bir şizofrenin satırları

bir sayfa daha, kısa zamanım var. çabuk okuyun.

rezerved

rezerved

reserved

elim değmişken iki sayfa yazacağım

3 sayfa

ayrıca sende benim masama gelmiş olmazsın diye düşünüyorum. basitlik diye nitelendiremem ama, beni bu halimle kabullenmezsin. daha doğrusu zaten gelmezsin.
biz farklı bir çift olacağız.

//aynı gece. son yazdıklarımdan 3 saat sonrası//

yine kapımı kilitledi ablam. yada babam. okul saatime kadar rahatım. müziğime karışırlar belki.

nerede kalmıştım, farklılığımızda. farklı olacağız. çok zengin olamayacağız belki, ama farklı mutluluklar yaşarız, kimsenin yaşayamayacağı. sana mavi balığımı göstereceğim.

herşey tamam. ama bir ekgib var. çünkü bunu okuyan nadide bayan, yani siz, yanımda yoksunuz. bu hayallerde anlık olmuş oluyor.

hayallerimde yüzün yok. izlediğimiz filmin detaylarına kadar aklımda belirgin. ama yüzün yok. garip.

3 sayfa da burada bitti

4 sayfa

bu defteri sana hemen veremem. anla beni yıllarca süren ilişkiler bile bazen sahte çıkabiliyor. ben sadece bu sayfalara yazdığım, konuşmaya dahi cesaret edemeyeceğim şeyleri, bir anda veremem.
buldum. bir zaman belirleyeceğim. hatta belirgin bile. sayılara düşkünlüğümden faydalanma zamanı.

bugünün tarihi. 16/02

o zaman bir yıl altı ay iki saat. büyülü sayılarımız bunlar. ilişkimiz başladıktan sonra, geçer ise bu süre, bu yazılar sende olacak. hayali bile beni korkuttu. bu defter dersler içindi. daha mantıklı olaylara kurban oldu. olsun.

acaba ne kadar güzel olacaksın...

tabaktaki su yine bitti. çiçeklerim suya çok aç.

4 sayfa sonu

gece giremeyeceğim sanırım. öpücükler.

capsler @1'de edit.

not: şizoidler çok sigara içer

reserved

rizörvıd

--spoiler--

--spoiler--

reserved

(bkz: sayfa 5)

kalk diye bir fısıltıyla gözlerimi açtım. odam karanlıktı. karanlık ve soğuk. hafif ürperdim ama sorun değil battaniyem vardı benim can dostum. ona sarıldım sımsıkı. hafifçe doğrularak komidin in üzerinde duran karanlıklarımı aydınlatan ışığı açtım. odaya bi göz gezdirdim kimse yoktu. defterim yeni satırların yazılmasını istemişti belki de o mu sslenmişti. bilmiyorum. bu aralar bilmediğim çok şey var hiç bir anlam yükleyemediğim ve kayboluş.

defterimin kapağını açıp son yazdığım sayfaya göz gezdidim. bir kız. aklımda yüzünü canlandıramadığım. bu da diğer bütün bilinmezlikler gibi anlamsızlıklar içinde kayboluşumun tetikçisiydi. tanrım karanlıklar içinde çırpınmak. şimdi anlayabildiğim tek şey karanlıkbir boşluğa tutunmanın ne zor olduğuydu. ellerim boşluğun bir parçasıymış gibi. benim olduklarını hissedemiyorum. sadece onları ışığı doğru tuttuğumda duvarda ki özgürce kımıldayışlarının izlerini takip ediyorum. onları en iyi ve işe yaradığı tek zaman olan yüzümü kapattıklarında hissedebiliyorum.

keskinlik, bir koku gibi ve bir acı. beynim acıyordu.

bir sigara yaktım. dışarıda güçle yağan yağmurun damlalarının pencereme ardarda vuruşlarını dinlerken kalemi elime aldım tekrar.

(bkz: sayfa 5 sonu)

panp bişey dicem:

"evet. bu defteri bir gün birine vereceğim. tek inandığım budur. umuyorum ki, hakeden bir insan olur."

eğer sazan.avi yapmıyorsan, sallama bi hikaye değilse, niye paylaşıyorsun amk hasta birinin tek ve özel hayalini burda bisürü 31ciyle?

@55 panpacım. maksadım sadece bunların insanlar tarafından bilinmesini sağlamak. kendini zaten kardeşim gibi gördüğümü belirttim. kötü bir maksadım yok gerçekten.

@56 sen bilirsin panp.

reserved

at panpa merakettim

reservedddd 1 saate gelicem