bir sosyopatın defteri

Bu hoşlandığım kızda habire sevgili değiştiren egosu boyunu aşan bir kevaşeymiş. aklımı gibeyim doğru kişiyi bile sevemiyordum. gözümün önünde başka biriyle sevgili oldu. birde bunları ballandira ballandıra anlatıyor sözde kankasiyiz ya. bu bana büyük bir darbe olmuştu. şimdi ki halim olsa hiç gibimin ucuna takmazdım bile. ama yavaş yavaş ilerliyordum bu yolda, bir canavar olmak için.

Evet günün en sevdiğim saati gelmiş, sigara molası.

Sozluk yine atmıs. en içten kufurlerimi iletiyorum.

ilk dönem böyle ezik gibi tanındım, taşak malzemesi oldum, bazen ezildim, ihanete ugradim, aile içi şiddet tam gaz devamdı. sınıf öğretmeni çok kafa kadındi, olanları anlattım beni onlardan en uzak köşeye oturttu. biraz olsun çeneleri kapanmıştı. benim de kafam rahatlamıştı. hoşlandığım kız da tam önümde oturuyordu. o olaydan sonra yüzüne bile bakmak istemiyordum ama ikide bir dönüp dönüp bana birşeyler anlatıyordu amk.
ismi ece (gerçek isimleri verecek değilim, idare ediverin) yanında da sınıfın ineği ayşe. kopyanın dibine vuruyorlardı. yanimda da kendini güzel sanan bir kız vardı. ama tak atsam yapışmazdı. cam kenarlarıni sevdiğimi söylemiştim. orada oturduğum için zaman artık daha kolay geçiyordu. derslerime biraz daha ilgi göstermeye başladım. kendimde bir takım değişimler görüyordum.

Bu ece sayesinde diğer kızlarla da sağlam bir ilişki kurdum, ne kadar sağlam ileride göreceksiniz.
ama dönemin sonuna doğru bizim sınıfta gruplaşma oldu, ve bende bu durumda tarafsız olmak olmaz deyip kurnazca sınıfta iyi denebilecek adamların grubuna katıldım. kızlar daha çok bizimle konuşuyorlardı .

Hatta kızların bana ve diğerlerine fiziksel temas yaptıklarını bile gördüm zamanla. bende zaman geçsin diye bunlarla takılıyorum tabi. diğer kızların isimleri öykü, ebru, burçak ve burcu. erkeklerin isimleri de ahmet, barış ve berk.

Hava da ne sıcak lan. bi cam açayım ben.

15 Dkye sözlük atar zaten. birazdan devam ederim.

Ilk dönemin sonu gelmek uzereydi ki gruplar arası kavga çıktı. büyük bir kavga. belki de sınıfta bir dönüm noktası olacaktı. benimle taşak geçen elemanlar ahmete laf attılar. ahmette saldirgan biriydi hemen kalktı ayağa biraz tartıştı bunlar. öğretmen gelince bitti tartışma. yani biz öyle sanıyorduk.

Son bi part daha atıp çıkayım, sıkıldım.

Ders bitti, çıkış saati geldi. kapıdan çıktık ve 2 adım atıldı atılmadı, bizim ahmetin etrafını sardı 7 kişi. korkak bin üst sınıftan adam ayarlamış, hem de sigara karşılığında. bunlar sözlü tartışma başlattı. sonra birkaç yumruk atıldı iki kişi arkadan kavradılar ahmeti. birşeyler yapmam lazimdi. yoksa kan çıkacaktı.

@cafakatankurtadam sana açıklama yapmakla uğraşacak değilim. aşk hayatım sosyopati yaşamadan önce oldu, sosyopat asık olur demedim bu birincisi. ikincisi kimsenin vaktini çalmıyorum içimi dokecegimi söyledim. ha böyle düşünüyor isen basliktan gidebilirsin. mantık cercevesi içinde yaklasmanı dilerdim ama hala ısrar ettigini görüyorum, saçma sapan yorumlar yapmazsan sevinirim, vakit çalmak . diyorsun ben buraya prim yapmak için yazmıyorum, başlığı da uplamadım. okuyan okur, isteyen eleştirir ama sen gelipte bana böyle hitap edersen cevabını alırsın dostum. neyse sonra devam edeceğim.

