rez devam bin

Rez panpa duygulandırdın takipteyim :'(

Rezerved

Tamam Rez

Ya Yazsana Be

Annen tamamen terk mi etti panpa

Rezerved panpa aksama kadar bekletme cabucak gel meraktan oldurme bizi

Edit: sonu kotu bitecekse simdiden soyle ona gore kendimi ayarlayim amk

Rez kanka bekliyorum unutma yazmayı

bu gecelik son part gece saat 12 gibi devam ederim.
kafeden çıkıp yürümeye başladık ayşe'yle. yürürken okuldan bir çocuğa rastladık. bu ne ayak lan der gibi baktı resmen bana amk. yürürken ayşe "koluna girebilir miyim" dedi. tabi dedim. ama utanmıştım. eline dikkat ettim o an. tırnaklarına parlatıcı sürmüştü. hafif de uzundu tırnakları. küçüktü elleri.
yarım saat kadar yürüdükten sonra lunaparka gidip çarpışan arabalara, gondola bindik. gülüyordu lan. mutlu gibiydi. ben de ona bakıp mutlu oluyordum amk. lunaparktan sonra evine bıraktım onu. tokalaşıp yanaktan öpüştük. şunu rahatlıkla söylebilirdim ki hayatımda geçirdiğim en güzel gündü.

Sabah bakarim sen yaZ.

ulan uyuyacağım amk uzun yaz biraz.

Böyle uzun yaz haydi devam.

https://www.youtube.com/watch?v=WUNkHdi6-Vw
maaş kartım var, param var yani. zütüm kalkmış murattı içiyorum amk. yaktı bir sigara daha. tam sigarayı söndürürken ayşeyi gördüm. üzerinde kot pantalon, pembe bir tişört, saçlarını salmıştı. çok güzel olmuştu lan. ayağa kalktım. tam hoş geldin diyecektim ki hafif balgam geldi diyemedim. öhümm yapıp hoş geldin diyip sırıttım. hoş bulduk sefa dedi. sesi inceydi. iş görüşmesine gitmiş yeni mezun mühendis gibi tokalaştık. oturdu karşıma.
+ ne içersin ayşe ?
- bi kola içiyim ben.
kolasını söyledim. nasılsın, napıyosun gibi şeyler konuşuyoruz ama bacaklarım inanılmaz derecede titriyor. yüzümün kızardığından da eminim ama çaktırmadı heralde. insanları utandırmayı sevmezdi ayşe.
gözlerimin morardığını söyledi. babaannemin ölümünden falan bahsettim. çok severdim diye yalanlar attım. üzülmüş gibi yaptı. belki de gerçekten üzülmüştü bilmiyorum. ama suratı asılmıştı.
konuyu dağıtmak için müzik konuşmaya çalıştım. zaten bilgim olan nadir şeylerden biri de müzikti amk.

Uzun yaz uzun son uyarım amk u

gece 5 de uyuyakalmışım. saat 11'de uyandım. telefona baktım 1 mesaj. "bir aksilik yok deme" hayır dedim, buluşucaz. kalkıp bir tost yaptım kendime. dişlerimi fırçaladım, elbiseleri giyindim ama saçımı yapmadım. ne zaman saçlarımı düzeltmeye çalışsam daha tak oluyordu çünkü. evden çıkıp atladım dolmuşa. ne kadar ter kokan, 10 günde bir yıkanan kahpe evlatları varsa doluşmuşlar amk. miğdemin bulanmasına dayanamayıp indim dolmuştan. 15 dakika yürüdükten sonra geldim kafeye. geldim ama nasıl heyecanlıyım amk. bir kızla buluşacaktım. ben lan ben. bir kızla buluşacaktım. bu asosyalliğin anasını avradını gibeyim ben. burdan asosyal panpalarıma selam olsun. oturdum kafenin balkonunda bir masaya. sigara ve çay keyfi yaptım. mesaj geldi "geliyorum dakikaye ordayım" diye. tamam dedim üst katta bekliyorum. hani heyecanlanınca karnınızda bir yanma olur ya. öyle oldu bana da.

biraz daha konuştuktan sonra ayşe buluşalım dedi. ulan tamam. buluşalım ama ben seninle nasıl yüz yüze konuşayım amk ? zaten hayatım mahvolmuş, 1 haftada yine çökmüşüm. ama buluşmazsam da ayşe'yi kaybedebilirdim. bunu göze alamazdım, çünkü ayşe'den hoşlanıyordum. işi bitse de mesaj atsa diye beklediğim birini kaybedemezdim. ayşe de giderse intahar ederdim heralde.
tamam deyip buluşalım dedim. bir kafe söyledi, orada buluşacaktık. 2 gün sonrası için sözleştik. zaten okul da bitmiş, tatile girmiştik. bundan sonrası boş boş gezmek olacaktı yani.
buluşma gününden 1 gece önce keten bir kapri ve yakalı tişört ütüleyip koltuğun üstüne düzgünce serdim. o gece uyuyamadım lan. yemin olsun uyuyamadım. çok heyecanlıydım çünkü. bir asosyal için bir kızla buluşmak... ne bileyim, zordu işte.

Ayşe diyo elif diyon yalanın anasını gibtin

1 hafta sonra telefonu açtığımda 40 dan fazla mesaj ve çağrı vardı. hepsi abim, amcam ve ayşe'dendi. abimi aradım ve olanları anlattım. hiçbir şey demedi. ankara'ya gelmemi söyledi. ama gitmedim. yengemden hiç hoşlanmıyordum ve zaten abimin de onlarda kaldığı için kendimi de yük etmek istemedim. param vardı. kendime bakabilirdim. zaten yemek yapmayı da, çamaşır yıkamayı da biliyordum. akşama doğru elife mesaj attım. telefonum bozduldu, babaannem öldü faceden de yazamadım gibi bir yalandı.
sevmiyorum yalan konuşmayı, ama iyi konuşurum. zaten yalan konuşmazsanız üniversitede bir tak yiyemezsiniz.

1 ay kadar hem facebook, hem de telefondan mesajlaşarak ayşe'yle yakınlaştık birbirimize. samimi olmuştuk lan. çok konuşuyordu falan ama çok tatlıydı. birbirimize yaptığımız salaklıkları, kendimize göre çılgınlıkları anlatıyorduk. liseliyiz işte. şimdi bakınca salakça geliyor. unutmuyorum, haziranın 1'inde annem maaş kartını bırakıp gibtir olup gitmiş. abim de amcamlarda kaldığı için yapayalnız, tek başıma kaldım. ağladım, çok ağladım. telefonumu 1 hafta açmadım. evet, anneliği sembolikti ama çok koymuştu.

uzun yazsana amk.