bir çığlıkla başladı herşey vol 1

reserved

wordde değil miydi bu amk hadi

internette oynadığım oyundan çok uzun zamandır tanıdığım paraya ihtiyacı olan birine para gönderirken soruyorum kendime annem babam veya kardeşlerim için ne yapıyorum ki diye. hala bi hayal dünyam var. genişledi hatta. orda hiçbişey yok yine sadece ben varım o yerde derinlerde.

bitmedi beyler part 2 var onu da burda çıkariyim aradan bidaha başlık açmaya gerek yok

kimsenin hayatı dört dörtlük diil ama benimki 20 de birlik gibi geliyo bana. en azından sağlığınız vardır yine. tabi ki halime şükrediyorum. her zaman daha kötüsü de var. ama bazen soruyorum. bunları yaşamak için çok erken diilmiydi diye? isyan diil bu allaha karşı

@1 http://inciswf.com/eh9z4omj.swf

şimdi part 2 ye geçiyorum size biraz ailemden ve üniversite hayatımdan bahsetmek istiyorum

aile, insanın her türlü derdini anlatacağı maddi manevi her türlü desteğin bu kavramın içinde verileceği bir yapı. anlamadıklarını düşünüyosanız o başka tabi. doğduğum andan itibaren ilkokula kadar ailemle aram iyidi. ablam, ikizim, annem, babam. gayet neşeli diyebileceğim günler geçirdim onlarla o yaşıma kadar. bu konu üstünde fazla durmicam. babam çocuklarıyla arasına mesafe koyan, annem bu mesafeyi indirgemeye çalışan, ablam çalışkan, kız olan ikizim de ailede saflığı temsil eden biri.

part 2?

babamla nedenini bilmiyorum ama bi baba oğul gibi oturup konuşmuşluğum yok şu güne kadar. sigara içtiğimi öğrendiğinde bile 'içte gör ebenin dıbını' diyebilecek kadar kısa ve öz birisi. ben küçükken maddi sıkıntılardan kaynaklanmış olucak ki hep bi soğukluk vardı aramızda. o mesafeyi öyle bi koydu ki aramıza yaş kemale erince aradaki buzları eritmeye çalışmaya çalışan babam.. üniversiteyi kazandığımda kaydımı beraber yaptırmaya gittik, konuşmaya çalışıyodu benle ama nasıl desem içimden gelmiyodu. pozitif olarak görünmeye çalışsa da içini görüyo gibiydim hep. annem de hep arkadaş olmuştur bana elif mevzusunda desteği küçümsenmeyecek biridir.

dursun lan

her neyse üniversite hayatıma geçiyorum. 1. sınıfta yine 1 de anlattığım ruh hali içindeydim. kimseyi takmıyodum. herkes birbiriyle tanışmaya arkadaş edinmeye çalışıyodu. haklılardı da yalnızlık onlar için zordu. dikkat çektiğimi biliyodum kimseyle konuşmayarak. ama amacım bu diildi. istemiyodum sadece. çok garip birisin. bişeyler var sende diyen çok oldu. lan üniversiteye gelmişiz biraz canlı oliyim diye telkinde bulundum kendime hep. ne zaman dediysem de biriyle tanıştım. tuğçeyi de o esnada tanımıştım. her gece msn muhabbetlerimiz oluyodu. çıkmaya başladık. bişey hissettiğimden değil sadece biri olsun edası vardı.

biraz inek olmasından mütevellit sadece 1 aylık bi ilişkimiz oldu. içimdeki son kalan enerji parçasıyla çıkalım gezelim yeaa dediğimde bile ya derse girelim diyen biriydi. bölümü de 1.likle bitirdi zaten geçen sene. amacına hizmet etti ve yolunu benden aldı. kendimi kötü hissetmiştim. o hallerimi onda görmüştüm. ama dünyanın kanunuydu bu. yavaş yavaş aşk denen şeyin olmadığına kendimi inandırmaya başlamıştım.

