bir torbacı masalı

karşı yola geçtik, çocuğun hıçkıra hıçkıra evine dönüyordu. evde annesinin üstüne üstüne gidip neler olduğunu öğrenmek için çocuğun kafasını gibeceğini, babasının işten gelip oğlunun durumuna bakacağını, bize küfürler yağdırıp, devletin bir tak yapmadığını söyleyeceğini biliyordum. olan yine çocuğa olacaktı, arkadaşları tarafından da duyulacaktı.

kısacası akbilini kullandığımız çocuk taşakoğlanına dönecekti ailesi ve arkadaşları arasında. babası " vuramadın di mi ağızlarına bi tane " diyecekti annesi " taş da mı bulamadın gerizekalı " diyecekti...

her neyse. akbili bırakacaktık ertesi gün oraya.ama biliyordum, birisi gelip gözetleyebilirdi. goril hallederdi o işi tinerci sonuçta, kimse niye sokaktasın bu saatte diye sormaz, kıvrılır durakta bir iki saat uyur, akbili bırakır. takılır.

ne diyorduk ? geçtik karşıyola. üstümüz başımız feci derecede kokuyordu. aslı çocuğun arkasından bakıp " bugün de okula gitmeyi versin puşt " dedi. güldüm,aklıma üç karış sakalla yaz sonrası lisenin son sınıfına başlamak için okula gidip, müdür yardımcısından yediğim %20 sini hissettiğim tokatı anımsadım." gibtir lan dıbına kodumun teroristine bak " lafını yeniden duyar gibi oldum muavin bininin.

otobüs gelmişti, bindik.şöför üstümüz başımız tertemiz olmasına rağmen bize cins cins baktı, aslı da şöförün ondan beklediği hanım kızlığı sergilemeyip, cins cins baktı haliyle. aldım akbili bastım, aslı geçti. biraz daha bekledim yine bastım. aylık değildi, daha yaptırmamış herhalde hibine, bize yetecek kadar bakiye vardı. geçtik oturduk yerlerimize.

aslı nerden baksanız 3 4 senedir kullandığı pilli mp3ü çıkardı, içinden bir şarkı açtı. kulaklığın sol tarafını bana verdi, kendisi cam kenarı insanıdır. süper insandır, karşı cinse çok ilgi duyarım ancak aslı başka bir kızdı benim için,onu üçüncü bir kolum gibi görüyordum.iki elimden tutsalar,bir yerden kurtulup, göbeğimi delip karşımdaki insanın boğazını sıkardı, eminim.

aslı genelde sansar salvo denen bir elemanı dinlerdi, daha sonraları araştırdığımda bu adamın da bizim sattığımız uyuşturucu türlerinden müzdarip olduğunu duydum. hikayeye başlarken de onun gökyüzü şarkısındaki sözünü almam bu yüzdendir, aslıya olan özlemim ve saygım yüzünden.

aslı sansar ın " pgiboz " adında bir şarkısını açtı.

fırtınalı bir gece yağmur sağanak
dalgalı denizde kendini boğmak
herşeyi bırakıp hiç bir şey olmak
dumanaltı bir gece doğmak

diye gidiyordu yanlış hatırlamıyorsam,bu güzel bahar gününe uymuyordu bu şarkı,ama müthiş bir ritim vardı.

yol boyunca dinleyerek gittik. daha sonra metro durağında inip, metroya bindik. esenler de indik.

tufan ı bulmamız gerekiyordu. Bizim insanların beyninde yaratacağımız tufan için tufandan yeni şeyler satın almamız gerekiyordu.

elimizde 100 lira gibi bir para vardı, yeterdi aslında.ama bugün bitireceğiz diye and içmiştik neredeyse. aslı resmen bir xabi alonso gibi oyun kurmaya devam ediyordu bakırköyde."artık bir yemek yeriz herhalde ?" diye sordu. yeriz dıbına koyım niye yemeyelim."ne yiyelim ?" diye sordu, kapitalizme domalacağımızı biliyordum.big king ranch sos soğan halkası derken paranın dıbına koyacaktık. dedim,burger yapmayalım, yedikten sonra kendimi tak gibi hissediyorum.

