bir uyuşturucu bağımlısının hayat hikayesi

hazırım panpa duygusal olsun sanatsal göndermeler yapıp okuyucu merak içinde de bırak tabi

( HAZiRAN 2006 )

19 HAZiRAN 2006
| Gece : 20:30 |
Taksimin ara sokaklarında bulunan üniversitenin ilk yılarından beri gittiğim ufak bir bar

Kepler atılmış, içkiler içilmiş ve belkide son kez görülücek üniversite arkadaşlarıyla vedalaşılıyor

El ele tutuşarak giriyoruz içeriye herkes alkış kıyamet bizi alkışlıyor bin olarak görünen biri değilim genellikle aile babası görünümüne sahibim bu yüzden 1 senelik ilişkimde bile arkadaşlarım Evlenir çifti olarak görüyorlar bizi

Son 6 aydır uyuşturucu tedavisiyle uğraşıyoruz şuana kadar hiç madde alımım olmasada, sevgilidir yanında destek vericek biri olması gerekir diyerek her hafta onunla beraber gidiyorum.

sus lan yarraaakkkkk

bi ihtimal okurum belki reserved

rezervettim rezereyledim uydum imama

Panpa yaz sende yaz amk herkes yazsın

sonra hep beraber kova vuruyorsunuz

az bekliyim yarın toplu okurum buradayız panpa haberin olsun

@2 anlatıyorum panpa kaleme aldığım kadarıyla

@3 panpa duygusal ve trajedi aslında hikayem

@4 sağolasın panpa teşekkürler

anlat panpa

Edit : Hikayeye başlamadan önce flashback tarzında yazmaya çalışıyorum, konu oradan oraya geçiyor diyerek kafanız karışmasın, yazılanları yazdığım sırayla okuyun

Hikaye sonunda tek bir düzlem içerisinde buluşulucak ve olay tamamlanıcak.

Bunu dinleyerek başlayın ; http://www.youtube.com/watch?v=9XcJpzQuB80

--- Başlangıç için müzikler ---

http://www.youtube.com/wa...4g8U&feature=youtu.be

http://www.youtube.com/watch?v=b3c32wBYdU0

http://www.youtube.com/watch?v=rEgRzLXqWUI

Edit : 4-5 kişi bile çıksa anlatmaya devam edicem, sağlıcakla

sadece benim yazdıklarım için ; http://ccc.incisozluk.cc/...t-hikayesi/@tualexanderal

( AĞUSTOS 2014 )

Huysuzlanıyor, vaktin geldiğini biliyormuşcasına. Her nöbet çıkışı olduğu gibi buda sıkıntılı geçti. 15 saat oldu çıkalı

Amerikan tarzında bir mutfak, pek geniş olmayan bir koridor, tek yatak odası ve iki tane misafirim var bu evde. Biri uzun
zaman önce bizi terk etmiş olsada masaya hala 3 kişilik servis koyuluyor.

hazırım panpa reserved

( TEMMUZ 2011 )

Ölüm hepimizin sonu değil midir? yaşamak neden? bu kadar çaba çekilen acı ve uğraş neden? herkes bir defada olsa bu soruları kendine sormuştur, bu sefer bu soruların hepsinin cevabıın olduğu yerdeyim sıralı bankların birinde oturuyorum çaresiz tek başıma

Siren sesi.. Koşuşturmalar başlıyor birden, birileri damar yolunu kontrol ediyor diğerleri kalp masajına devam ediyor, yabancı değilim
bu tarz durumlara. Bu sefer sadece izliyorum yapılan uygulamaları, 5 dakika oldu servisten çıkalı bu gelen 2. ambulans. Sigaram bitiyor
Oturduğum banktan kalkıcak halim yok, çalışma haricinde hastaneye gelmeleri sevmem ama bu sefer durum farklı

Son bir nefes daha almak için uğraşan insanların arasından geçiyorum 2. kat 103 numaralı odaya çıkıyorum yavaş yavaş, gitmeliyim, uyanmış olmalı..

ya amk gibicem bağımlıyım dıyıp durmayın aq çoluk cocuksunuz daha gibtirin gidin derslerınıze calısın hayal gücünüzü gibtirmeyin zütverenler

1-2 fırtta bayılırsınız aq kaybolun lan

20 HAZiRAN 2006
| SABAHA DOĞRU 04:20 |

Gözlerim kararıyor, karanlık..

Rüyada gibiyim, ninni söyleniyor gibi başucumda

Dahada derine iniyorum, gözlerim kararıyor, karanlık...

reserved

anlat panpa dinliyorz

@27 aq senin :d

kardeş ben hikayemi anlatsam üçleme olur sen neyin peşindesin.

( NiSAN 2009 )

Vakit geldi, üniversite son sınıf öğrencisini ailesi neden bu saatte çağırır ki? Pek konuşmadığını farkediyorum son zamanlarda
ama zaten biz hiç konuşmayız. Eve bırakıyorum saat gece 11 gibi iniyoruz otobüsten, 10 dakikalık yürüme mesafesinden sonra evdeyiz
yüzüme bakıp gülümsüyor, eve giriyor tek kelime etmeden, sessizce herzaman ki gibi..