bir türkiye hayali

son dönemde yaşanan gezi parkı, reyhanlı, barış süreci falan bu ve bunun gibi birçok olumsuz olay tayyibin yaşattığı bütün olumsuzluklar bana ilkokulda hocalarımın anlattığı gelişen büyüyen ve süpergüç olma yolunda ilerleyen bir devlet olduğumuz konusunda anlatılanları hatırladım. bende bunları küçükken dinlediğimde yorumsuz kalarak herbirimiz gibi inandım. inandım...

ama televizyonu her açtığımda inciye faceye her girdiğimde ölen yaralanan tacize uğrayan insanları gördükçe artık benden pes. ben artık ümidimi kestim . ileriye dönük olarak planım ülke elden gitmeden eğitimimi tamamlayıp elime az buçuk bir para alıp ailem ile vedalaştıktan sonra yaşam standartları yüksek bir ülkeye gitmek ve becerebilirsem orada yaşamayı sürdürmek. eğer başka ülkede, kendi ülkemin bana sunamadığı özgürlüğü , refahı yaşam standartını bulursam; temelli gitmeyi düşünüyorum. çünkü doyduğun yer doğduğun yerdir gibi bi laf var ortada ama ilk defa bu söze katılır gibiyim çünkü türkiyede yaşamak her geçen gün biraz daha zorlaşıyor. %50 lik kısım gün geçtikçe daha da alçalıyor ve içinden çıkılmaz bir kuyuya doğru tüm ülkeyi batırıyor. oysa çocukken herşey daha basitti. ettiğimiz yeminler, ezberlediğimiz şiirler, okuduğumuz istiklal marşı, atatürkçülük, milliyetçilik gibi kavramlar daha anlamlıydı. bu değerler uçup giderken geriye anlamlı tek bir şey kalıyor.

bir türkiye hayali

ve yine giblenmemek

up up up