24 Haziran 2003

"Ben sizin kim olduğunuzu biliyorum, bu evi de arayacaklar. Yaşamak istiyorsanız sizi saklarım hep birlikte saklanırız. Ölmek istiyorsanız hep beraber savaşır ölürüz." dedi. "Kimsin lan?" diye sordum. Tetikteydi elim iyice kafayı bozmuşum sıktım sıkıcam, kimseden korkum yok. Sıktıktan sonra da el bombasını kapının üstünden sallar Amerikalıları şoka uğratırım öyle çatışırız diye düşünüyorum.

"Elinde silah olup, Türkçe konuşup, Amerikalıya el bombası atmaya korkmayan adam özel birimdedir." dedi. "Lan tespitlerini kendine sakla, sorumu cevapla." dedim. "Bu tespitleri sizle aynı yolu paylaşmamış kişi yapabilir ancak." dedi. O sırada kapı çaldı.

"Ordu." dedi dışarıdan bir ses. "Nereye saklayacaksın bizi?" diye sordum. "Gelin peşimden." dedi evin içine girdik. Depoya indik. Depoda çuvallar vardı, ağırlardı. "Yardım edin." dedi. Çuvalları kaldırdık. Bir yol vardı. Açtı, buradan gidin, bahçeye çıkacak. Bahçe kapalı, köpek kulübesi var. Onun içine girin, içinde köpek olsa bile köpeğin arkası boş. Köpek eğitimli, eğilip bakan köpeği görüp çeker gider." dedi. O gün köpekle birlikte aynı yere girdik. iki büklüm şekilde ölmeyi bekledik.

Elim ayağım uyuştu heyecandan yav :D

Başgan on numara devam

24 Haziran 2003

Köpeğin arkasında bekliyorduk. Alan bir nebze de olsa genişti. "Ağabey hakkını helal et." dedi Serdar, "Varsa helal olsun aslanım, sende helal et." dedim. "Helal olsun ağabey." dedi. Tetik elimizde, nefes alamıyoruz heyecandan bekliyoruz sadece.

Hani diyorlar ya, 1 saniye sonrasının garantisi yok diye, işte o zaman gerçekten hissediyorduk bunu, 1 saniye sonramızın garantisi yoktu. içeriden bağırışmalar geliyordu. "Yolu buldular galiba." dedim.

Beklemeye başladık. Ayak sesleri geliyordu. "Geliyorlar, hazırlan." dedim nefes nefeseydik. Bekledik, bekledik ve bir silah sesi duyuldu. "Adamı vurdular." dedim. "Ağabey, ölmemesi lazım onun." dedi sadece. Ölmemeliydi, aradığımız adamlardan bir tanesi de oydu. Kulübeden çıkmak için tam adımımı attım. "Ağabey, çok kişi gelmişlerdir. Tek şansımız öldüğünü bilip bilmemek olur. Gidip kurtaramayız, çoktan ölmüştür. ikinci kurşun sesi duyulmadı. Kafasına sıktılar büyük ihtimalle." dedi.

Elimi başıma zütürdüm. Öylece kaldım.

sayfa 48 de kaldım

48 ayraç

24 Haziran 2003

Biraz daha bekledikten sonra ses geldi. "Buldular geliyorlar." dedim. Birisi bahçeye çıktı yüzünü göremedim direkt köpek kulübesine yöneldi. "Çıkın." dedi. "Ölmemiş." dedim seside kendisi de aynıydı. Çıktık köpek kulübesinden. Adam yere yığıldı.

Omzundan vurmuşlar. "Ne oldu?" diye sordum. "Kapıyı geç açmamın karşılığı olarak." dedi. "huur çocukları." diye söylendi Serdar. "Ev güvenli mi?" diye sordum. "Evet, evi aradılar çektiler gittiler. 2 gün sonra yine gelecekler." dedi. "Sen kimsin?" diye sordum. "1 yıldır buradayım." dedi. Yaşlı birisi değildi. "Irakta bir tane vatan hainini öldürdüm. Onun yerine geçtim. Sonra savaş çıktı." dedi.

"Adın ne?" diye sordum. "Emir." dedi. Gerçek adı veya değil bilmiyorum. "Son durum ne Irakta?" diye sordum. "Benden hariç bir ajan daha kaldı. Ulaşamıyorum nerede olduğunu bilmiyorum." dedi. "Ne işle uğraşıyordu?" diye sordum. "Bakkaldı." dedi. Aklıma Vatan geldi. "Terziye ne oldu?" diye sordum. "O cezaevinde." dedi. "Neden?" diye sordum. "Onu Iraklı ajan olarak biliyorlar. Onu kurtarmamız imkansız, sen nereden biliyorsun onu?" diye sordu. "Suikastı engellemeye geldiğimde onunla iş yapmıştım." dedim. Güldü, "ikiniz mi engellediniz?" diye sordu. "Hayır, diğeri Türkiye'de." dedim.

hadiii devaaaaamm

Devam reiz

25 Haziran 2003

Emir bitkindi. Evin içine girmiştik. Kurşunu filan çıkarmıştıkta profesyonel bir müdahile olmadan bitkin olması anormal değildi. "Silahlarını ne yaptın?" diye sordum. "Kapının önüne gömdüm savaşın çıktığı gece." dedi. "Kapının önüne derken sokağa mı gömdün?" diye sordum. "Evet." dedi.

