o da selam yazdı. o gün çok mesafe katettim. bir çok şey konuştuk ayşe'yle. kendini anlattı bana. ben de biraz yalan katarak kendimi anlattım. ayşe cana yakın bir kızdı. çok konuşan, çok samimi bir kızdı. tipik bir sosyoloji öğrencisi gibiydi amk. ama onun bu neşeli halleri hoşuma gidiyordu. samimi bir kız bulmak zor işti çünkü amk. o gün ayşe telefon numaramı istedi benden. şaşırmadım değil amk. telefon numaramı istediğinde salakça gülüp ayağa kalktım ve solana çıkıp dolapta meyve suyu aradım. tamamen saçmalamıştım yani. telefon numaramı verdim. kendi kendime "acaba hoşlandı mı lan benden" falan diyordum. çünkü benden hiçbir kız hoşlanmamıştı amk. ortaokulda 1-2 tane kızla çıkmıştım o kadar.

Ozaman uzun yaz biz onu okuyana kadar saniye gidiyor kısa yaziyorsun.

-yeni üye olduğumdan 600 saniye kuralı var. o yüzden yavaşım-
ayşe bir anadolu lisesindeymiş. zaten ben bunu profiline baktığım için biliyordum. 10. sınıfa gidiyormuş. yani benden 1 yaş küçük. o gece ayşeyle konuştuktan sonra gidip aynaya baktım. saçlarım her zamanki gibi incintı. sakallarım zaten yeni yeni sertleşmiş, fena değildim. ama asosyaldim. önümdeki tek engel buydu. 2-3 gün geçti ve ayşe bir daha mesaj atmadı. tüm gücünü toplayıp düşmana saldıran cüneyt arkın edasıyla ayşe'ye "slm" yazdım. hahahahahahahah yazarken güldüm şuan amk.

Hem kısa hem geç yazıyorsun böyle devam edersen duvara anlatırsın.

o öyle yazınca yorumda uzun süre tartıştık. hani ne kadar da uğraşsanız çenesi kapanmayan kızlar var ya, ayşe o kızdı işte. daha fazla dayanamayıp durumu kaldırdım. kendi kendime "hasgibtir lan ordan" diyip bir sigara yaktım. sigaramı içerken ayşe'den mesaj geldi. biraz sert çıktım, kusura bakma gibi bir mesajdı sanırım. o gece ayşe'yle tanıştık. uzun süre konuştuk. hangi okulda okuduğundan falan bahsetti. bir liseli tanışması düşünün, öyleydi işte. onunla konuşurken bacaklarımın titrediğini farkettim. gerçek asosyaller bilir, bir kızla konuşmak benim için büyük bir şeydi.

Çok yavaşsın.

anlat panpa

ayşe kabul etti arkadaşlık isteğini. ama elbette mesaj atacak cesaretim yoktu.
11. sınıf başladı ve ben yine okula gidip geliyordum. sınavdan 1 gün önce çalışan, gri pantalonlu, asosyal bir liseliydim. bu arada abimle de konuşuyordum. annemle sadece para isteyeceğim zaman "param bitti" kelimesini kullanırdım.
günler geçtikçe ben ara sıra ayşe'nin profiline girip paylaştığı şarkıları dinliyordum. bir gün led zeppelin'den moby dick şarkısını paylaştım. hiç beklemiyordum ama ayşe beğenip "deep purple candır" gibi aptalca bir yorum yaptı.

https://www.youtube.com/watch?v=xqCKvUgib-I dinleyin, güzeldir.

bataktaydım resmen. bakkaldan sigara isterken sesimin çıkmadığı oluyordu. hala daha bazen oluyor. bir gün facebookta bir rock sayfasında gezinirken yorumlarda bir kız gördüm. biraz profilini inceledim. kız yaşadığım şehirdeydi. kapak fotoğrafında metallica vardı. ergen diye düşündüm. -metallicayı aşağılamıyorum.- ekledim kızı. inanır mısınız, eklerken bile heyecanlandım. profilimde 3-4 tane kız vardı zaten. kızızın ismi ayşe'ydi. esmer, uzun siyah saçlı normal bir kızdı.

