Ne Mutlu Nasyonalist Sosyalistim Diyene (bkz: beyler yarın kavgam var taktik verin)

31

Devam.et huur

Rezervasyon

Okula başlayacağım ilk gün gelmişti ve ben çok heyecanlıydım. Babam yine gelmek istedi beni okula bırakmak için ama ben istemedim ergenliğin verdiği tavırlarla utanıyordum. Okulun bahçesi ilk girdiğimde dev gibi gelmişti bana, biraz bakındıktan sonra okula girdim ve 9-B şubesini aradım. Herkeste bir heyecan ve kendini kanıtlama çabası vardı. Sınıfı buldum ve kapı dibinin ikinci sırasına oturdum. Bir kaç dakika sonra sınıf yavaş yavaş dolmaya başladı ve yanıma ilker oturdu. ilker kumral saçlı, yeşil gözlü, Arnavutluk göçmeni bir çocuktu. Biraz konuşup ilkerle tanıştıktan sonra işemek için tuvalete gittim. Tuvalete girdiğimde ağır bir sigara kokusu vardı, ilk gördüğümde çok şaşırmıştım ve biraz da korkmuştum, o yaşta sigara kullanmıyordum ve alışık değildim böyle bir manzaraya. Tuvalet kabinine girdim ve leş gibi sigara kokusu içinde işedim. Pantolonumu iliklerken arkamı döndüm ve kapıda kırmızı bir tahta kalemiyle yazılmış Patron-Ağa Devletini Yıkacağız Halk iktidarını Kuracağız! yazılamasını gördüm. Anlamayıp fazla takmamıştım, çıktım tuvaletten tekrar sınıfa girdim ve oturdum.

Rez amk heyecanlandım bin

gibtir lan hiç lise tuvaletinin kapısında o yazmaz olursa akşam ara der telini yazar

Sınıfa döndüğümde ilkerin yanına geçtim oturdum. Çok değişik tipler vardı, etek boyunu kısaltan ergen kızlardan tut tespih çeken jöleli modellere kadar ergenle dört duvarın içinde tıkılmıştım. 5-10 dakika sonra bir öğretmen sınıfa girip kendini tanıttı. Herkes sırayla ayağa kalkıp ismini, soyismini, memleketlerini ve ileride ne olmak istediklerini söyleyip oturuyordu. Bize göre sol tarafta kalan sıradan gür bir ses yükseldi ismim Hikmet, Soyadım (soyadını söylemeyeceğim kusura bakmayın), Yozgatlıyım, Sendikacı olmak istiyorum. ilker bana sendikacılığın ne olduğunu sorarak gülmüştü, ben de bilmiyordum.
Hikmetin bizim sınıfta olduğunu o gün öğrenmiştim. Hikmet havanın gayet sıcak olmasına rağmen üstündeki parkasını çıkarmamıştı. Bütün gün bu şekilde rutin olarak geçti ve evlere dağıldık...

ilk bir hafta okulda ders işlenmemişti. Biz de makara kukara gülüp eğleniyorduk, önümüz de Recep ve Aleyna oturuyordu onlarla da arkadaş olmuştuk 4 kişi eğleniyorduk. Akşam MSN'de toplu konuşup ertesi gün okulda konuştuklarımızı anlatıp gülüyorduk...
Okulun ilk ayıydı, matematik ya da fizik dersiydi tam hatırlayamıyorum. Hikmet o gün okula gelmiş ve çantasını sıraya bırakıp çıkmıştı derslere girmiyordu. Herkes defter tutmaya başlamıştı ama Hikmet geri kalıyordu. Son derslere doğru giriyorduk kapı çaldı ve Hikmet sınıfa girdi, öğretmenden izin alıp yerine oturdu ve kollarını bağlayarak dersi dinler gibi yaptı. Hikmete kafayı takmıştım, çocuk kimseyle konuşmuyor ve defter tutmuyordu umursamaz bir tavrı vardı. Okul bitti herkes çıkıyor, ben bütün saflığımla gidip Hikmete bugün ki konuları kaçırdıysa defterleri verebileceğimi söyledim. Hikmet tok sesiyle teşekkür ederim Sinan arkadaş ama gerek yok derslerim şuana kadar hep çok iyiydi gibilerinden bir şey söyledi ben de tamam peki madem diyip eve döndüm.

Bir gün yine Hikmet okula gelmedi. O gün ilkerle okuldan çıkarken kapıda bir kaç kişinin durduğunu ve bir şeyler dağıttığını gördük. Tam kapıdan çıkarken biri bana da elindeki broşür benzeri kağıtlardan uzattı ben de aldım. Bildiri dağıtan kişiler bizden biraz büyüktü tahminen 18-20 yaşları arasındaydılar ve aralarında Hikmette vardı. Biraz yürüdükten sonra ilker bu ne ya saçma sapan şeyler diyerek elindeki kağıdı yere attı bense cebime koyup yürüdüm. Eve dolmuşla gidiyordum, dolmuşta açıp bildiriyi okudum. Bildirinin alt köşesinde bir çark ve çekiç vardı. ilk gördüğüm de Sovyetler Birliği bayrağı falan sanmıştım ama hemen yanında koskaca Türkiye Komünist Partisi yazıyordu.
Her şeyi başlatan o bildiriyi saklamadığım için şuan çok pişmanım beyler...

