içimde bir uğultu var
karmaşık sesler
heryerdeler
kokun, izin,
gözlerin
kapattım, görmesin her şeyi
geçen iki yılın anısına
boşalttım içimdekileri
mavi çöp torbasına

garip bir his var
anlıyorum aslında
kendi kendime
söylüyorum
akan yaşlar
"en azından beni ağlatan biri var"
ketum değildim ben aslında
uğultu
sessizlik
çöp torbası arasında.

(bkz: tuhaftan şiirler)