güldü.bir dürümcüye soktu bizi.o an vejeteryan olasım geldi, künefesine,dürümüne saydırmak istiyordum. para lazımdı.her şey için. künefeye vereceğim 5 lira bir paket sigara için yeter de artardı ne gerek vardı ? ama aslı öyle istedi, öyle yaptık.

süper bir ziyafet çektik kendimize. kişi başı 10 ar liradan kurtulduk. nerden baksak bir 4 gram boşa gitmek üzereydi. olsun.cimrilik ve tutumluluk arasındaki ince çizgide zeybek oynuyorduk aslıyla karşılıklı.

kebap salonundaki dürümcü de tam yavşaktı. sanki yıllardır arkadaşmışız gibi karşıladı bizi, gıcık oldum muallakye, dumanla da işi yoktu hem, gibtirsin gitsindi... aslı bozuntuya vermedi, hadi abi biz kaçıyoruz dedi, verdi parayı çıktık.

aslı herşey için biçilmiş kaftandı. yanında bir hiç gibiydim.ama bensiz bir işe kalkışmayacağından da emindim. hala eminim.

dürümcüden çıktık bir ps cafeye girdik... buna ne gerek vardı ? aslıyla oturup pes mi atacaktık ?hayır tabi. gittik.dükkan sahibi baya iyi karşıladı bizi, ilginç bir adamdı, güzel bir cafeydi, yalan yok. eğlenceli yerdi,tam bir hippi partisi yapılacak yerdi. içerdeki tüm liseliler, tüm guitar hero oynamak isteyen ergenler gözümde duman avcıları gibiydi o anlığına.

ancak alışverişin sadece dükkan sahibiyle alakalı olduğunu anladım. cafenin üst katına çıktık. buraya da çiftlerin yiyişebileceği bir yer yapmıştı.cam kenarına geçtik. sigaraları yaktık muhabbet ettik, yakında evleniyormuş. arkadaşlarıyla beraber bir bekarlığa veda partisi benzeri bir şeyler yapacakmış. yüklü bir mal arıyormuş. aslı durumu anlayınca elimizdeki kalan otları adama iteleyebileceğimizi düşünmüştü sanırım. başladık konuşmaya. adama üstümüzde yetecek kadar olduğunu söylediğinde üst katın kapısını kapattı, zaten kimse yoktu. kitledi kapıyı aşağıdaki çocuğa kimsenin gelmemesini tembihledi. aslı ben ve ps cafenin sahibi, patrick in 4 grdıbını çıkartıp bong un türkçedeki adı kova işine girdik.ben de mal ziyan olacak adam beğenmeyecek diye tribe girdim.o kafayla içtim.

sonra aslı aldı dumanı.en son da adam. eğildi pete.

oldum olası bu kova icadından nefret etmişimdir, aslı da pek sevmez.

goril bir keresinde floryaya yüzmeye gittiğimizde denizde kova yapmayı teklif etmişti, gerçek bir gorildi.şu behlüle final bölümünde yaptıkları halıflex sakal gibi gorilin tüm vucudu kıllarla donatsaydık, herhangi bir goril yavrusu sanar bağrına basardı am biniriğini.

goril iyi adamdır, güntekin de öyle, babası ne kadar edebiyat düşkünü de olsa evladı tam bir tiner bağımlısı, tinerin tüm harflerini ezberlemiş bir binin teki. semtteki tüm köpekleri neredeyse kendine köle etmişti güntekin beni de pek severdi,az zütünü kurtarmadım. gorille ikisi bizden daha kötü durumdalar.ilk entry de bahsettiğim sitede yaşıyorlardı. herkese korku salıyorlardı ancak kimse onların sitesine girmeye çalışmıyordu. züt korkusu işte. zamanında elit insanlar yaşasın diye yapılan sitelerde esrar dumanından, tiner kokusundan kılları simsiyah olmuş kuduz köpekler takılıyordu. sadece asansörü ekgibti sitenin. camları da ordan burdan çaldıkları örtülerle kapatmışlardı. yaşayıp gidiyorlardı çalarak. günün birinde onların da mağdur durumuna düşeceklerini bilerek, kendilerini mağdur edecek insanları bekleyerek yaşadılar.