Çıkmadan elastgib'e de cevabını verecegm. sen hayatında kaç kere pgibologlarda süründün? bu gibik şeyin kesin bir tedavisi yok evet. ilaç falan işlemiyor.
bir sosyopat olsam da ailemi seviyordum. ama ailemden birini kaybettiğim zaman herşey değişti lan. kaybettiğim vicdanım gelmişti bildiğin. sen gelipte tanımadığın adam hakkında yorum yapma oldu mu kardeş? sonradan toparladım biraz ki nedeni de bariz belli, gelip burada itiraf ediyorum sen neyin kafasındasın? bu sana çok bile bundan sonra entrylerini giblemem bilesin.

@114 inboxtan konuşabiliriz. neyse devam ediyorum.

kavgaya müdahale etmek seçeneklerim arasında yoktu. neden mi? düşünmeden hareket edip müdahale etseydim muhtemelen işin sonu disiplinle sonuçlanacağı için benim de başım yanacaktı. ve neden basit yol varken kendimi yoracaktım ki?
şöyle bir camlara bakındım, öğretmenler odasının camı açıktı. avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım, bunu gören diğerleri de destek çıktılar sonra 30 saniye geçmeden öğretmen çıktı cama. kavga olaysız dağıldı, şayet düşünmeden hareket edip karışsaydım kavgaya iş uzayacakta uzayacaktı. kavga edenler teker teker çıktı yukarı, bende şahit olarak çıktım olanları anlatmak için. müdürden hayatında yemedikleri azarı yediler. ama çocukların gibinde değildi tabi. bizim ahmetin elindeydi kaderleri. eğer ahmet dilekçe yazarsa, bu muallaklerin sicili kayacaktı.

sınıfta yine epey tartışıldı bu konu. sınıf öğretmenimiz derya hoca da zaten bizim tarafı haklı bulmuştu. ahmet elinde kağıtla bekliyordu, bende yaz gitsin gibimde mi kafasındaydım. sonra bir ihanet daha oldu, hatta toplu ihanet. bu defa fena satılmıştık.

işler yoğun, vakit buldukça yazıyorum.

ece, arkadaşları ve diğer tüm kızlar döneklik yaptılar. daha 1 gün öncesine kadar bizimle iyi anlaşan kızlar, hakkımızda atıp tuttular, kavga hakkında olmayan şeyleri söylediler ve bu bizi gerçekten zor durumda bıraktı. yaptıkları kevaşelik değilde neydi? olayın en yakın şahitleri olarak kendimizi akladık. sonra öğretmen biraz daha konuşunca bunlar özür dilemeye geldiler (sözde) sahteden tokalaştılar. kızların da onların peşinden gitmeleri, tepemi fena halde attırmıştı.
zil çaldı sınıftan tam çıkıyorduk kızlardan biri;

-özür dileyecektik dursanıza.
bende dayanamayıp;
+ sana ne oluyor lan? çekil şuradan.
dedim. pişman değilim, o bakışı hala aklımda. yeminim hala ve hala geçerliydi, kendi ayaklarıyla gelip pişman olduklarını söyleyeceklerdi gün geldiğinde, yine bize kalacaklardı.

böyle günler geçti ve karne günü geldi. sınıfta gruplaşma olduğu için kimse grubu dışındakileri giblemiyordu. ve karnem tahmin edeceğiniz gibi ortaydı. zayıf yoktu, zorlasam çok iyi bir karne beni karşılayabilirdi. ama derslere hiç önem vermedim. eve gittiğimde muhtemelen azarın kralını yiyecektim. çünkü not beğenmezdi bizimkiler, hocalar bile iyi derken ailem asla aldığım notu kabullenmedi hep azar, hakaret bazen de şiddet. artık büyüdüğüm için şiddet uygulayamıyordu ama hakaretler tam gaz devam.

biraz dolaştık, sonra fazla oyalanmadan eve doğru kaptırdım. yiyeceksem yiyeyim azarları biran önce. gerçi gibimde bile değildi ama, kafa ağrıtıyordu işte. ha o zaman ki tipimden bahsedeyim, saçlarım kumraldı, gözlerim koyu kahve, güneşte açık kahve oluyordu. biraz zayıftım, iyi bir saç stilim yoktu, sabah kalktığım gibi gelirdim. tipsizdim yani. giyiniş olarakta hiç özenmezdim. eve giderken bunları düşündüm, intikamımı düşündüm. bu tatil günlerinde değişecektim, dış görünüş olarak, ve tabi ki canavar olmaya adım adım yaklaşıyordum.