bir vampirin anıları

bakak bari sonra

reserved

reserved

hani lan devam etmiyorsun hikayeye

la benim için geldiler dedi işte oradan sonrasında aklına birşey gelmedi oçenin düşünüyor şimdi

@152 gerçekten özür diliyorum, iki gündür sanırım benden birini daha buldum saatlerce onunla konuştum hikayeye bakamadım bile. Bellettiğim için kusura bakmayın hikaye devam edecek. 15 dk ya başlıyorum.

11. Gün sabahı ben daha güçlerimin farkına varamamış bir şekilde evimin içinde geziyordum, oradan oraya zıplayıp güç testleri yapıyordum. Mutluydum kısacası... istediğim şeye ulaşmıştım, sıra arkadaşlarımı çevirip onları gerçek güce ulaştırmaktı, sonra kendi klanımızı kurup büyük bir güce bile ulaşabilirdik işte aklımdan bunun gibi saçmalıklar geçiyordu.

O gün evden çıkmamıştım, bütün gün boyunca yapabileceğim şeyleri test esip durdum ama akşama doğru kapı çaldı, ilginç geldi bu bana, kapıcımız yoktu, ziyaret edenimde olmazdı. Ayda en fazla 2-3 kere çalınırdı kapım. Üstüme bir şey geçirip kapıya yöneldim ve açtım.

Şaşkınlık dahada artmıştı, üzerinde düzgün bir takım elbisesi olan, güler suratlı bir adam, hafif sarı saçlı, kirli sakallı hoş görünen bir yüzü vardı.

"Merhaba" dedi, adam. Gerçekten güvenilir bir yüzü vardı. Bende karşılık verdim.
"içeri geçebilir miyim". Bir yabancının hiçbirşey söylemeden böyle bir teklif sunması beni dahada şaşırtmıştı.

Tabiiki onu direk içeri almadan neden geldiğini sordum.
"Değişimin hakkında konuşmak istiyorum" dedi adam.

O an benim için zaman durdu, kalbimin atışını duyuyordum.

Tık tık, tık tık, tık tık...

Benim bir şey dememe kalmadan adam yine konuştu, bense kısa süreli bir şoktaydım.
Beni omzumdan içeri çekti ve kapıyı kapattı. Direk salona yöneldi, benide arkasından çekiyordu.
Nedense hiç cevAp vermedim, hiç karşı çıkmadım. Beni koltuğa oturttu, kenardan bir sandalye çekip önüme oturdu. Yüzlerimiz arasında 10cm bile yoktu.

"Bak" dedi. "Sana zarar vermek için burada değilim, tam tersine biz senin için geldik, seni sefil hayatından kurtarıp eğitmek için."
Başımı sallayarak onayladım, böyle birşeyden haberim yoktu. işin dahada komik yanı adam türkdü.

isimini söyledi, muratmış(gerçek isim) bana güven vermeye çalışıyordu, birkaç saat kadar konuştuk onunla gelecek planı için amaçlarımızdan bahsetti. Tek yaptıkları şeyin bu dünyada; kuzu değil, kurt olup kendi çapımızda yaşamak olduğunu söyledi, bana hiç virüsü nerden buldun, nasıl çevrildin diye sorular sormadı, benim sorularımı yanıtladı. ilk sorum doğal olarak, beni nasıl buldunuz du. Hisler dedi, birbirimizi kilometrelerce öteden hissedebiliriz, bende seni almak için gönderildim. Bana sen safkansın dedi, ben bile normal bir vampirim ama sen virüsü direk damar yoluyla aldığın için safkansın dedi. Hislerin bizden güçlüdür ama henüz kullanmayı bilmiyorsun.

Ve olay benim kritik soruyu sormamla biraz ciddileşti:
"Ben ne olacağım, benimle planlarınız ne"
Murat yanıtladı:
"Şimdi beni iyi dinle, sana iki seçenek sunuyoruz, birincisi; normal hayatına devam edebilirsin, bizi unutup, kendini insanlardan saklayarak yaşarsın. ikincisi, benimle birlikte gelirsin, mükemmel bir zenginliğe kapıları açarsın ama bu kimliğini bu dakikada bırakırsın ve eski hayatından kimseyle bir daha görüşemez, diyaloğa giremezsin. Bu konuda katı kurallarımız var"
"Evet seçimini yap, sana vakit tanıyamamam ve bu hak sana bir kez sunulacak, eğer reddeedersen bize bir daha katılma şansın olmayacak."