Devam devam devam

Çok detaya giriyorum dinleyen de yok ilk seneyi biraz hızlı geçicem arkadaşlar. ilk sene pek bir olay olmuyordu, okulda az sayıda ülkücü vardı onlarla arada bir Hikmetler kavga eder biz izlerdik ama hiç bir anlam veremezdik. Sağ görüş olarak Ülkü Ocaklarından gelen tespih çekip kravatlarını gevşetip racon kesen öğrenciler vardı ama geneli bizden büyüktü, Sol görüşlü olarakta TKP'li ve Dev-Lis'liler vardı, TKP'liler yaklaşık 10 kişiydi Dev-Lis'lilerden 5 kişi falan vardı. Recep bir gün bize Hikmetlerin terörist destekçisi olduğunu falan söyledi ben hemen araya girip bildiride gördüğüm her şeyi saymaya başladım. ilker araya girip sende mi anarşist olacan lan yoksa hahahahaha gibi bir espri yapıp arayı ısıtmaya çalıştı...
Okulun son günlerine doğru bizlerden okul aidatı istediler. Biz sızlanıp küfür etmeye başladık ama sonuç olarak boyun eğip o parayı getirecektik.

Daha o gün sıcağı sıcağına Hikmetler sınıfa kalabalık bir şekilde girdi. Devlet okulunda aidatın verilmemesi gerektiğini, okul yönetiminin bizi sömürdüğünü iddia edip bu konu için yarın okul çıkışında yürüyüş yapacaklarını söyledi. Hikmet ve arkadaşları tek tek bütün sınıfla konuşmaya başladı, bize gelince zorlamayla bizi yürütmediklerini ve sadece tepki göstermek isteyenlerin gelmesini söylediler. Recep somurtkan bakışlarla baktıktan sonra çocuklar gittikten sonra bize işte bu solcular böyle her şeye sorun çıkartıyorlar oğlum falan dedi. Fakat benim kanım kaynıyordu ve Hikmetin söyledikleri beni ateşli bir şekilde gaza getirmişti. Recebin zırvalarını dinlemeyip kararımı vermiştim, hayatımın ilk devrimci yürüyüşünü o gün bir şeylerin farkında olarak yapacaktım...

rez amk hızlı yaz güzel

Perşembe günüydü, hava biraz esiyor ve hafif kararmıştı. Ben bütün gün ilkerin başını patlatarak onu da yürüyüşe ikna etmiştim ama ilker baya baya korkuyordu bu çok belli oluyordu. Sınıftan çıkarken ben Hikmetin yanına gidip bizimde gelmek istediğimizi söylediğimde Hikmetin bir gülümsemesi vardı ki ilkerle hala birbirimize hatırlatır o gülümsemeyi anarız. Bizimle birlikte bizim sınıftan bir kişi daha geliyordu, toplam 4 kişi çıkmıştık sınıftan. Herkes çıktıktan sonra Hikmet bizi kantinin olduğu alt kata indirdi ve kantinin önünde beklemeye başladık, Hikmet telefonla birilerini arıyordu. Ben heyecandan altıma işeyecek şekilde sessiz sessiz düşünüyordum, ya polis gelirse? ailem öğrense ne der acaba? gibilerinden. Yaklaşık 5 dakika sonra uzun koridorun karşısından 15-20 kişilik bir kalabalık geldi yanımıza. Çoğunun üstünde yeşil ve lacivert parkalar vardı ve bizden yaşça büyük sınıflardandı. Kızıl saçlı bir kız yanıma yaklaşıp elini uzattı ve merhaba yoldaş dedi. Elini sıkıp merhaba dedim sesim titreyerek. O gün hayatımın ilklerini yaşıyordum...
Okuldan çıkarken merdivenlerde müdür bizi gördü ve ters ters bakarak nereye böyle çocuklar? dedi. O kadar kişi arasından çıt ses çıkmadı biz de ilkerle bir şey söylemeyip devam ettik. Okulun bahçesine geldiğimizde Hikmet hızlı adımlarla dışarıya bakan tellere doğru gidip birinden bir şeyler aldı. Ardından kalabalıktan bir kişi Hikmetin yanına giderek dışarıdan aldıkları pankartı alıp iki tahta sopaya taktılar. Kırmızı bir pankartın üzerinde sarı renkle Sermayeye Verecek Paramız Yok! yazıyordu. Hikmet ve arkadaşı bahçenin müdürün odasına bakan kısmına gidip pankartı açtılar, tam o anda önümden bir ses yükseldi Hırsızlardan Hesabı Komünistler Soracak! ilkerle biz birbirimize bakarak sürü pgibolojisiyle yumruklarımızı havaya kaldırıp sloganı haykırmaya başladık. Bacaklarımın titrediğini hatırlıyorum, bize birden tuhaf bir cesaret gelmişti sanki bütün gücümüzle bağırıyorduk, bir ara ilkere baktığımda onun bağırmaktan kısılan gözleri aklımdan çıkmayacak manzaralardan diğeriydi...

Arkadaşlar küçük bir işim var gelince devam edicem.

Dinlemekteyim..

Devam panpa çok güzel amk

Rezervasyon güvenlidir.

Rezervasyon

Rezervasyon