Ajan bey mit ajanı mı acaba merak ettim ve hikaye 2016 ya gelecek mi ?

rezzzzzzzzzz

Bayadır sözlükte kaliteli kurgulanmış hikayeye rastlamıyordum rez kardeşim rez kurguna kuvvet

46.sayfada kaldım hadi lan yazsana

Adam entry e reklam alcak nerdeyse *

rez alayım

Bekliyorum

Beklemedeyim

Ayraç/46 Baya iyi yazıyorsun kalemine sağlık..

ikince rez

rez sayfa 23

yarını sabırsızlıkla bekliyoz ajan..

6 Haziran 2003

"Ağabey bu yoldan geçecekler." dedi. Kafamı salladım. Amerikan konvoyu geçecekti. Bu konvoyların özellikle hiç durmamaları idi. Örnek veriyorum önlerine çoluk çocuk kadın atın durmaz ezer geçerler. Hiçbir şey olmamış gibi yola devam ederler. Acaba ateş alınca ne yapacaklardı.

Yine parça parça dağılmış olan ıraklı direnişçiler ile birlikteydik. Tam vadide pusu atacaktık Amerikan askerine. Benim amacım 1-2 tanesini yakalayabilmekti. Sorguya çekebilirdik. Yılanın bu tip işlere gideceğini düşünmüyordum çünkü.

Beklemeye başladık. illa ki geçecekti konvoy, kendimizi de belli etmemeye çalışıyoruz bir yandan. Ben sniper ile duruyorum. Uyardım 1-2 asker kalınca uyarı yapacağım ben. ingilizceyi nereden öğrendin tarzında sorular sorsalar bile cevap vermedim ama Serdar ile durmadan bunların anlayamayacağı şekilde konuşmam vs vs bunları endişelendiriyordu.

Rez hızlı panpa

6 Haziran 2003

Konvoy gelmeye başlamıştı. Bastık ateşi, aldık araya vuruyoruz. Serdar yanımda sanki vatanını savunur gibi sıkıyor şerefsizlere, bende sniper ile baka baka sıkıyorum. Destek isteyeceklerini biliyordum. Bu yüzden uyarıyı erkenden yaptım 3 tanesini rehin aldık. Direkt mağaralara doğru gittik.

Bu sefer fazla kayıp vermemiştik. Direnişçiler ısrar ediyor. Verin askerleri bize öldüreceğiz diye. Ben vermiyorum sorgulayacağım. Aralarından bir tanesi ağlıyordu askerlerden yeni genç, tecrübesiz. Alın bunu dedim attım önlerine, timsahlar hani avına nasıl gider bunlarda askere öyle saldırmaya başladılar.

işime yaramazdı sonuçta, genç bilgisiz asker. Duygularınızı da kaybediyordunuz yavaş yavaş. Bu iki askeri aldım mağaranın bir kısmına çıkardım bıçağı, hiçbir şey sormadan daha iri yarı olanın parmağını kestim. Bağırmaya başlayınca yüzüne sertçe tekme attım bir tane. Yığıldı bu taşa, yanındakine baktım. "Yılan kim?" diye sordum. Cevap vermedi. Bu sefer onun parmağını kestim yüzüne tekme attım. Bu sefer iri yarı olana döndüm. "Yılan kim?" diye sordum.

6 Haziran 2003

Başladı bu anlatmaya, buna yılan lakabının takılmasının sebebi gerçekten milletin ağzına yılan sokmasıymış. işkence konusunda da eline su dökebilen yokmuş. Bu adam bile anlatırken korkuyordu. Adamla aynı üniformayı giymesine rağmen, gerisini siz düşünün.

Eline düşersek yandık diye Türkçe söylendim. "Türksün sen." dedi Türkçe bir şekilde. Türk lafını duyunca diğer askerde bize dikkat kesildi. "Nerede şuan yılan?" diye sordum. Az bir Türkçe ile "Bağdata döndü." dedi. Adamları orada bırakıp döndüm. Önlerine attığım askerin kafasını ezmişler. Böyle bir görüntü yok. Adamın kafasının dümdüz olduğunu düşünün. Üstü başı paramparça. Yüzlerce yerinden bıçaklanmış.

