-
1.
+1anlatamadım. o da anlamadı. istekler farklıydı sanırım, ben samimiyeti her insanda yakalayabileceğimi sanmıyorum. eve dönerken önünden geçtiğim bir kapının ardından daha önce hiç duymadığım, ama duysam çok sevmiş olacağım bir şarkı farkettim. önemli olmam o kapıda durmam değilmiş gibi, hava almaya inmişim gibi, o an beni mutlu eden bir insanmışım gibi ; umursamaz... bi sigara yaktım. sırf, bakan biri varsa yanılsın diye şarkının bitmesini beklemeden yürümeye devam ettim. buraya ait değilim, o eve de. bu sokağa da. herhangi bir yere ait olduğumu sanmıyorum. nefret ve hüzünlerim vardı adımlarımda. umarım biri duyar diye geçiriyordum içimden..
-
2.
+1düşünüyorum arada gitmeyi. sonra bir yerlerden tamamlanıyor ekgibler nasıl olsa, yaşıyoruz işte diyorum. ama yaşamayı hangimiz ne kadar istiyoruz ki? kimileri herşeyi silip atabilir ölmemek için. ben bu konuya pek öyle bakmıyordum, doğmadan önce hiçtim sonuçta. düşünmek bağımlılık yapıyor onu farkediyorum. bundan yaklaşık 2 sene önce birisi dışlanırsın ilerde toplumdan böyle bu fikirlerle kabul etmezler seni. demişti. bakıyorum haklı olduğu kadar haksızda, tıpkı hepimizin olduğu gibi..
-
3.
+1bazen zaman geçmek bilmiyor ve kafamdaki düşünceler beni esir alıyor. o anlar tek istediğim bayılmak veya beynimin durması oluyor.. bi süre sonra acı veriyor o düşünceler.. elde ettiklerimi veya edemediklerimi düşünüyorum. sahi ya elde ettiklerimizden bile pişman olup üzülebiliyoruz bu hayatta. ne kadar taktan.
-
4.
+1popüler şeylerden nefret etmişimdir hep kültüründen bile. ama bi yandan bakıyorum twitter kullanıyorum, bende bi parçasıyım hangi amaçla olursa olsun farketmez. insan kendisiyle çeliştiği zaman en büyük sınavlardan birini verir. benim bu konuda ki sınavlarım her zaman biraz ağır olmuştur. kendimden nefret edecek konuma gelirim. aşmak biraz zaman alır, zamana bırakmaksa daha çok zaman kaybı olmuştur hep.
-
5.
+1tersliyorum bazen insanları; umursamıyorum, hatta genellikle yaptığım tek şey buymuş gibi davranıyorlar bazen. belki de öyle bilmiyorum.. onların benden elde edebilecekleri şeyleri düşünüyorum. en fazla egolarını tatmin edebilirler, ötesi için daha yakın olmalılar onada ben izin vermiyorum. sahi ya egolarını tatmin ediyorum. söyledikleri herşeye katılıyor ,yüzlerine gülüyor, hatta güldürüyorum. genel olarak onların ihtiyacı olan şey bu. peki ya benim ihtiyaçlarım? neydi ki o ihtiyaçlar bi süre sonra hatırlayamaz oldum.. ihtiyacın olduğunda hiçbirini bulamazsın demişti birisi. yanılıyor muydu yoksa haklımıydı? neydi ki o ihtiyaçlar...
-
6.
+1::düşlerinin ötesine geçmeyi düşledin mi hiç hayalperest insan?
-anlamadım?
::farkında olduğunu sanıyordum.
-tanrının beni kazıkladığının mı? evet farkındayım. -
7.
+1insanların en büyük sorunu empati kuramamak olmuştur. hoş bazıları kursa bile bir taka yaramıyor. tek derdi haklı çıkmak olan insanlar var, hayatın her alanında bu böyle. siyasetçilere bakmak yeterli. midemi bulandırıyorlar.. haklı olmak neyi değiştirir ki. çok acınası ve zavallı buluyorum o insanları. birisi öldükten sonra, hayatı tak olduktan sonra, sevdiklerini kaybettikten sonra haklı olsa ne olur? hiç bir zaman haklı olmak istememişimdir, bana benim olanı ver yeter fazlasını istemem.
-
8.
+1
-
9.
+1bugün amfi aldım kendime bi yerden tamamladım yine bazı şeyleri. ama ekgiblerim hala çok fazla.. öyle parasal şeyler değil aslında, para ne ki zaten.
-
10.
+1daha önce ciks yaptığım anlar geliyor aklıma ama nedense zevk aldığımı hatırlamıyorum hiçbirinden. sonraki güne büyük bir acıyla başlıyordum sadece. topluma göre erkektim ben, oysaki insan olmaya çalışan bi varlıktım sadece. onların gözünde erkek filan olmak istemiyordum, anlaşılmak yeterliydi benim için. bu yüzden müzikle uğraşıyorum sanırım. anlatmaya çalışıyorum bazı şeyleri, hoş son yaptığım bestemi düşünüyorum da acaba anlamışmıdır? ben ne kadar anlatabildim?
-
11.
+1acı hissetmek eğlenceli hale gelmişti uzun bir süre. özellikle hastanede yattığım dönemde. her an insan gibi hissettiriyor. yan yataktakinden farkın kalmıyor, çok uzun süre sonra rol yapmak zorunda kalmamıştım belkide bu azda olsa iyi hissettirdi. birkaç kere uğradı, nedensizdi belkide. iyi hissetmem için yeterliydi o vakitler.
-
12.
+1
-
13.
+1uyandığımı zannedip yaşamaya çalıştığım korku dolu anlar olurdu, uyandığımdaysa kabusun içinde bulurdum kendimi.
-
14.
0şuraya 1-2 uplayın lan çok acil durum aynı şey sizin başınıza gelebilir : modlar kan lazım
-
15.
+1yazmak istiyorum ona şuan. ama niye yazmıyorum? gurur filan değil hayır öyle huylarım yok. sonu bi yere ulaşmayacak gibi görünüyor bana sebep bu olabilir. ben elimden geleni yapsam bile insanları memnun edememişimdir hiçbir zaman, birisiyle ilgilenip hayatına tamamen soktuktan sonra çıkıp gitmesi farklı birşey. bu benim için bile umursanacak bir konu haline geliyor bundan korkuyorum belkide.
-
16.
0yuh , kimse bölmeye bile tenezzul etmemiş muallakyi :D
-
17.
0oha gibleyin lan adamı biraz hadi reserve alayım ben
-
18.
0akışı sevdim rezeve
-
19.
0devam et panpa beni özetliyosun sanki aq
-
20.
+1biraz gitar çaldım, ağlamaklı yapıyor arada. duygusuz şerefsizin teki gibi görünüyorum bazen aslında hiç öyle olmadı, olmasını isterdim bazı şeyler daha kolay olurdu. her taka üzülmem. insanlar üzülür ama yaşamaya devam eder bu hep böyleydi böyle kalacak. birisi öldüğü zaman bikaç gün zordur belki bikaç ay belki 3 5 yıl ama sonra alışıyor insan. bilimsel bi araştırmadır bu aynı zamanda; insan 6 aylık bir sürede yaşadığı pgibolojik her koşula alışabilir. ve işin garibi ilk başta sizin için çok taktan olan o durum 6 ay sonra canınızı sıkmıyor. hayatınıza kaldığınız yerden devam etmiyorsunuz belki ama bulunduğunuz durum içerisinde mutlu olmayı öğreniyorsunuz.