oturduk bi taşın üstüne. benim hala gözümden yaş geliyo. ayşe yasladı kafamı kendine, teselli etti beni. kalktım ayağa, sarıldım ayşe'ye. kokusunu içime çektim. "çok iyisin" dedim. biraz yürüdükten sonra ayşe'yi eve bıraktım. gezecek halim yoktu çünkü. yine 3 tane bira alıp eve gittim. kusmadım bu sefer. sarhoş oldum 3 birayla. ama iyi gelmişti. saat 1 gibi staj yaptığım yer aradı. yani muhafazid amca. anlattım durumu. moral verdi ne yapsın. ben de konuşmayı uzatmayarak kapattım. kapattıktan 5 dakika sonra da abim aradı. ona da anlattım durumu. ilk önce sıçıp sıvayacak gibi geldi, sonradan o da moral verdi. seneye yaparsın gibisinden.

https://www.youtube.com/watch?v=qQXP6TDtW0w
çok kötüydüm panpalar. dile kolay, 1 sene çöpe gitmişti. en önemlisi de gibtir olup gidemiyordum yaşadığım şehirden. zaten gitseydim de aklım hep ayşe'de olacaktı...
alkolün etkisiyle duvarları yumrukladım. çok sinirliydim çünkü. zayıf, liseli ergen siniri işte...
ben duvarları yumruklarken ayşe aradı. kısık bir sesle "napıyorsun" dedi. "eve geldim, oturuyorum" dedim.
+ sıkmıyorsun deme canını ?
- bilmiyorum. çok kötü oldu bu.
+ boş ver. seneye birlikte hazırlanırız.
- tamam.
- bak sefa, sen benim için önemli birisin. sen üzülünce ben de üzlüyorum. topla kendini.
tamam, deyip kapattım telefonu.

olaydan 1 hafta kadar geçti. ben kendimi topladım. akşam saat 7 gibi ayşe aradı. ağlıyordu lan. babası dövmüş annesini. "gel, lütfen gel dedi. bir taksiye atlayıp gittim evlerine. kalbim küt küt atıyordu beyler. şu hayatta en değer verdiğim kişi ağlıyordu çünkü.
çaldım kapılarını, ayşe açtı kapıyı. beyler gözlerim yerinden fırlayacaktı. ayşe'yi de dövmüş bu huur çocuğu. "nerde o şerefsiz" diye bağırdım. gittiğini söyledi.
girdim içeri. annesi perişan. kadının ağzını burnunu dağıtmış kahpenin dölü. annesinin suratındaki kanları temizledik ayşe'yle. benim ellerim hayatımda hiç bu kadar titrememişti. "gideceğiniz bir yer yok mu ?" dedim. ayşe "anneanneme gideceğiz" dedi. ayşe'yle beraber eşyalarını bavula koyup çıktık evden. taksiyle anneannesi gile bıraktım.
arkalarından bakıyordum, eve gireceklerdi. ayşe yanıma gelip sarıldı. "seni seviyorum" dedi. sım sıkı sarılıp "ben de seni seviyorum" dedim.

beyler sabaha kadar yazacam. ama benden sürekli hızlı şekilde yazmamı beklemeyin amk. merak etmeyin, bırakıp kaçmayacağım. ama siz de anlayışlı olun.

eve giderken ayşe'ye "yarın buluşalım" diye mesaj attım. "tamam" dedi. eve giderken 3 tane bira ve 2 tane de 25 kuruşluk tuzlu çubuk krakerden aldım. kırmızı paketli olandan. eve gidip içtim. panpalar, sevdiğiniz kızı düşünün. ona 1 fiske vurulmasına razı gelir misiniz ? kanıma çok dokunmuştu. çok sinirliydim. hem içtim, hem ağladım. o gece de uyumadım. sabah güneş açtı, sigara içmekten ağzım leş gibi olmuştu. hani su içersiniz geçer gibi olur, ama 10 dakika sonra o tat yine ağzınıza gelir. aynen öyle oldu. kalktım çay demleyip dişlerimi fırçaladım.
saat 10 gibi evden çıkıp rock-metal tişörtleri satan bir mağazaya girdim. ayşe'ye bir tane motörhead tişörtü aldım. o zamanın parasıyla 25 lira vermiştim. ama değerdi...

çıktım mağazadan, küçük bir kafaye gidip tost yedim. içim dışım kaşarlı tost olmuştu amk. tostu yedikten sonra ayşe'yi arayıp bulunduğum yeri söyledim. unuttuğum bir şey vardı. dün birbirimizi sevdiğimizi söylemiştik. ama bunun sırası değildi. çünkü daha önemli meseleler vardı. 40 dakika kadar sonra ayşe geldi. beyler görseniz o neşeli kız gitmiş, asık suratlı biri gelmişti.
kalktım sarıldım hemen. hani sevdiğiniz kişiye sarılınca boynunun kokusunu içine çekersiniz ya, hiçbir şeye değişmem onu...
neyse, oturdu yanıma. 2 çay söyledim ve başladık konuşmaya. aslında şimdi yazacağım konuşmayı nasıl yaptım ben bile bilmiyorum. o konuşmayı yaparken büyüdüğümü hissetmiştim ve çok ciddiydim.