"Neden?" diye sordum. "Oraya bakmazlar." dedi. Çok zeki birisi olduğunu anlamıştım. "illa ki bulacaklar arka tarafı, bizi nasıl saklayacaksın?" diye sordum. "Bilmiyorum." dedi.

Evden çıktım görünmeden biraz uzaklaştım. Tenha bir yere gelince telsizle konuşmaya başladım. Telsizler karışmasın diye amerikan askerlerinden uzak durmaya çalışıyordum. "Ertuğrul Ağabey." dedim. Cevap gelmedi, 2-3 dakika "Söyle aslanım." dedi. "Bir tane ajanı buldum, diğerinin nerede olduğunu bilmiyoruz. Vatanla konuşmam lazım." dedim.

"Efendim kardeşim." dedi Vatan. "Senin çalıştığın bakkal neredeydi?" diye sordum. "Tamuz caddesinde, tek bakkal o." dedi. "Kendinize iyi bakın." dedim kapattım telsizi eve yürümeye başladım. Eve geldim kapıyı çaldım. Etrafımda olaylar oluyor belli, bize yakın evlerden sesler geliyordu. Kim bilir kimlere neler yapıyorlardı. Kapı açıldı içeri girdim. "Tamuz bize yakın mı?" diye sordum. "Değil, oradaki ajanı arıyoruz biliyorum. Oda kayıplara karıştı orada değildir. Yaşıyor olsa bir şekilde benimle temasa geçerdi." dedi.

devdıbını yarın okurum

şunun filmini yapın laan. acun api duy bizi api

25 Haziran 2003

"Belki de seni öldü zannediyordur. Yaşadığın yeri biliyor muydu?" diye sordum. "Evi değil ama bölgenin ismini bilir." dedi. "Gömdüğün silahlar arasında bomba var mıydı?" diye sordum. "Çok fazla vardı." dedi. "Nereden buldun onları?" diye sordum. "Satılmışlara çok silah verdi Amerika daha girmeden, onları tespit etmeye çalıştık. Irak'ın düşmesi bizim için iyi olmazdı. Engelleyemedik." dedi.

"Amerikanın silahları ile Amerikayı vuracağız." dedim. "Aklında ne var?" diye sordu. "Bu gece silahları bombaları çıkartıp eve tuzaklayalım. Yarın eve girdiklerinde büyük bir patlama olsun. Böylece Amerikan askerlerine hem gözdağı veririz, hemde adam yaşıyorsa bir mesaj olarak algılar." dedim. "Geceleri devriye geziyorlar, hem yayan hem arabayla mümkün değil." dedi.

Serdar lafa atladı. "Ağabey hem diğer gün kazdığımız yer belli olur, içeri girmezler." dedi. "Mayın zannedebilrler." dedi Emir. "O zaman mayın var mı yok mu diye ararlar bulamayınca içeri daha sinirli girerler, sonları olur." dedim.

"Çok tehlikeli bir şeye kalkışıyoruz." dedi Emir, "Ben Amerikan askerlerini uzun zamandır takip ediyorum. Neredeyse kapıda yatıp kalkıyordum . Sizi de bu sayede gördüm." dedi. "illa ki bulacaklar bizi, böyle bekleyerek bir şeye ulaşamayız." dedim.

rezzzzz

sinema filmi çek rekora koşturalım başkan

Ayraç.avi 49. Sayfa

ayraç 49

sayfa 49 rez

25 Haziran gecesi 2003

"Serdar sen geldiğimiz yöne doğru bakacaksın, ben köşe başında bekleyeceğim.(Sola dönüş)" dedim. Emirde o omuzla silahları çıkartacaktı. Helallikler istendi. Allaha dualar edildi çıktık. Benim elimde susturuculu normal silah vardı. Arabayla gelirseler imkanı yok çatışmadan kurtulamazdık. Yayan gelirseler yine şansımız vardı. En son olarak Emir'e sordum. "Ahmed Muhri hangi hapishanede?" diye. "Ebu Garip." dedi.

"Nasıl bir yer?" diye sordum. "Genelde kadınları alıyorlar şuana kadar bildiğim kadarıyla." dedi. "Nerde tam olarak?" diye sordum. "El Nasrın yanında kalır. Tam Bağdat sayılmaz." dedi.

"Nasıl bir hapishane işkence var mı?" diye sordum. (O zamanlar tam olarak merkezi hapishane, sorgu yeri olmamıştı.Bu havan saldırıları merkezi hapishane olduktan sonra yapılmaya başlandı) "Her hapishanede işkence var." diye donuk bir şekilde söylendi.

Çıktık ben susturucu ile köşede bekliyorum, Serdar benimle aynı duvara sırtını dayamış ama aramızda mesafe var Emir kazmaya başladı hızlı hızlı nefes alışverişim değişti. Bir araba gelse sıcak temasa girecektik adamlarla, çıkışımızda kolay olmayacaktı öyle. Hatta imkansızla eşdeğerdi o sıcak temastan sonra çıkış.

Rez 49. Sayfa lan olm su sözlüğe kitap okutturdunya helal olsu. Koca tarakli adam