Ben rahat yaşamaya çok alışkın biriyim ve erkeklere karşı hiç bir çekinmem yok. Yıllardır böyle bu benim için. Onlarda kalabiliyorum , istediğimi istediğim zaman onlarla yaşayıp ardından arkadaş kalabiliyorum tekrar. Ve evet kabul ediyorum , bir parça doyumsuzluk içimdeki. Sürekli daha fazlasını ve başkasını istiyorum. Erkekleri gerçekten seviyorum ve onlardan zevk alıyorum. Ama hayat tarzımdan rahatsız değilim. Aksine çok da mutluyum. Çevremden bu yüzden çok tepki alıyorum. Böyle kızlara neler denir biliyorsunuz. Umrumda değil herkes aynı düşünmek zorunda değil. Bunu bişeylere kızıp da inadına yaptığımı düşünüyorlar. Bu kadar anormal bişey mi yani? Kimsede yok mu benden başka? Eminim ki vardır. Lütfen yazın.