Devam panpaa devam sen bizi birakmazsan biz seno birakmayiz.

konserden sonra kulise girip grup üyeleriyle tanıştık. çakmak ve penamızı da aldık tabi. o adamları göreceksiniz beyler... cana yakınlar, çoğunuzun içmiş olduğu vodkayı adamlar kulaklarına damlatıyor. helal olsun dedim içimden. ben öyle içsem komaya falan girerdim herhalde. son olarak fotoğraf çekindikten sonra çıktık ordan.
alkol yasağı da yok o zamanlar. birkaç tane bira alıp gittik eve. güzel bir masa kurup muhabbetin dibine vurduk. o anda birkaç sene öncesini düşünmüştüm. ezik, asosyal binin tekiydim. ve beni bu durumdan kurtaran canımın bir parçası yanımdaydı. daha ne isteyebilir ki bir insan ? şahsen hiçbir şey istemezdim.

saat epey geç olunca uyuyalım dedik. ahmet sevinç'le, ben ayşe'mle uyudum. hatta o biranın etkisiyle çabuk uyudu. ben uzun süre onu izledim. çok düşündüm o gece. ileride ne olacak, ya biterse gibi soruları kendime sordum. bir süre sonra ben de uyudum. öyle güzel uyumuşum ki, yattığım pozisyonda geri kalktım. daha doğrusu uyandırıldım. dudağıma gelen ardı ardına gelen öpücüklerle uyandırıldım. "kahvaltı hazır canım" dedi. belinden kendime doğru çekerek yatağa, yanıma aldım. boynundan öptükten sonra kalktım. güzel bir kahvaltı yaptık.

Devam panpa

kahvaltı dediysem, saat 2'yi geçiyordu amk. kahvaltıdan sonra hep beraber çıkıp çay falan içtik. çay içerken ahmet "anıtkabir'e gidelim mi ?" dedi. olur dedik. ankara'da 2. senemdi ve anıtkabir'e gitmemiştim. atamızı ziyaret edip ruhuna fatiha okuduk beyler. duygulanmadım değil açıkçası. ordan çıktıktan sonra go kart mıdır ne gibimse ona bindik. -olum çok pahalıydı lan-
hızlı geçiyorum, ikinci dönemdi ve finaller geliyordu. vizelerim fazla iyi geçmediği için finallere çok asıldım. çok stres yapmıştım ya geçemezsem falan diye. ama öyle olmadı. finallerde zor da olsa geçtim. ayşe'nin dersleri hep iyiydi. sınavlardan 1 hafta önce çalışmaya başlamadığı için rahattı. hatta bir gün final önce "napıyorsun ?" diye mesaja attığımda "gitarla uğraşıyorum canım" gibi bir cevap vermişti. kısacası kızlar çalışkan oluyo panpalar.

Yakaladim hikayeyi devam panpa :D

Ya panpa herşey güzelde hızlı yaz be 8 dakika sürdü uykum geliyo amk

https://www.youtube.com/watch?v=i-ikk3DTlCw
finaller, bahar şenlikleri falan geçti. bahar şenliklerine ağırlıklı olarak popçular ve gibik gruplar geldiği için konserlere gitmemiştik. müzik konusunda seçiciydik panpalar. fazla eğlenemediğimizden canım sıkılmıştı panpalar. ayşe'ye tatile gidelim dedim. nasıl olacak gibisinden sorular sordu. "annenden ben izin alacağım, masraflar da bana ait" dedim. utanmıştı amk. "olmaz" falan dedi. uzun uğraşlar sonucunda ikna ettim. tabi asıl iş nurşen teyzede bitiyordu. evlerine gidip ondan da izin aldım. -bu kadın izmirli diyenler falan olacaktır, bu kadın bana çok güveniyordu beyler-
okul bittikten sonra abant'a gittik tatile. laf aramızda,, 1 günümü ucuz otel aramakla geçirmiştim amk.
o 1 haftalık tatilde çok şey yaşadık. gezdik, eğlendik. her şeyi yaptık. o güldükçe ben mutlu oluyordum panpalar.

Mala vurdun mu panpa merak ettim

Eline saglik hikayenin sonu kotu bitmesin mk

o 1 hafta içinde ayşe'yle birlikte olduk. nasıl oldu bilmiyorum, tutamadık kendimizi. sabah kalktığımda yüzüne bile bakamadım. içimden "lan şerefsiz nasıl yaparsın bunu sen ona nasıl" gibi şeyler geçiyordu. ben ayşe'nin yüzüne bakamıyordum, o da bakmıyordu. suratı asıktı panpalar. daha önce yaptığım gibi tutsaydım kendimi, böyle olmayacaktı. gitmemize 2 gün vardı. biz o 2 günde zorunluluktan konuştuk. zorunluluk derken, yemeğe gidelim gibi şeyler.
2 gün boyunca gülmedi ayşe. gönlünü alacak yüzüm de yoktu zaten amk. ne diyecektim ki ?

moruk merak ettiğim şu zaten manitasınız neyine üzülüyo kız sevdiği adam ona gömmüş bu mu hüzün

panpa devam et çok sardı sonuna kadar okucam

ankara'ya döndük. evine bırakacaktım, ben giderim dedi soğuk bir ses tonuyla. bir şey diyemedim panpalar. durum böyle olunca gözlerim doldu. yaktım bir sigara eve gittim. ahmet de yoktu. malum yaz ayı, memleketine gitti çocuk. o gün içtim. çok içtim. lanet ettim kendime, nasıl yaptım bunu diye. mesaj attım "seni çok seviyorum, böyle olmasını istemezdim. lütfen böyle yapma" cevap gelmedi panpalar. 10 gün kadar ne ben, ne de o arayıp sormadık birbirimizi. ayrıldık mı, bitti mi diye kendi kendime sormaktan kafayı yiyecektim. dayanamayıp aradım... "seni çok özledim" dedim, ses vermedi. "ayşe seni çok özledim" diye bağırdım. ağlamaklı bir ses tonuyla "ben de seni çok özledim" dedi. "ya sen gel, ya da ben geleceğim" dedim. geldi panpalar. kapıda onu görünce içeri alıp 5 dakika boyunca sımsıkı sarıldım. onu görmediğim günlerin acısını çıkartıyordum sanki.

tuvalet molası

biraz daha hızlı entry girsen panpa

Biraz hizli yap amk

geçtik içeri, oturttum karşıma. "bak ayşe'm, böyle olacağını, incileceğini aklımın ucundan bile geçirmedim. ben seni nasıl inciltirim ? lütfen eskisi gibi olalım. " dedim. ayşe kaldırdı kafasını "beni inciltmeyeceğini biliyorum. özür dilerim, yapmamam gerekirdi." tam olarak istediğim cevap bu değildi. ama beni affettiğini düşünüp yanına geçtim. kollarımı ahtapot gibi sardım. boynundan öpüp uzun süre sarıldım.
birlikte vakit geçirdikten sonra nurşen teyzete gittik. karnımızı doyurduk, televizyon izledik. tam bir aile ortamıydı panpalar. özlediğim ortam buydu benim. tamam, gezip eğleniyorduk ama öyle bir aile ortamın içim burkuldu beyler.

panpalar biraz uyuyayım ben. işe gideceğim birkaç saat sonra.

iyi geceler panpa