Sonra düşündüm. Savaş ortasında ıraklıların eline amerikan askeri düşünce böyle oluyorsa, adamlar kendilerini korumak için güç kullanacak mıydı, evet. Şimdi diyeceksiniz ki adamlar savunmasın mı kendini, tabii ki savunsun. işte kural böyleydi. Onlar ele geçmemek için ağır şekilde insanları öldüreceklerdi. Ele geçenlerde ağır şekilde ölecekti. "içerideler." dedim sadece. Hepsi içeri koştu resmen. "Hadi Serdar, yürü çıkalım buradan." dedim. Dağın etrafını dolaştık. 1 saat geçmemişti güm güm güm ses çıkmaya başladı. Amerikan savaş uçakları dağı bombalamaya başladılar. Biz dağın etrafından dolanıyorduk arka tarafında kaldık. Mağara ön taraftaydı. Bombaladılar paso oraları. Ölümden 1 saat ile kurtulmuştuk. Yine de yerimizden kıpırdayamadık 1 saat filan kayanın arkasında bekledik.

8 Haziran 2003

Irak kifrideydik. Bağdata gitmeye çalışıyorduk ama ara sıra sapmamız lazımdı yollardan. Normalde 2-3 saatte gidilecek yoldu. 2 günde normale göre 30 dakikada alınacak yolu alamamıştık. Yollarda peşmergeler çevirme yapıyordu.

Bildiğimiz terörist yani. "Ağabey." dedi Serdar. "Irak savaşı bittikten sonra bu peşmergeleri tek tek öldürmeyecekler ya, bizim sınıra gelecek hepsi. Terör ayaklanacak."

Aslında aklıma gelen ama düşünmek istemediğim bir durumdu. Kifride sorun yoktu ama ölüler vardı yollarda. Belli Amerikan askeri buraya da girmişti. Kendimizi kimseye göstermeden gitmeye çalışıyorduk çünkü Amerikanın sağda sola bıraktığı ajanlar, satın aldığı köpekler olabilirdi.

8 Haziran 2003

Hızla kifrinin mahalleleri arasında yürürken bir kapı açıldı. Bir tane kadınla göz göze geldim. Elimde normal silah, istemsiz refleks olarak doğrulttum. Kadın korktu bağırmaya başladı. Kocası çıktı hemen kapıyı kapattı.

Durdum bir süre şok olmuştum. Sonra kapı yeniden açıldı adamın elinde silah "Yaklaşmayın." diye bağırmaya başladı. Serdarda çekti silahı adama doğru. "Serdar silahını indir." dedim arapça olarak kendimde indirdim. Arapça konuştuğumuz için adam duraksadı silahlarımızı bırakınca "Siz amerikalı değilsiniz." dedi.

Durduk bir süre. "içeri gelin." dedi. Silahımı belime koydum koşarak eve girdim serdarla birlikte. Adam kapıyı kilitledi. "Nerelisiniz?" diye sordu. "Türküz." dedim. "Ne işiniz var? Türkler Amerikadan yana değil mi?" diye sordu. "Bizim amacımız başka, ne oldu burada?" diye sordum.

"Bize kimsenin sokağa çıkmaması gerektiğini söylediler. Sokağa çıkanları da direnişçi olarak adlandırıp öldürdüler." dedi. Kafamı salladım. "Sizi gören oldu mu?" diye sordu. "Bilmiyorum." dedim. "Iraklı casuslar olabilir dikkat edin." dedi gülümsedim ve adama sarıldım. "Biz yolcuyuz, gideriz siz dikkat edin." dedim. Adamın gözleri doldu. Aslında dediğim gibi din kardeşliğine inanmazdım da, aynı saftaydık işte. Onlarda kötü durumdaydı bizde.

9 Haziran 2003

O geceyi orada geçirdik. Bize su verdiler ama tam temiz bile değildi su. Kirlilik oranı %60 filandı. Bir bardak suyun %10unu anca içebiliyorduk. Onlar alışmıştı. Yemekleri yok denecek kadar azdı, olanlarda kirliydi dediğim gibi. Aç yatıyorduk nerdeyse.

Serdar konuşmuyordu. Bize oda verdiler orada kalacaktık. "Serdar suskunsun bugün." dedim. "Ağabey güvenemiyorum bunlara." dedi. "Neden?" diye sordum. "Bilmiyorum." dedi.

Uzunca bir süre sessizlik olduktan sonra "Ağabey şu yılanı ölmek pahasına öldürmek istiyorum." dedi. "Ajanlar döndüyse bizde döneriz. sıkma canını." dedim. "Emri verdiler bir kere, dönün deseler bile öldürmeden dönmeyelim." dedi. Yanımda potansiyel bir deli ile dolaşıyordum gerçi, ben sağlıklı mıydım ki?

Okumaktayız ajan reis