Oturma odasında bulunmaktayım, koltuğa oturmuş bilgisayar kucağım bu yazıları yazmaktayım. Tabi şarkıcı Sting eşliğinde.Şarkıları ruhuma işliyor bu adamın.Şarkılarını dinledikten sonra bolca düşüncelere dalıyorum. Düşüncelerin içinde kayboluyorum. Yapmak istediğim çoğu şey aklıma geliyor ama kıçımı kaldırıp hiçbirini yapamıyorum.Çünkü çok tembelim, bunları yapamayacak kadar üşengecim. Bu belki günümüzün hastalıkları olabilir.Üşengeçlik ile tembellik. Burada çoğu kişinin de öyle olduğuna eminim, hepiniz demiyorum genellemiş olurum. Girilen entrylerden olsun, açılan başlıklardan. Bence kendimize gelmeliyiz,bu sorunun üstünde durmalıyız. Boş kişiler olmadığımızı kendimize göstermeliyiz. Bilmiyorum sözlerim size ne kadar etki edecek ama bir deneyelim diyorum.Her yılbaşın da bir ümidi oluyor insanın, bu yıl güzel geçecek. Gezmediğim, görmediğim ve yapmadığım her şeyi yapmak istiyorum diyoruz.Ama anlık bir istek ve ümitle gerçekleşiyor bunlar. Bize kalıcı ve sağlam temeller lazım. Anlık şeylerle yaşayıp gidemeyiz değil mi?

Çoğunuzda var bunlar panpa

Çareler çaresiz kanka napak

bunun okunacağına inancın ne