuz.Ben amlılardan uzak durmaya çalıştım hep, bi amlı gelip beni bulana kadar.
Bu amlı sevdiğini söyledi bana, bende sınav dolayısıyla oluşan kasvetli ortamdan kurtulmak için bi süre konuştum bunla, takdir edersinizki bağlandım, amı zütü dağıttım

Hayatımın 3 ayını aldım, elimle bu kıza verdim. Bunu neden yaptım, kız zor durumdaydı, ailevi ve pgibolojik sorunları vardı kızın, ve halen var. Bende ufaklığımdan itibaren yetiştiğim ortamdan kaynaklı olsa gerek, bi insanı zor durumda birakamam. Arkadaşım dayak yerken bile bile girip dayak yediģim çok olmuştur.Bu kızda benimle konuşurken, yanımdayken mutluydu panpalar. Hiç hesapta yoktu, sevmedim kızı, sevdirmesini bildi kendini. Yanıma gelip napıyon yarram diye sormayan babam, gelip halimi hatrımı sorar oldu, o derece dağıtım zütü başı, neden dostlar biliyomusunuz.Ben kendi mutluluğumdan çok başkalarının mutluluğuyla mutlu olurum.

Kız çok güzel ve olgun bişey ve tav oldum yalan olmasın, gibme planları kurduğum kıza bağlanmıştım galiba. Onsuz 1 dakikam geçmiyordu artık. Çok bilinçli ve raad olan ben, bu kız hayatıma girdikten sonra huzursuzdum artık. Mutlumu lan acaba, seviyomuki beni, napıyodur acaba, ne var kafasında.Üniversite planları kurdu dostlarım, beraber odtüde inşaat okuyacaktık. Kıza asla yok demedim, asla demedim. ipler ondaydı, sen ne istersen olacak, ne istemezsen olmayacak dedim, beni mutlu eden buydu lan şerefsizim bak

6 dalım kaldı ses verin boşamı yazıyom acaba

Galiba sevdim kızı, masumluğunu, çaresizliğini, bel altı esprilerini belkide, daha çok beni düşünmesini, yada düşünüyomuş gibi yapmasını bilemiyorum. Yanımda olmanı istiyorum dedi bi gece, şerefsizim imkanım olsa kalkar giderdim yanına, kıpır kıpır oluyo dedi içim seninle konuşurken. Benim olmuyodu ne yalan söyleyim.Ama biz erkeklerin bi huyu vardır genel anlamda, bunu özellikle inci sözlükte takılan panpalarımda görüyorum.Çok rahat bağlanabiliyoruz bi insana. Bunun sebebide şudur efendim, çoğumuz normal hayatlar yaşamıyoruz.Çevremizdeki insanlar mutlu mesut yaşarken, her taka kahkaha atabilirken, biz ortama ayak uyduralım diye kahkaha atmaya çalışıyoruz, bak yine ortamı bozmamak için.Öylede düşünceli insanlarız, bağlanıyoruz işte anasını avradını gibeyim.
Yani demek istediğim şu, bi kız gelse bize açılsa, biz onu sevmesek bile sevmeyi deneriz beyler, harbi deneriz lan, bu am bulduk diye değil, gerçekten farklı bi durum.

Evet beyler öyle işte, benim arkadaşlarım gelir anlatır bana, yok kızın ağzına verdim, şurasını emdim, hoplattım zıplattım, bravo dıbınakoduğum der geçerim, hiç heves etmem. Gider eve paşa paşa osbirimi çekerim.
Ve şunuda yaşadım, kızı aldım sinemaya zütürdüm, zebra taytı ve güzel bi büluz giymişti, yazımın başındada belirtmiş olmalıyımki gerçekten güzel ve olgun bi hanfendidir kendileri. Dönüp kıza bakmadım hayattan silik yemiş gözü yaşlı zütü traşlı muallakyimki bakmadım, film izledim. Sonra aldım yanıma otobüs durağına bıraktım, güle güle yolladım yurduna. Hatamı yaptım beyler, evet hataydı bu.Ben orda bu güzelim kızı tutsam bi güzel emsem, sağını solunu emsem, dıbını sulandırsam böyle olmayacaktı(ne olduğunu eğer bunu okuyan birileri varsa biraz sonra anlayacak).Ama pişmanmıyım böyle yaptığıma, asla değilim.
insan gibi yaşayalım, iyi düşünelimde yinede kaybedelim be dostlar, varsın kaybedelim, boşverin bunu.