kafaları dünyamızın seviyesine düşmesin, kendi yarattıkları hayal dünyasında yaşasınlar diye her akşam bir tiner alıp bırakırdım muallaklere. köpekleri de zararsızdı bize karşı. ancak ne zaman bir fırından geçseler fırıncı altına sıçardı köpekler yine vitrine saldıracak diye, napsın hayvanlar et nedir bilmezler...

bu kadar bilgiden sonra konuma döneyim, adam da aldı, öksürdü biraz dumanın etkisiyle.ben oldum olası tam duman alamam şu kovadan birazını illa salacağım dışarıya.ama adam oral sex hastası sanki. dibine kadar aldı dumanı. helal olsun.

ben bu kadar kafi deyip çekildim 2 3 kapak sonra. aslı da yüzünü yıkamaya gitti kattaki tuvalete, adam tek devam etti. hayatının neredeyse %60 ını anlattı bana.

babasının taksi plakası kralı olduğunu, annesinin ailesinin sırça köşklerden çıktığını karısının avukat olduğunu, sırf şu taktan uzak dursun diye babasının burayı açtığını... her şeyi. adam zenginlik içinde sefalet yaşıyordu. ayda binlerce para kazanıyor ama bu dükkanda kalmayı bir sefalet olarak görüyordu.

haklıdır belki de,banane. paramızı versin yeter.

adamla anlaştık. malı beğendi, baya beğendi hatta.ne kadar dedi.
aslı gramı 20 dedi. artık neden böyle dediğini biliyordum, adam geri kalan tüm malı alacak aslı da en fazla 15 e kadar inecekti.

ama nedendir bilinmez. adam o kafayla kabul etti,dur bi hesap makinası kapayım dedi, baya güldük arkasından. yürürken tek başına titanikteki aşıklara benziyordu herif. sallana sallana...

kaptı geldi hesap makinesini.

adam - kaç gram var ?

ben -4 şimdi içtik.

adam -tamam onu da hesap edelim.

ben -yok, beraber içtik. lafı olmaz.

adam -lan ne beraber içtik, kitlediniz bana tüm dumanı.

üstelemedim iyi dıbına koyayım dedim.

4 öyle sattık 4 öyle sattık.12 gram vardı. yetmez dedi adam, ertesi gün e 20 gram daha ayarla dedi. aradım tufanı. dedim böyle böyle, cemile sorup dönücem dedi.

döndü bi 10 15 dk sonra.o ara adamla bi pes attık, fark çaktı muallak bana. neyse bunlar ayrı mevzular. döndü tufan.gel yarın al dedi.

tamam dedim, hesapla 32 * 20 kaç çıkıyor ?

nasıl hesapladıysa o kafayla e li rakam çıktı. dedim var dıbına kodumun müptezeli.

hesapladım, çakma abercombie satan esnaflar gibi hesap makinesini adama çevirdim,640 yazıyordu. adam çıkardı 650 verdi. aldık koyduk cebe. durun dedi. biraz kafam düzelsin öyle çıkarsınız.

camı tam açtık. baya bi muhabbet ettik hakkında çok şey öğrendik, ertesi gün için sözleştik.bu saatlerde malı getirecektik. haliyle akbili de liseli bine vermeyecektik. üzüldüm bine o an.o kafayla bi onu düşündüm.lan yazık çocuğa dedim, minibüse para vericek boş yere... ağlayacak gibi oldum aslı hafiften uyardı tatlı bir tokat attı adam ayıkmasın diye. eyvallah dedim kalktık çıktık adamın kafa düzelince, döndük mahallemize.

