Yasin, Kerem, ben ve 3 diğer arkadaşımız Hikmetin evine gidecektik. ilkeri de çağırmıştık Hikmetle okulda ama gelmek istememişti eve. Okul çıkışı annemi arayıp biraz geç geleceğimi söyleyince biraz laf yapmıştı ama eninde sonunda ikna edebilmiştim. Ben anneme yalvarırken Yasin ve Kerem gülüyorlardı, onlar Hikmet ve benden 2 yaş büyüktü ve bu tür sorunları yok gibiydi. 6 kişi önce bir amerikan kumaşı ve nalburdan bir sprey boya aldık, atladık dolmuşlara Hikmetin evine gidiyoruz. Hikmetin evi Okmeydanında bir Alevi mahallesindeydi, gidip Hikmeti falan aramayın yabancılara karşı bir önyargı var oralarda arkadaşlar, yanlış anlaşılıp Halk Cephesi militanları (Sizin bildiğiniz ismiyle DHKP-C) tarafından kurşun yemenizi istemiyorum. Zaten Hikmet Ankara'da üniversite okuyor şuan. Hikmetin mahallesine geldiğimizde şok geçirmiştik. Bütün duvarlar yazılamalar ve duvar kağıtları ile doluydu, bir duvarda Adalet Cephenin Namlusunda yazıyordu o yazı aklımdan çıkmaz, Hikmete bunun neyin cephesi olduğunu sorduğumda bana burada sadece sivil değil, silahlı mücadele olduğunu da söylemişti, o an yanımızda iyi ki ilker yoktu silahı duyarsa sınıfını falan değiştirirdi herhalde. Yasin, o yazılamanın DHKP-C tarafından yapıldığını ve hemen eve girmek istediğini söylemişti. Bizimkiler biraz korkmuştu bunu anlayabiliyordum ama Hikmetin rahat tavırları benim sakinliğimi koruyordu. Yolda giderken Hikmet bütün mahalle esnafına ve komşulara selam veriyordu, bütün mahalleyi tanıyor gibiydi. Yolda giderken duvar yazıları görmeye devam ediyor ve hepsini teker teker durup okuyordum. Birinde Lokum Dağıtanlara Kurşun Dağıtacağız yazıyordu. Hikmete bunu sordum gülerek Sünni islamcılar buraya gelip dini bayramlarında dalga geçer gibi bize lokum dağıtıyordu, bu mahalle solcu bir mahalle olduğu için herkes tepki gösterir burada böyle şeylere alışığız, birileri de korkutmak için bunu yazmış ben ilk gördüğümde çok gülmüştüm gibisinden bir şeyler söylemişti...
Hikmetin evine gelmiştik, eski bir binaydı ve duvarları dökülmeye başlamıştı. içeri girdiğimizde sadece Hikmetin ablası ve annesi vardı. Bizi çok sıcak karşıladılar ve birer çay ikram ettiler. Çayı içerken gözüm salonda ki Mustafa Kemal ve Hz Ali tablolarına çarptı. Çayları içtikten sonra Hikmet bizi çatısına çıkarttı, çatıda güvercin kafesleri vardı Hikmet abisinin kuş beslediğini söyledi. Hikmet kumaşı ve spreyi çıkarttı, son kez orada ne yazacağımızı bir düşündük ve en sonunda yanımızda gelen bir yoldaşın tavsiyesiyle Padişaha Boyun Eğmeyeceğiz! ve altına küçük bir TKP yazdık. Hikmet bırakın ben çark çekiç çizicem diye tutturdu ama izin vermedik, Hikmet çok inatçıydı zor bıraktı elindeki spreyi...
Artık her şeyimiz hazırdı, son bir kaç günde liseden toplayabildiğimiz kadar öğrenci toplayıp 1 Mayısta meydanlara çıkacaktık...