Hanfendi biraz genişti beyler, ben bunun farkındaydım. Bazı erkeklerle samimi muhabbeti vardı, rahat giyinmeyi seviyordu. Söyledim bunu kendisine, hayatıma müdahale edilmesini istemem kıskançlık krizlerine girme boş yere kötü bi niyetim asla yok dedi, güvendim ona.Ve ekledim, biz bikaç aya düşman gibi olacağız bak hatırla bu günü dedim, yok emre biz farklı olabiliriz güven bana dedi.Sen yinede unutma dedim, unutmuştur ama.

Sonuca giriş yapmadan önceki son entrymi giriyorum. Gayet mutluyduk, günün her saati beraberdik. Okulda zaten birlikteydik, sevgilim gibi davranmıyodum ama sevgilimdi basbayağı, bana bakınca gözleri parlıyodu. Whatsappten müzikler atıyoduk birbirimize, fotoğraflar atıyorduk, mutlu oluyorduk. Yani o mutlu oluyodu, bende bu yüzden mutlu oluyodum, en adi huur çocuğuyumki kız gülünce dünyalar benim oluyordu. Böyle bi duyguyu yaşamayanlar ama yaşamak isteyenler varsa korkmayın gidin içine kapanık bi kız bulun. Beni seni seviyorum senin yanında olmak istiyorum ama bundan önce yanında değildim istemezsen söyle bundan sonrada olmam bişey değişmez diyin. Kestirip atmaz, tanıyın birbirinizi, sevin zamanla. Mükemmel bi duygudur yaşayın bunu, yaşamadan ölmeyin.Ama sonucu en az 3 kat daha fazla koyar bunuda unutmayın

Herşey güzel giderken tam doruktayken, mükemmel şeyler olurken, belki kızla artık sevişmeyi düşünebilecekken, oda hevesliyken seninle olmaya işler yolunda gitmez.Bu hayatın bi kuralıdır, herşey yolunda gitmeyecek, bazı şeyleri sen bozacaksın, dur diyeceksin daha değil.Yok yok olmayacak böyle.
Kıza bigün yine onu ne kadar sevdiğimi allengirli cümlelerimle döktüm yazıya.Ne kadar çok sevindim anlatamam dedi, kalp krizi geçirebilirsin mutluluktan konuşursam dedi, yarın öğlen buluşuyoruz beraber yiyip konuşuyoruz dedi.Ben o an varya, hayatımın en mutlu gününü yaşadım, ve o an anlamıştım bu kıza ne kadar bağlandığımı, çünkü harbiden mutluluktan kalp krizi geçirecek gibiydim. Etrafa gülücükler saçıyorum, topladım arkadaşları hepsini yemeğe zütürdüm, 2şer dalda sigara verdim, içtik tozduk. Anneme hediye aldım, babama sarıldım. Anlıyomusunuz mutluluğu, keşke hiç bitmeseydi, hep mutlu olabilseydik iyi şeyler bitmek zorundamıki, bunu insan kendisi belirler.2 kişide mutluysa karakteri zayıf olanın yediği naneler sonradan çıkar ortaya, bi ağrı kesici alıp devam ediyorum.