saat fazla geç olmamıştı, aslı nın muhafazakar ailesinin sıcak yuva müsvettesine girmeden önce biraz daha zamanı vardı.ben de rahattım hep. ailem pek önemsemezdi nereye gidip nerede kaldığımı. çünkü onların benim hakkımda düşündüğü geleceği daha liseyi bitirmeden gibip atmıştım.

doktor olmayacaktım, avukat savcı ya da polis. hiç bir şey olmayacaktım.ama adam olmuş kişilere amı zütü dağıtıp benim en ayık zamanımdaki rahatlığa kavuşabilmeleri için onlara en pislik yerde sakladığım otları, küçük hijyen poşetlerine koyup gri bir ambalajla sunarak mutlu edebilecektim hepsini.

siteye gitmeye karar verdik, goril kapının önünde bin diye seslendiği köpekle oynuyordu. sitenin arkası geniş bir çayırdı. dikenli tellerle kapalıydı. sanki goril ve güntekin burada karantinaya bırakılmış gibiydi bir kaç köpekle beraber.

bizi görünce gorilin gözleri güldü resmen. köpek de aslıya yılıştı. geçtik içeri. yukarıdan bir kaç insan sesi daha geliyordu. site her zamanki gibi döl,ter,ot,tiner, votka karışımı şeylerle kokuyordu. yukarı çıktığımda mahallenin en bilindik huurlarından birini gördüm, güntekinin bir kaç tinerci arkadaşı vardı, yenimahalleden gelmiş muallakler.iki gramlık zevk için yol yürümüşler.bir iki tane daha kıza benzer bişey vardı. tinercilerle takıla takıla erkekleşmişler.

bir kaç tane de zamanın apaçilerinden vardı, semt çocukları. sadece ota takılanlar. bildiğin parti kurmuş güntekin.

diğer katlarda da birilerinin olduğunu anladım, baya kalabalıktı, aslı cins cins baktı bana çıkalım der gibisinden.ben nedense biraz durmak istedim.bu işin nereye gidebileceğini düşündüm.

köpeğin biri acayip hırlıyordu. goril iti sakinleştirmeye çalıştı. güntekin de bi kızın göğüslerinin arasında elindeki cigarayı sıkıştırmaya çalışıyordu. kızın göğüsler küçüktü, baya uğraştı,en sonunda kızın canı yandı sanırım ateş değdi bi tarafına, çığlık attı, herkes şok oldu.

köpek daha fazla havlamaya başladı. diğer köpekler de çığırından çıktı.

apaçiler kaçmaya başladı, ikinci kattan atladı birisi o korkuyla. güntekin elinden kaçmaya çalışan kızı tuttu. kız harabe bir sitede yarı çıplak güntekin gibi bir muallaknin elinde rehin kalmıştı. goril birden " susun lan susun. kelime edenin zütünü giberim burada " dedi. giberdi,erkek kadın ayırt etmezdi o anda biliyorum, hayvanlara sevgi gösterirdi ama canını sıkan insanları cidden zütünden giberdi, çok liseliyi kavga etmek yerine bağlayıp gibmişliği vardır bu sitede.

giden gitsin diye bağırdı güntekin. kız goril aslı ve ben kalmıştık. herkes kaçmıştı bir anda. köpeklerin o merdivenlerden inişini hiç unutmayacağım.

gorille dışarı çıktık. kızın ağlayışlarını duyuyordum.ama saplanmıştı bir kere, memlekette çok var böyle kızlardan, kendilerini hemen belli ederler, zamanında apaçi ortamlarında bir iki kere ot ve tinerle tanışıp anandan babadan geçen çok küçük düşünceli kızlar mevcut.

ancak hiç birisi aslı kadar zeki ve güçlü değil.

neyse.bir yandan kızın bağırışları diğer yandan gorilin güntekine ettiği küfürler...

goril baya sıkılmıştı güntekinden " gibicem abi " diyordu.