"bak ayşe, dün çok kötü bir olay yaşadınız. ve ben, hayatta en çok değer verdiğim kişi olan senin üzülmene asla dayanamam. 11. sınıftasın, yaz gelince beraber çalışırız. gideriz burdan. annenle bir ev tutup yeni bir hayat kurarsınız. ben de yeni bir hayat kuracağım ve yeni hayatımı sen olmadan geçirmek istemiyorum. seni çok seviyorum." dedim. ben dedim ben. kendime inanamadım bunları söylerken.
ayşenin gözleri doldu. yanağımdan öptü. sarıldık yine...
keyfi yerine gelsin diye aldığım tişörtü verdim. çok sevindi lan. çocuk gibiydi o an.

teşekkür etti. "annem de dün için çok teşekkür etti sana. o anda bir şey diyememiş sana" dedi. önemli değil dedim.
ben öyle deyince bir sessizlik oldu. söze başlayıp kendi ailevi durumlarımı anlattım. ilk defa ferre izleyen ergen gibi bakıyordu suratıma. beklemiyordu elbette. bir şey demedi. elimi sımsıkı tuttu.
melankolik havayı dağıtmak için "havalar ısındığı zaman ilk olarak bu tişörtü giy" dedim. güldü sadece.
oturduk, yürüdük. yeni bir hayata başlayacaktık. ben 18, ayşe 17 yaşındaydı. boyumuzdan büyük şeyler düşünüyorudk lan.

panpalar burda olan burdayım desin la.

burayı kısa keseceğim. yaz geldi. okuum bitti. bu süre zarfında ayşe'nin annesiyle tanıştım, iyi kadındı. ayşeyle sık sık görüşüyordum. bazen dışarıda, bazen de benim evimde. daha çok evde buluşuyorduk. çünkü anneannesi gilde kaldıkları için kızın parası olmuyordu. bir nevi yüktüler onlara. ben de ayşe'yi ezmemek adına genelde eve çağırıyordum.
haziranın sonuydu. kırtasiyeye gidip büyük bir mebla ödeyerek hem kendime, hem de ayşe'ye kaynak aldım. dershane hayaldi...
ayşe'yi arayıp eve çağırdım. aldığım kitapları ayşe'ye verdim. mahcup olduğu her halinden belliydi panpalar. ama ben almasam ayşe'nin kaynak alamayacağını da biliyordum.
uzatmayayım burayı. ilk defa o gün ayşe'yle öpüştük. 2-3 dakikalık bir şeydi. benim ilk öpüşmemimdi. onun da ilk öpüşmesi olduğu çok belliydi. o gün daha fazlası olmadı. o istese de ben yapmazdım zaten.

şimdi panpalar, babası ölen çocuk eğer babası emekliyse maaş alır. eğer okumazsan bu maaş kesilir. bende hem annemin, hem de benim maaş kartım vardı. kendi maaşımın kesilmemesi için açıktan muhasebe yazdım. yani bu sayede maaşım kesilmeyecekti. neyse bu konuyu aydınlattığıma göre hikayeye döneyim. ha bu arada, ayşenin annesiyle babası boşandılar.
o gün öpüştükten sonra ikimiz de utandık. ama sevdiğin insanla bunu yapmak kadar güzel bir şey yok be panpalar.
yaz boyunca çalıştık ayşe'yle. onun okulu başlayınca ders çalışma dışında vakit geçiremiyorduk. belki hafta sonu birkaç saat. sonra yine ders çalışıyorduk.
ders çalışıyorduk, çünkü bu gerekliydi. gitmemiz lazımdı.

neyse, ygs geldi çattı. ben tmden, ayşe sayısaldan giriyordu. kafası çalışıyordu ayşe'nin.
ygs'ye ayrı okullarda giriyorduk. sınav salonuna girmeden işedim ne olur ne olmaz diye. sınavım iyi geçti beyler. ayşe'nin de iyi geçmişti. yaşadığımız şehirden çıkmamıza az kalmıştı ve moralimiz tavandı amk.
sınavdan 1 gün sonra hem ayşe'yi, hem de annesini yemeğe çağırdım. annesi biliyordu benim ailevi durumları. ayşe anlatmıştı, kadın 1 kere bile sözünü etmedi.
sulu yemek yapmayı çok beceremediğimde bimden 3 tane konserve barbunya aldım. kendim de pilav ve köfte yaptım. iyi bir menü olmuştu yani.
yemekte kadın "ben size güveniyorum. iyi yerlere geleceksiniz, sakın birbirinizi bırakmayın evladım" dedi. unutamam bu sözü panpalar.
kadın tipik iyi anne örneğiydi.