rezerved

1. sınıfın vermiş olduğu gazla kantinde bütün sınıf beraber oturmalar, bişeyler yapalımlar yani kısacası liseli mode dan kurtulamamışlık vardı. çağırdıkları yerlere hiç bi zaman gitmedim. yurtta kalıyodum ilk sene zaten. tek yaptığım etkilik yurt arkadaşlarımla arada halısahaydı. okula da zamanla çıkmamaya başladım. hiç tanımadığım kişiler bile tanıyodu. okula çıktığım zaman nerdesin gözükmüyosun diyenler oluyodu. sen kimdin amk? diyesim gelse de diyemiyodum. bi kendini tanıtma bi ortama dahil olma isteği bi popüler olma isteği.. herkeste bu mevcuttu. bense yalnız kendi dünyamda mutluydum. word de kendi kendime bişeyler karaladığım zamanları hatırlarım. böyle rahatlatıyodum kendimi. kimseye anlatmak istemiyodum. anlamazlardı da o ilk senenin vermiş olduğu gazla.

derslerim daha ilk seneden kötüydü tabi ki. yaz okulu denen o illet şeyin farkına ilk varışımdı. ilk senem böyle geçti bi şekilde. yaz okuluna geldim. ayşeyle de bu arada tanıştım.(isimler gerçek değil) benden bi dönem üsttü. ama aynı yaştaydık. dersti nottu derken bişeyler yapalıma gelmişti konu kısa zamanda. fazla güzel biri değildi. o kadar akıllı da olduğu söylenemezdi. ama yine yapmak istemediğim bişey yaptım ve çıkmaya başladık. yaz aşkı diye tabir edilen bişeydi. kısaydı özdü. gibişliydi sokuşluydu. nolursa olsun gerçek beni ona da göstermedim. güldük eğlendik. olmicak sorun bendeye kadar böyle gitti.

2. senem başlamıştı. erasmusla çek cumhuriyetine gidicektim kafaya koymuştum. kaçıcaktım burdan bi şekilde. fakat bizim bölümle orda dersler uyuşmadığından o da askıda kaldı. yurttan da ayrılmıştım gidicem diye. son dakikaya kadar gidicektim. herşeyi hazırlamıştım. bizim mal okulumuzun yüzünden gerçekleşemedi. eve çıktım bizim bi üst sınıftan derse girmediğim bigün tanıştığım bi çocukla. adam arıyolardı zaten. çıkıverdim. ilk başlarda yurttan sıkıcı gelmişti. herkes odasında bilgisayarın başında. böyle bi ortam vardı evde. o tanıştığım arkadaşta oda arkadaşım olmuştu. iyi çocuktu. panik atak denen hastalığı vardı. bende sağlam değildim zaten. bitek onla konuşuyodum evde. beraber hastalıklarımız üstüne konuşuyoduk daha çok. şükretmem gerektiğini anladım. bi sebep yokken ölüyorum diye uykudan uyandıran lanet bişeydi onunki çünkü.

ev hayatı.. özgürmüşsün gibi görünen ama bütün gün odadan çıkmadığın istemediğin bi yerdi benim için. oda arkadaşım kemalin çok sevdiği bi kız arkadaşı vardı o sene. bi ortak noktamız daha olmuştu onla. çocuğun ağır pgibolojik sorunları vardı evet. kıza belli etmemeye çalışsa da onun yanında ataklar gelicek diye çok korkuyodu. biraz da acaip bi çocuktu. beni almaya gelicekler falan diyodu arada. ne alıcak kim alıcak amk. söylemiyodu. garip şeyler gördüğünden bahsediyodu. saçma gelebilir size ama bigece bu evde yoktu arkadaşlarına gitmişti. bu arada liseden beri dota oynarım. o da oynuyodu. beraber çoğu zaman oyun oynardık zaten neyse. o evde yok diye bende erken yatiyim dedim canım sıkılıyodu. yattım 10 dk geçti. dönen sandalyelerimiz vardı bizim. onun sandalyesinin döndüğünü farkettim. döndü ve bana doğru durdu. hatırlamak istemiyorum ama garip bişeydi yani. ne olduğuna anlam veremedim başka odada yattım. ertesi gün geldiğinde o çok sevdiği kız arkadaşından tabiri caizse tekmeyi yemiş bi haldeydi. bu pgibolojik sorunları daha da arttı. uyumuyodu. yemek yemiyodu. bütün gün dota oynuyodu sadece.

o sene yine bi kızla sadece bir hafta süren bi ilişkim oldu. yağmurlu bi günde beni sakarya üniversitesinin kafeteryasına çimli yoldan zütürmüştü. şakayla karışık beni niye soktun buraya ya dedim. ağlamaya başladı. arada bunu da söyliyim dedim. kemale dönelim.

reserved yarın gece okumaya başlıcam. yatıyom amk herkese iyi geceler.