bir zamanlar çocuktuk

sabah annemiz bizi o soguk kış gününde daha yeni yanmış sobanınsesi eşliğinde uyandırır önlüğümüzü giydirirdi. nasıl giyindiğimi anlamazdık anladıgımız tek şey kollarımızı yukarı kaldırdıgımız, yarı baygın gözlerle uyandığımız o uykudan yüzümüzü yıkamaya giderdik. Suratımıza yedik mi o soğuk keskin suyu kendimize anca gelirdik. biz yüzümüyü yıkayana kadar kahvaltımız hazırdı. sobanın üzerinde ısınan ekmeğin kokusu hala burnumda annemiz bize yağ çökelekle gud yapardı. alel acele bir bardak çayla gudumuzu yer okulun yonulu tutardık mahalleden arkadaşlarlarla. sabaha kadar kar yağdıgı için binadaki ali amca elinde kürekle bize yolu açardı. mahalledeki çocuklar hep beraber okula giderdik. yolda giderken içimize çektiğimiz kar kokusu uykumuzu bölerdi. okula vardıgımızda mistik okul kokusu bizi ağırlardı. sıralarımıza oturur öğretmenin gelmesini beklerdik. öğretmenin açın bakalım çocuklar 3. üniteyi demesiyle başlardı günümüz. o karlı havada teneffüslerde içimizdeki futbol aşkıyla ayagımızdaki karalastiklerle naylon topla oynardık. o oyundan aldıhgımız zevk her şeye bedeldi. okul biter evin yolunu tutardık. üstümüzü değiştirip hemen sokagın yolunu tutardık. kardan cephe yapıp savaşırdık. akşama kadar artık hiç durmadan. akşama doğru mahalleyi bir yemek kokusu sarardı. her evden ayrı yemek kokusu gelirdi. biz de aaa fatma teyze papates kızartıyor bugün diye aramızda konusurduk. artık bütün yemeklerin bizim burnumuzda bir anlamı vardı. hava kararınca evlere dagılırdık. babalarımızın hep elindeydi gözümüz acaba bize bir sey getirdi mi diye. akşamları hep beraber oturur . kemal sunal filmleri izlerdik. yemekten sonra çaylarımız gelirdi. hep beraber onları da içerdik. artık yatma vakti gelirdi. yanan sobanın tavana vurdugu ışık eşliğinde rüyalara dalar yatardık. biz bir zamanlar çocuktuk.

http://4.bp.blogspot.com/...qLBqQ-PXfU/s1600/umut.jpg

sabah hep annemiz kaldırırdı bizi önce oğlum kalk sabah oldu okula geç kalıcasın bak diyerek ama biz uykuyu o kadar severdik ki uyanamazdık sonra sesini yükseltirdi geç kaldın kalkk diye kalkardık yataktan okula gitmek için önce tuvalete gidip yüzümüzü yıkamaya çalışırdık uyku sersemi halimizle önlüklerimizi giydirir harçlığımızı verir kimseye sataşmayın der yollardı okula giderdik okula ama geç kalmıştık çoktan öğretmen alışmıştı bize yapacak bişey yok ders öyle böyle geçerdi en güzelide tenefüs dakikalarıydı bazen onbirelli oynardık bazen 2 taşı kale yaparak maç yapardık ama en güzeli okul çıkışı eve gidip atarinin başına geçmekti arkdaşlarım kapıyı çalar hadi maç yapıyoruz der dışarı çıkartık akşama kadar dışarıda gezer ağaçlardan ağaçlara erik dut elma çala çala eğlenirdik her zaman bi muallak çıkartık hırrrsııızzz vaaarrrr diyen ama biz aksiyonu severdik arsa sahibi kovalardı elinde sopayla biz nah yakalarsın derdik kaçardık bigibletlerle gezerdik sokak sokak babalarımızın motorlarını çalardık yarış yapardık çok muallakydik amk. güzel günlerdi vay amk.

okumayanı gibsinler.

cCc 90lar giber cCc

--spoiler--

--spoiler--

şuku panpa

gariptir beni 3. ünite duygulandırdı lan ne güzeldi be dert yok tasa yok paso futbol amk

kızlığını aldılar demi bin

'biz büyüdük ve kirlendi dünya' dersem klişe diye kızar mısınız panpalar. evet bir zamanlar gerçekten çocuktuk, temizdik masumduk, saftık, umutluyduk, hayallerimiz büyüktü, sevgiler gerçekti. çocukluk güzelmiş. bu gerçeği ancak büyüdüğünde anlıyorsun.

üşüyoruz be panpa

ilk defa okudum

şuku panpa

sen hala çocuksun dıbını gibtiimin çocuğu

not : Okumadım kesin salçalı ekmek filan diyosundur mk

31 nedir bilmezdik :(

duygulandım

ulan oç duygulandırdınlan

ananı avradını gibiyim gece gece yapılır mı bu yaa :( ama verdim şukunu

Oysa defalarca sormuşlardı:
Büyüyünce ne olsacaksın? diye..
'Mutlu' diyemedik.
Çünkü, çocuktuk;
akıl edemedik.''
N.HiKMET