kadın öyle deyince ayşe'yle göz göze geldik. gözlerimi kaçırdım hemen. yemekler bitti. ayşe ve annesini yolcu ettim. o gece rahat bir uyku çektim. ygs'den gelecek puanı bekliyorduk, ama gelecek puan az çok belliydi. ikimizin de sınavı güzel geçmişti. mutluyduk yani.
birkaç gün sonra sonuçlar açıklandı. benim puanım iyiydi. ayşe'yi aradım. o da sevinçten havalara uçuyordu. hemen gelip seni alıyorum dedim.
güzelce gezdik, eğlendik o gün. dünyanın en mutlu 2 insanıydık o gün. -abimi falan geçiyorum sevindi işte önemli değil oralar-
sinemaya gittik ayşe'yle. arkalarda 2 ergen olarak dakikalarca öpüştük.
sevdiğim kız, yaşadığım şehirden çıkacak olmanın mutluluğu ve ben. her şey güzeldi. daha iyis olamazdı.
https://www.youtube.com/watch?v=alg5f2JdFVk

çay demleyip geliyorum beyler.

o günden sonra derslere daha bir asıldık biz. 2. dönem olduğu için ayşe sürekli rapor alıyor ve benim evimde ders çalışıyorduk. matematiğe 0'dan başlayan ben, iyi derecede matematikten anlıyordum artık. bu biraz da ayşe sayesindeydi. ayşe sayısalcı olduğu için bana çok yardım etti matematikte. o olmasaydı matematiği bu kadar ilerletemezdim. eminim bundan.
bir gün yine benim evimde ders çalışıyorduk beraber. dersten sonra birlikte yatıp -fesatlık yapmayın- bu şarkıyı dinledik : https://www.youtube.com/watch?v=mpAkMk0phOs
saf ve temiz bir aşktı panpalar. içimde 1 nebze olsun kötülük varsa gibsinler beni. en temiz duygularımla seviyordum ayşe'yi. onsuz bir hayat düşünemiyordum. olamazdı yani.

geçeyim buraları. lys'ye girdik. ygs'den daha iyi geçti. ikimiz de havalara uçuyorduk panpalar. hele sonuçlar da açıklanınca öyle bir sarıldık ki birbirimize. birlikte üniversiteye gidecektik, yeni bir hayatımız olacaktı. kurtulacaktık bu gibik şehirden.
ankara'yı yazmaya karar verdik, çünkü daha pahalı bir şehirde okumaya zütümüz yemedi. ilk işim ankara'ya amcamın yanına gidip ayşe ve annesi için 1+1 ev tuttum. ama bu kolay olmadı elbette. sonuçta 19 yaşındaki bir çocuğa evini emanet etmeye korkuyor insanlar. ayşe'nin anneannesi gilin desteğiyle de eve birkaç eşya aldık.
asıl konu ayşe'nin annesi için iş bulmaktaydı. bu konuyu da amcam halletti sağolsun. sigortalı, asgari ücretten daha yüksek bir iş buldu ayşe'nin annesine. nurşen teyzeye...

yerleştiler ankara'ya. ben de amcamlarda kalıyordum, ama kyk yurduna geçecektim. neyse, ayşe hemşirelik, ben iktisat okuyordum. geleceğimiz parlaktı.
okuldan sonra kızılay'a gitmeye başladık. daha yeni yeni alışıyoruz ankara'ya. o günlerde hiçbir derdi olmayan, mutlu bir çifttik panpalar. bazen para sorunumuz oluyordu. daha doğrusu ayşe'nin oluyordu. ama hallediyordum ben kyk'da kalıp 2 maaşım vardı. durumum iyiydi yani. 2. sınıfta eve çıkmayı şimdiden düşünüyordum. sınıftan veya okuldan biriyle eve çıkmam lazımdı. çünkü kyk'da giriş çıkış saatleri falan sorun. bilen bilir. tuvaletler ortak, banyolar ortak. sevmediğim bir ortam yani.

ayşe çoktan arkadaş edinmişti kendine. sevgi'ydi kızın ismi. o da anadolunun bir şehrinden gelmiş bir kızdı. iyi niyetliydi. bir hafta sonu ayşe, sevgi, ben ve sınıftan arkadaşım ahmet'le pikniğe gittik. amacımız sevgi'ye ahmet'i ayarlayıp birlikte takılmaktı. o zamana kadar ayşe'yle hep ikimiz takılmıştık. biliyorsunuz lisede de arkadaşım yoktu. çünkü kafa yapıma uyan 1 tane arkadaşım yoktu amk. beklediğimiz gibi oldu, ahmet'le sevgi yakınlaşmıştı birbirlerine. vizeler de iyi geçmişti. çalışıyorduk çünkü. gezme zamanı geziyorduk, çalışma zamanı çalışıyorduk. her şey iyiydi kısacası.

vizelerin sevinciyle ayşe'yle ben can gox'u dinlemeye gittik. ahmet ve sevgi'yi çağırmamıştık. romantik bir ortam istemiştik kısacası.
can gox, ucuz bira, bizim gibi çiftler... güzel bir ortamdı panpalar. bardan çıkınca ayşe'yi eve bıraktım. sarılıp öpüştük. uzun bir süre öpüştük... ağzım kulaklarıma gelmişti. gittim amcamlara yattım. malum kyk'nın giriş çıkış saatleri...

ya dıbına koyayım burda olan ses versin lan. 2 kişiye mi anlatıyorum ?