Aldım bunu öğlen ne yersin dedim. Bişey yemem konuşalım dedi. Olmaz öyle dedim girdik a101e çok sevdiği şu etinin turtaları oluyo ondan aldım, başka bişeyler daha var sevdiği onlardan aldım zütürdüm parka. Anlat dedim. Duraksadı.Boş boş baktı bana. Bekle dedi toparlamaya çalışıyorum, bekliiyorum dedim kendimden emin bi şekilde, sanıyorumki beni ne kadar sevdiğinden, artık adamakıllı bi ad koymamız gerektiğinden felan bahsedecek.
Aynen şuydu söylediği : Emre ben sana çok bağlandım, sende bana öyle. Bırakmayalım birbirimizi olurmu dedi. Asla bırakmam ben seni dedim. Tamam o zaman dedi.(Bunun benden önce çıktığı bi zütveren vardı 1 yıldır görüşmediklerinden benden sonra numarasını bile sildiğinden fotoğraflarını sildiğinden benim onu tamamen unutturduğumdan bahsetmişti. Adı burak şerefsizin. Bundan bahsetmeyi unutmuşum ekledim burda.)
Benim aklıma burak geliyor emre dedi.O bana o kadar kötü şeyler yaşattıki saçma sapan anlarda geliyor aklıma, zarar verir bize dedi.Ben seni seviyorum ama durum bu, zaman ver bana dedi. Zaman senin köpeğin olsun bitanem dedim, unutalım beraber gelelim üstesinden dedim. Düşünmem gereken şeyler var emre dedi, dün gece oturdum düşündüm, yanlış yola girmek istemiyorum dedi, zaman zaman zaman istedi, eyvallah be gülüm dedim, eyvallah, mutluluktan kalp krizi geçirmiştim harbiden, eyvallah...

Çok uzattım sıktı sizide kısa kesip bitireceğim okuyanlarada minnettarım en son bi yorum yapıp gidin içim ferahlasın

Bikaçgün geçti aradan. Düşündünmü dedim, daha değil dedi. Ertesi gün yine sordum, ertesi gün yine yine yine. Kavuşmalıydık artık, sevdin lan beni kendin söyledin, hatta sen sevdin ben sevmedimki, sen sardın bana, bende sen üzülme diye bu seviyeye getirdim herşeyi, sırf senin için, bak ben ne durumdayım gonca hani olurda okursun felan biliyosun incide yazarlığımın olduğunu adında geçsin burdan.
Ben umutla bekliyorum tabiki, sonumuz iyi olacak, olmalı, bırakamazsınki beni, bende öyle, bırakmamalısın beni bu durumda.Ben senin için kendimi yok saydım, sende beni yok sayarsan ben yok olurum prenses.
Emre konuşalım dedi sanırım 1 hafta zaman geçtikten sonra. Oturdu, emre ben seni seviyorum ama biz olamayız dedi. Neden diye sordum, bunaldım dedi.Ben sana artık o gözle bakamam dedi. Niye ben ne yaptımki sana dedim, bişey yapmadın sorunda bu zaten dedi.Ben alışık değilim böyle şeylere, melek gibi geldin bana dedi, biraz ara verelim konuşmayalım bi süre dedi, konuşanı gibsinler ama bırakma beni dedim. Yalvaracak durumda olması gerek ben değildim ama yalvardım. Bilmiyorum zaman ne gösterir dedi. Hiç bi mantıklı açıklaması yoktu, olamazdı da.Beni sevdiğinide biliyodum.E git lan sevmiyosan dedim kaç kere. Saçmalama sevmesem yanında olmam dedi.Ne olduki lan şimdi dedim, cevap bekleme benden dedi. Dünyam başıma yıkıldı.