Seçim benim için kolaydı...

Arkadaşlar sözlüğe birşey oldu açılmadı kusura bakmayın, anca şimdi gönderebildim.

Dinleyen varsa ses versin devam ediyim. Yoksa çekiliyorum.

dinliyorum

ya daşşak geçiyon yda kendini vampir sanan bi satanistsin caps ver diyorum cevap vermiyon bune lan

dinliyoruz vampir reyiz yaz sen

Tamam devam ediyorum.

Bu arada yavaş yazdığım için gerçekten kusura bakmayın, üzerinden 5 yıl geçti, hatırlayamıyorum. Bazı diyalogları ince detayları kendime göre yazıyorum. Çünkü 5 sene önce ne konuştuk tam olarak yazmam mümkün değil.

Seçim benim için gerçekten çok kolaydı,
Hepimiz ölmek için yaşıyoruz, ölmek için çocuk doğuruyoruz, ölmek için zengin oluyoruz. Bu hayat benim hayatım olamazdı... 50 yıl sonra öleceğim gerçeğiyle yaşamak lanetli yaşamaktan bile kötüdür.

Net hatırladığım tek birşey varki, 5 saniye bile düşünmedim. Hemen onayladım. Muratın ciddi yüzündeki sırıtışıda net bir şekilde hatırlıyorum.
Tamam o zaman dedi ama seni uyarmalıyım ki bütün tanıdıkların seni kayıp bilecek. Önemsemedim. Ben zaten kayıp bir ruhtum, bundan sonraki hayatım benim kayıp parçamı dolduracaktı...

"Gitme vakti, önceki yaşantından birşey getirmeni tavsiye etmem, geçmişi hatırlatacak şeyler seni olumlu etkilemez". Dedi murat.

Tamam dedim, montumu aldım, muratda benimle birlikte kalktı. Bu arada beyler murat dediğim adam 124 yaşındaymış ama 20 lik genç gibi duruyor. Bu bile beni çok şaşırtmıştı adam kurtuluş savaşına bile katılmış, bana hikayelerini anlatmıştı, zaten ilk günlerimin çoğunu onunla sohbet ederek geçiriyordum. Neyse bunları anlatmanında sırası gelecek.

Aşağı indik, muratın arabasını aradı gözlerim, şöyle siyah son model bi mercedes filan bekliyordum ama tam tersi. Kırmızı basit bir arabayla karşılaştım. Wolkswagen di sanırım modeli hatırlamıyorum. Hadi atla arabaya gidelim dedi murat, soruları arabada sorarsın.

Bak kaderci54 arkadaşım yeter, daha fazla saçmalama şu başlıkta demiştim, yaşın küçük kırmak istemiyorum seni lütfen oku adam akıllı yorumunu yap.

yavvv heeee hee

benide vanpir yapacak bir allahın kulu yok mu amk ot gibi yaşıyoz

Arabaya bindik, birkaç dakika boyunca konuşmadan ilerledik. O ara benim kan arzusu yeniden başladı, farkında olmadan dudaklarımı yolmaya, dilimi dişlerimim üzerinde gezdirmeye başlamıştım. Murat bunu anlamış olacak ki, arabanın arkasındaki çantayı işaret etti, beslen biraz dedi. Öyle bond çantası falan değil, normal siyah eastpak vari bir çantaydı. içini açtım, içinde serumlar vardı. Birini elime aldım, hafif telaş yapmıştım insan kanı diye, muratta o ara beni izliyormuş, merak etme insan kanı değil. Gerçekten ilginç biriydi şu adam ya birisinin gözlerine sadece gözlerinin içine bakarak ne istediğini anlayabiliyordu.

Serumun üstünü dişimle yırtıp, yavaşça emmeye başladım, o ara akşamda olmuştu tabii kanında etkisiyle güçlerim dahada üstündü.

Ben beslendikten sonra yine meraklanmaya başladım, murata sordum, nereye gidiyoruz. O ara avcılardaydık, benim ev oralardaydı. Yanıtladı: boğazda bir yalı.(boğazın neresinde bile olduğunu söyleyemem arkadaşlar, hala orada yaşıyor olabilirler.)