Goril - en sonunda zütünden gibip 12.kattan atacağım huur çocuğunu o olacak. sigara var mı ?
A-Var al.
G-Eyvallah.

dıbına kodumun evladına bak ya,bizim zütümüz gibiliyor tüm gün aç acına gezip iki kerizi tokatlayacağız da midemize ekmek girecek diye,bu muallaknin evladı, yenimahalleden karı getiriyor siteye.

giberim böyle işi.

Ben napıcaksın oğlum dedim ? buradan çıkıp nerede kalacaksın.

G-Muhtaç olmasam güntekinin kanını giberim, kanını... ama işte doğru diyorsun ee ne var ne yok ?

olanı biteni anlattım, biraz sigara içtik. kola çekirdek yaptık, yoldan geçenlere laf attık, sonra da ayrıldık oradan evlere dağıldık. ertesi gün daha yoğun olacaktı.

" geceler gündüzden daha acımasız, dayanamıyorum."

orhan gencebay.

evlere dağıldık. aslı yla evlerimiz karşılıklıydı. perdesi her zaman kapalı, ışıkları her zaman açıktı.her akşam 8 ile 10 arasında ara sıra kalkar gölgesini görürdüm.bir oraya bir buraya dolaşırdı odayı.

daha sonra anladım ki dinlediği şarkılardan daha fazla zevk alabilmek için kalkıp elinde deodorantla kendini sahnede sanıp duvarlara konser veriyormuş... bir gün beraber içtiğimizde kulağında mp3 üyle sitede sahne almıştı. duvarlara konser vermişti. herkes kendini rockstar hissederdi eline vileda alınca. haha.

ama aslının olayı başkaydı, hepimize bir hip hop ziyafeti veriyordu.ben orhan gencebay taraftarıydım en başından beri,en sevdiğim şarkı " nereden bileceksin " di.aşık olmasam da,ancak bugün cafede gördüğüm hanımhanım kız diye nitelediğim kız aklımdan çıkmıyordu.

biraz daha aslının gölgesini izledim, yorulmuş olacak ki konserini yarıda bıraktı, ışığını kapadı.

ben de erkenden yattım. kafamda binbir soruyla.

ertesi günün sabahında buluştuk, tufan ı aradım. halledeceğini söyledi, 12 gibi tufanın yanına gidecektik takıldık ettik, cebimizde iyi para vardı,ama aslı yanına 50 lira almıştı.iyi yapmıştı. yoksa o paranın dıbına korduk.

asgari ücretin 770 lira falan olduğu şu günlerde biz bugünün parasıyla 750 lira toplamıştık bir günde. güzel iş. şimdi müşterimizin itibarını kazanmak için tufan muallaksine bel bağlamak zorundaydık.12 de tekrar aradım, gelin alın patrick sıkıldı dedi.

eyvallah dedik. gittik aldık geldik, cafeye yöneldik.

adam aldı, hassas tartısı vardı binin, tartmıştı biraz fazla geldi herhalde.onu da bizden olsun diye bıraktık herife. eyvallah dedi, bizi de davet etti partisine, aslı gelemezdi sonuçta.ben uygun olursam geleceğimi söyledim.

pazar günüymüş partisi. aslı da hip hop partisine gidelim deyip duruyordu, sansar ı izlemek için. peki dedim gideriz.bir günde iki partiyi çekecek adam değildim ben, kafamda orhan gencebay çalıyordu " yokluk ateşten gömlek sensizlik ölüm gibi."

bazen de tom waits denen balgamik adam... " oh no how we danced ?" ulan ne oynadık be diyor adam. rain dogs şarkısı benim için daha uygundu sanki.tom waits mikrofonu kapıp orhan gencebayın önünde eğilerek geçti kafamdaki sahneye. aslıdan beter durumdaydım, aşık olmanın sınırındaydım, ayıktım,aşırı sosyalleşeceğim bir gün vardı önümde.