13 Temmuz 2005

"Ertuğrul Ağabey bize bir şey bırakmıştır illa ki." dedi Emir. "intihar ettiği eve gitmemiz gerekiyor." dedi.

Öyleydi, gitmemiz lazımdı da karşımızda da bizim gibi eğitimli kişiler olabilirdi. Sonuçta Ertuğrul Ağabeyi bile yakayı ele vermişti bunlara karşı ama yıl geçmişti. "Bir şeyler bulmuş ve bırakmıştır illa ki." dedim.

"Gidip öğrenmemiz gerekiyor." dedi. "Gece gidelim." diyebildim sadece, içimde bir ürkme vardı. Hemde acıyla karışık hüzün. Ertuğrul Ağabeyde kaybettiklerimin arasına gelmişti.

13 Temmuz 2005

iki yıl boyunca saklanmıştık, boş boş beklemiştik. Teşkilattan kimseyle konuşmamıştık bile. Ertuğrul Ağabeyinde bizden farkı yoktu ama illa ki bıraktığı bir şeyler vardı. intihar ettiği yere gittik. Kapıyla uzun süre oynadıktan sonra içeri girdik.

"Şimdi ara ki bulasın bir şeyler." dedi. "illa ki bir şeyler bıraktı." dedim. Kütüphane vardı, kütüphaneyi incelemeye başladık. Tek tek kitapları inceliyorduk. Her sayfasına bakıyorduk. 2,5 saatlik incelemenin ardından bulduğumuz tek şey koca bir hiçlikti.

13 Temmuz 2005

intihar ettiği söylenen masaya oturdum. Aramaya başladım. Bomboştu. Her şeyi almışlardı. "Bir şey koyacak olsa buraya koyardı." diye söylendim. "Bulamadın mı bir şey?" diye sordu Emir. "Yok, sen?" diye sordum. "Kitaplarda bir şey yok." dedi.

Kitaplıklar, tek kitaplık üstünden değildi. Ayrı ayrı ayrılmış, 6 tane kitaplık vardı. fakat duvara bitişikti bunlar. "Kitaplıkların, tek bir kitaplığa konmaması sence anormal değil mi?" diye sordum. "Boş." dedi.

Gerçekten boştu şizofrene bağlamıştım. "Yerin altına bir şey saklama şansı yok. Bina burası." dedi. Tavana baktım. "Orta kat." dedi. "Diğer bina ile bitişik değil mi bu bina?" diye sordum. "Evet." dedi.

Düşünmeye başladım.

13 Temmuz 2005

"Burada bir şey yok. Dükkana gidelim." dedim ve elimi masanın üstüne koyup kalkarken elimde boşluklar hissettim. Direkt masaya baktım. 5 tane dik çizik vardı. "Bu adam düzen delisi, düzenin alasını görmüş. Çizik onu rahatsız eder. Bu çiziklerde bir şey var." dedim.

Kitaplığa gittim. Birinci kitaplığın ortasına vurdum. Bir şey olmadı. ikincisi, üçüncüsü ve dördüncüsü hepsinde aynı sonu. "Delirdin sen." dedi Emir, en son beşinci kitaplığa vurduğum zaman küt diye bir ses geldi. "Arkası var." dedim.

"Bina bitişik. Bir şey saklama şansı yok." dedi. Vurmaya devam ettim. Kitaplığın tahta bölümü çıktı ve karşımıza bir duvar çıktı. Duvara vurdum. Arkası boşluktu. "Normalde boşluk olamaz. Bir yere gidiyor burası." dedim.

"Başımıza bela alacağız, başka bir eve açılıyor. Polisi ararsalar çıkamayız." dedi. "Başka bir eve açıldığı kesinde, 4 kitaplıkta arka taraf dolu, beton. Beşinci de boşluk üstünde beş tane çizik var." dedim.

Bir süre durduk.

13 Temmuz 2005

Ağır bir kitap alıp vurmaya başladım duvara, duvar değilde sanki duvara bir şey sarılmış gibi duruyordu. "Bir eve çıkıyor." dedim. Kitaplığın arasından geçip eve girdim. koskoca bir oda vardı. Odada hiçbir şey yoktu. Sadece bir çalışma masası vardı.

"Gel, tahmin ettiğim gibi kimse yok. Burada bir şeyler var." dedim. Arkamdan geldi. "Işığı açma." dedim. Çalışma masasına geçtim. Çekmeceyi açmaya çalıştım kilitliydi. "Şifre istiyor." dedim. Diğer çekmeceye uzandım. Yine şifreliydi.

"Şifreyi nerden bulacağız?" diye sordu. "8 haneli." dedim. Düşünmeye başladık. 8 haneli ne olabilir diye düşündüm. Doğum tarihi geldi aklıma, "Doğum tarihi." dedim. Bana söylediği ama gerçek olmadığını düşündüğüm doğum tarihini girdim. Sonuç olumsuzdu.

13 Temmuz 2005

Düşünmeye devam ediyorduk. "Bizim bileceğimiz bir şey yaptı kesin." dedim. "Hiç aklımızdan çıkmayacak bir şey yapmış olması lazım, belli bir şeyler bırakmış." dedi.