Eve bırakayım dedim, olmaz tek gidicem dedi. Konuşalım dedim, olmaz işim var dedi. Buluşalım dedim, 1 hafta içinde her günü saydım, hepsinde meşgulüm dedi.
Ne gitmesini bildin dıbınakoyayım ne kalmasını bildin.Ben kıvrandım, sokaklarda sabahladım, yurdunun önünde yattım sana hiç söylemedim, eve uğramadım 3 gün, 2 hafta tek öğün yemekle durdum, bitirdim lan kendimi.Sen mutlu ol diye oldu bunlar, şimdi anlatsam anlamazsın, suçlu benim senin üstüne çok geldim sana göre, anladınmı hepsi senin için oldu. Kendimi hırpalamam bile senin içindi.
Başım çatlıyor ama bitirecem bugün.
Okulda mutlu mutlu takıldın. Yüzüne baktım geri çevirdin, bana artık ne halin varsa gör istemiyorum dedin. Bumuydu hakettiğim gerçekten. Sana değer verenlere hep böylemi yaparsın. Gidiyorum hayatından dedim ve ölü gibi yaşamaya başladım, elimde değildi, değer verecek kimsem kalmamıştı, herşeyimi bilecek, halimi düşünecek, merak edecek, 24 saat aklında olacağım, beraber mutlu olacağımız kimsem yoktu. Sevgilim yoktu demiyorum farkettiyseniz
1 hafta önceydi, en yakın arkadaşı bi görüşme ayarladı, umutluydu oda güzel şeyler olacak dedi. Peki dedim konuşalım.Ne konuşacaksan konuş acelem var dedi, geçelim biyere oturalım dedim, olmaz istemiyorum dedi.Gel lan parka otur bari dedim. Sinirli sinirli tavırlar, sanki önce bi güzel dıbını zütünü gibtim sonra gibtir git huur dedim, öyle tavırları vardı. Asla kötü bi söz söylemedim, açık konuştum.Biz böyle olmamalıydık, ben senin için değişirdim dedim, değişmedin dedi.Ne yaptım dedim, sinirli tavırlarımı söyledi, unutamam ben onları dedi.Ben 1 ay sonra numaramı değişeceğim ve sen ulaşma diye kimseye vermiycem yeni bi sayfa açıcam dedi. Eyvallah dedim, canın sağolsun. Kalktı gitti sonra, unutacağız artık dedim, bi ayrılık tokadı yemiştim, alışmak gerekirdi böyle şeylere, göbek deliğinin altında 2 tane delik olan hiç bi canlıya güvenmemem gerektiğinide öğrenmiştim

Ve ne oldu biliyomusunuz

3 gün önce eski sevgilisinin doğum günüydü. Numarasını sildim ondan nefret ediyorum dediği çocuğu aramış, saatlerce konuşmuşlar, ertesi gün buluşmuşlar, gezip tozmuşlar.Çocuk muhtemelen bunu çatur çutur gibti öyle huur çocuğu bi insan tanıyorum.Her hafta farklı bi kızla takılıyor.
Ben bu kızın bu yolda olmasına üzüldüm, elimden geleni yapmıştım, ama o gitti onu seçti.Bu saçma sapan hareketlerinin sebebide eminim bu çocuktu, o herşeyin tersine döndüğü gece bu huur çocuğuyla konuşmaya başladı ve beni kenara itti.
Sonucumuz malum.
Dün hunharca içtim ve kıza o çocuğun şerefini gibeyim seviyosa çıkart karşıma gibisinden mesajlar atmışım. Kız artık hayatıma karışma nefret ediyorum senden gittikçe dedi.Git geber arabanın altında kal umrumda değilsin dedi bana. Bittim ben, game over.Çocuğu yakalasam anasını bacısını gibsem ne fayda, giden günlerim oldu, giden geleceğim oldu. Hayatımı gibtim attım.
Bitiş cümlem : Hiç bi zaman verdiğiniz kadar değer beklemeyin.Siz siz olun herhangi birisi için kendinizden vazgeçmeyin, yaşamın standartlarından sapmayın, kendinize yazık edersiniz, benim kendime ettiğim gibi.
Eyvallah güzel kardeşlerim, eyvallah