Devam beni mi anlatiyorsun huur çocugu hayatimin aynisi sayilir lan. Allah rahmet eylesin mekani cennet olsun Baba'nin. Tek farkimiz babam ölmedi. Anne meseleside olmadi. Digerleri ise ayni nen okul hayati senin birazdan sevdigin kiz felanda ortaya cikar

dünyam başıma yıkıldı. zayıflamıştım, uykusuzluktan ve ağlamaktan gözlerimin altı mosmor olmuştu. tüm dünyam 3 ay boyunca mor duvarları olan, sigara dumanından sararmış perdeli odam olmuştu. tek yaptığım sigara içip müzik dinlemekti. elimden ne çalışmak, ne de dışarı çıkmak geliyordu. zaten arkadaşım da yoktu.

10. sınıfta kendimi biraz daha toplamıştım. sorunsuz sınıfı geçtim. abim de liseyi bitirmişti ve fena olmayan bir üniversitede işletme kazandı. abim adına çok seviniyordum. çünkü bu kokuşmuş şehirden ve nefes alınmaz evden gidecekti. gitti de...
abim annem olacak kadının çantasında gebelik testi bulmuş. o günü hiç unutmuyorum. evde kırılmadık 1 şey bile kalmadı. abim son olarak annemin yüzüne tükürüp gitti. son 2 yıldır soru sorulmadıkça konuşmayan ben hiçbir şey yapamadım. 1 gün sonra abim beni aradı ve amcamlarda olduğunu söyledi. ağladım ve yaz boyunca sigara almak dışında da evden çıkmadım. nasıl çıkayım ? o kadının yüzüne nasıl bakayım ?

Ben geldim devam et.

anlat lan

yaz sonunda yaşadığım şehre geldim. -gibik bir anadolu şehri- geleceğimden annemin ve abimin haberi yoktu. eve girdiğimde annem yalandan bir sarılmayla geçiştirdi. abimse gerçekten sarıldı. abim özünde iyidir. 10. sınıf başladı, gidip geliyorum okula. ne sınıfta, ne de okulda kafa dengi 1 tane adam yoktu. çevremdeki herkes yalandan gülücükler saçıyordu, birbirinin arkasından konuşan huur çocuğu çoktu. en sevmediğim şeydir samimiyetsizlik.

okuyan varsa ses versin.

okul müdürünün bana gösterdiği tavizle derslerin 4 tanesini verdim ve 10. sınıfa geçtim. sınıfı geçtikten sonra ankara'ya giderek amcamların yanında kaldım ve bi lokantada çalıştım. gibik bir esnaf lokantasıydı. nerede ağzı bozuk, insanlıktan nasibini almamış huur çocukları varsa hepsi yemek yemeye gelirdi. onlara hizmet etmek kanıma dokunmuyor değildi, ama yapmak zorundaydım. maddi durumumuz kötü sayılmazdı, babamdan emekli maaşı kalmıştı ama en azından sigara paramı çıkartmak zorundaydım.

bilen bilir, para yerine güzel bir aile hayatını seçme şansı olsa parayı gibtir edecek çok insan var burda. annem her zaman anlayışsız, abim duruma göre değişebilen biriydi.
lise 1'de babamın ölümüyle kötü olan derslerim iyice bozuldu ve sene sonunda 7 zayıfla eve gittim. anneden bir tokat, abimden küfürler yedim. -abim benden 2 yaş büyüktü ve 11. sınıfa gidiyordu.

liseye kadar sosyal ortamı olan, eğlenebilen bir tiptim. lise 1 de babamı kalp krizinden kaybettik. abim, annem ve ben kalmıştık. bu durumun hem okul, hem de aile durumlarına çok etkisi oldu. zaten gibik bir meslek lisesine gidiyordum ve derslerim hiç iyi değildi. aile durumumuz da babamın ölümünden sonra hiç iyi olmadı. maddiyat konusundan değil, babamın ölümünden sonra hiç aynı masada yemek yemedik.