Knk sabahlayalim hadi zaten kafam bozuk dertlesiriz

Çok geç oldu varsa dinlemek isteyen rez alsın yarın devam edicem

Nerden bilecektimki... Bilsem sarılır öper koklar vedalaşırdım. Ama bilemedim. Çok geçmeden her nerden duyduysa babam ve aynı binadan bir hemşire komşumuz eve geldiler geldikleri gibi birşeyler alıp alelen evden çıktılar komşumuzun göz yaşlarının döküldüğünü hatırlıyorum babamın bize dönüp dönüp bakması
- Siz evde akkıllı uslu durun, biz sultan ablanızla hastahaneye gidip geliceğiz halanızda birazdan burda olur" deyip evden çıktılar. Çok geçmeden halam kapı çaldı halam evden apar topar çıkmış bize gelmiş. iyikide gelmiş annemle çok iyi anlaşırlardı bize sık sık gidip gelirdi elvan halam sağolsun hiçte yanlız bırakmadı..

Biraz düşündükten sonra ecele çare yok diyorum. O anda değil yetişkin, en kral cerrahta olsaydım ölüme meydan okuyamazdım. Neyse çok geçmeden etraftaki esnaf, yolda yürüyen durumumuzu farkeden vatandaşlar vs Etrafımıza toplanmaya başladılar. 3-5 dakika içinde biri bi taksi çağırmış olacakki taksi hemen yanımızda durdu ve annemi alıp taksiye koyup hastahaneye zütürdüler. Meğer o benim annemle son görşümmüş ..

harbi hikayeyse dinliyorum kardeşim Allah kimseye acı duygular yaşatmasın

Eve o şekilde 50 metre kadar yaklaştık tam vardık evde rahatça soluklanırız diye düşünürken bir anda arkama dönüp onu sırt üstü düşerken gördüm. Bu anı size ancak bu şekilde anlatıyorum ama inanın o andaki çaresizliğim tarif edilir gibi değil. Yanına koşarak yaklaştım başına doğru eyildim gözlerime bakışı resmen veda bakışıydı hıçkıra hıçra ağlamaktan başka elimden hiç birşey gelmiyordu Allah bu anı en kötü düşmanıma bile yaşatmasın gerçekten zordur . Şimdi düşünüyorumda, şu anda 26 yaşındayım ozamanda böyle yetişkin aklı selim olsaydım acaba elimden birşey gelirmiydi diye

Annemim o pazar yerinde tavırlarının bile değiştiğini çok net hatırlıyorum. Ölmeye yakın insanlarda müthiş derecede değişim olur derler, tamda öyle oldu ama ben bunu o yaşlarda nerden bilebilirdim yüzüme dahil bakmayıp beni sürekli tersliyordu ve çok terliyordu ve 15-20 metre arayla sürekli elindeki poşetleri bırakıp dinleniyordu garip bir şekilde

Rezervasyon

önlerden rez

Buralar değerlencek #rez

Evet beyler şimdi anlatacağım hikayemdeki isimler dahil her şey tamamiyle gerçektir

Sene 1998 11 temmuz bir cumartesi günü tam 8 sekiz yaşındayım. istesemde hiç bir zaman unutamayacağım bir pazar alış veriş dönüşü annemle beraber hoş annemle beraber dönmek kısmet olmadı.
Ecel keyifli ve bir okadar çileli bir alışverişin dönüşünde annemi yakaladı ve gizli kalp krizi ile hayatını kaybetti.
Belki onun ölümüne bir şekilde alışırdım ama hayat yakamı bu fırtınadan sonra ne yazıkki hiç bırakmadı ...

Edit: Değerli panpalarım, ailesiyle ufak tefek problemler yaşayanların okumasını şiddetle tavsiye ederim. Size faydalı olacağını düşünüyorum..