Aklıma ilk operasyona gittiğim gün geldi. Onu yazdım xx/xx/xxxx şeklinde sonra açmayı denedim. Açıldı. "Ne yazdın?" diye sordu. "ilk operasyona gittiğim tarihi yazdım." dedim. Düşünmeye başladı. Çekmeceden bir tane dosya çıktı.

Dosyayı açıp incelemeye başladık. Feneri yaktı, bakıyoruz. 4 tane isim vardı. 3 ismin sayfasına B, bir ismin sayfasına A yazılmıştı. "Bu A yazan her şeyin başı." dedi.

incelemeye devam ettik. Sabıkaları, sicilleri, görevleri, fotoğrafları, ana, baba adları okuduğu okullar her şey vardı. "Tamam da bu adamları bulmak hiç kolay değil." dedim. "Diğer çekmeceyi açalım." dedi. Geçti tarihi yazdı.

Bir dosya daha çıktı, aynı şekil B-B-B-A yazılmıştı. Burada her türlü adres bilgisi vardı. Bu biraz daha gevşemiş bir dosyaydı. Yorumlara yer verilmişti. "Şuradan şu kadar koruma çıkıyor, şuradan geçmek riskli olabilir." gibisinden.

Evin geri kalanını incelemeye başladık. Tuvalete kadar. Bir şey çıkmayınca evden çıktık gittik.

"Bu isimleri ne yapacağız?" diye sordu. "Bir tanesi ortadan kaybolursa hepsi işkillenir, yok olurlar. Bunları eş zamanlı almak lazım." dedim.

"Yeterli kişi sayısına sahip değiliz." dedi. 2 kişiyle 4 kişiyi alma şansımız yoktu. Dosyayı incelemeye başladım. "Bunlar 3 ayda bir toplantı gerçekleştiriyormuş." dedim. "Çok güvenlikli olur, sıkıntılı. imkansız." dedi. "Plan yaparsak sıkıntısızca alırız." dedim.

10 Ağustos 2005

"Aklımda bir plan var." dedi Emir. "Dinliyorum." dedim. "Bu A'yı toplantı öncesi alabilirsek, diğer üçünü toplantı yeri değişti diye kucağımıza düşürürüz." dedi. "A en güvenlikli korunan kişi, onu almak başlı başına sorun." dedim.

"7 gün içinde bir toplantı olacak. Adamın evine dair her şeyi biliyoruz, korumalarına dair her şeyi biliyoruz. Çok basit bir planla her şeyi halledebiliriz." dedi. "A'yı alırsak diğerlerine gerek kalmaz zaten ama onlarda boş değil." dedim.

"Ertuğrul Ağabey bize vasiyet gibi bir şey bırakmış. Büyük ihtimal şuan teşkilatın başında ki kişiler bunlar. Bunları kaçırırsak kesin vatan haini oluruz ama başka şansımızda yok." dedi.

Gerçekten başka şansımız yoktu. Adamlar istediklerini yaptırıyorlardı. istediklerini öldürtüyorlardı. Öldürttükleri kişiler arasında vatanına milletine sevdalı olan insanlarda vardı. En kötüsü de buydu. Vatanın milletin gücüyle vatanına aşık olanları öldürtüyorlardı.

Beyler bir sorun var. internet gidip gidip geliyor. Türkiye geneli bir şey mi bilmiyorum ama bilgisayarda da sorunlar olmaya başladı. Düzeltebilirsem devam edeceğim. Okulu, işi olan kardeşlerimiz uyusunlar yazamayabilirim. Bu işin arkasında başka bir şey varda, bakalım.

15 Ağustos 2005 - SON

Özetle, o gün A'yı kaçırdık. A'dan Blere haber yollayıp avucumuza aldık. Aslında bu bile bunların devletin en önemli birimini yönetemeyeceğinin kanıtıydı. Toplantı başkanı asla toplantının yerini değiştirmezdi. A Türk değildi, bir Amerikalıydı.

işin en şaşırtıcı yanı buydu. Blerin hepsini öldürdük hiçbir şey bilmeyen sadece kural gereği oraya gönderilmiş kişilerdi. A'yı uzun süre sorguladık. Adam bizim birimin çok yükseldiğini savaş zamanı onlara sorun çıkardığını bu yüzden temizlendiğini söyledi.

Tamamen temizlenip temizlenmediğini bilmiyordu. Çoğunu öldürdük dedi. Biz bu adamında kafasını sıkıp ortadan kaybolduk. Yeni kimlik, yeni isim, yeni yerler. izimizi kaybettirdik. 2011 yılında arap baharında her şey yeniden başladı fakat onu anlatmayı düşünmüyorum.

Arap baharı şuan sürmekte, teşkilatın durumu ile bilgiyi o zaman öğrendik ve temize çıktık 2011 yılında olanlardan sonrası.

Finali yapalım istedim. Yoksa yapamıcaz, sorusu olan varsa alabilirim. Dinlediğiniz için teşekkür ederim. Uzun uzun yazmak isterdim nasıl oldu nasıl aldık nasıl zütürdük, sonra nasıl ortadan kaybolduk arap baharı filan ama bu kadarı yeterli.