bir sorum var beylerr yardımm

Düşen bir gölge ardından bakakalmıştım oysa ne kadar çok beklemiştim seni ne kadar çok özlemiştim herkesi özlediğim sizler miydiniz yoksa yalnızlığımın bana yüklediği ağırlık mıydınız kim bilir belki öylesiniz belki de değil gece siyah örtüsünü örtmüşken ağaçlar evsizlere sahip çıkarken ben yalnızlığımı duvarlarla paylaşırken gözlerim ışığı değil de ışığın arkasında kini ararken kalbim senin yokluğunda her geçen gün biraz daha yorulurken sense kim bilir nerde bilmem hatırlar mısın beni hala yoksa bizde zamana yenik düştük aslında üzülmem bundan değildir beni unutman değil bana acı çektiren beni sevdiğini söylemen hayata hep yenik düştük
Çekip gitmek ister bedenim buralardan hayalin kurcalar aklımı sen varken buralarda yasamak neye yarar bana her gece denize bakarken denizden geçerken gemiler usulca hayal kurmak güzeldir bende olsaydım ama senin için başka liman yok başka şehirler yok başka dünya yok yaşayacağın başka aşklarda yok kim bilir bu bilinmez yerde hayat yok sen acılar denizinde yol alırken sevdiklerinden yoksun bizse hayaller şehrinde ab-ı hayat içeriz yanan korların içinden alev olup kendimizden geçeriz biz ki aşkından mecnun olanı değil mecnun içindeki kalbi biliriz biz ki mecnun yanmakta yanan mecnun değil mecnun içindeki gözyaşı gibiyiz ağlar sessizce geceler mecnunum nerde diye ay çıkmaz olmuş mecnun derde düşmüş diye bunu gören yıldızlar Leyla yı arar olmuşlar Leyla ki ta uzaklarda mecnunu bekleyen Leyla ki derdinden dağları eriten aşk sevdayı dert eylemiş gözler ruhumu ahuzar eylemiş gözler görmez eller tutmaz olmuş aşk hepimizi esir almış sen ey sevdiğim al bu canı dediğim hani sevgimiz sonsuzdu hani bensiz yapamıyordum hani her ne olursa olsun beni bırakmayacaktın asla ayrılmayacaktın sense bu lafların ardında sakladığın kötülükle beni zehirlerken bense sana aldanmış bir durumdaydım neden bana içini gösterdin ey sevdiğim neden senden soğumama neden oldun yalanda olsa sevmeye başlamıştım gülen gözlerini sahte sözlerini neden devam etmedim ruhumu teslim almadın acı çeken sen miydin yoksa seni sevdiğini söyleyen bu yalan diller mi artık her şey bitti sen yoksun yanımda güneye giderken çiçeklerin arasında denize bakan yamaçlarda suyun çıkardığı o seslerde esen rüzgarda duvarda asılı duran resimlerde yoksun aslında aslın da yok olan sen değilsin senin yokluğuna alışmaya çalışan kalbim ve ona yön vermeyi çalışan aklım aşk aptallıktır diyorlar asıl aşk değil aptallık olan bizim aşka yüklediğimiz bir takım anlamlar her şey boş bu zamanda ne sevmeye nede sevilmeyi hak ediyoruz aslında yalanlar çıkarlar üzerine kurulu şu dünyada hemen her şey bitmişken neden zorla devam ettirmeye çalışıyoruz neden birbirimize zarar veriyoruz yoksa bundan zevk mi alıyoruz ben böyle yaşamak istemiyorum çıkarlar üzerine kurulu bu düzende yapamam artık yaşamak istemem artık aranızda bu sürüngenler şehrinde kendimden korkar oldum
Aslında yazmak istediğim bunlar değildi yazmaya başladığımda daha farklı daha sofistike düşünceler vardı demek ki bu yazıdan da anlaşılacağı gibi hayatta hiçbir şey bizim istediğimiz doğrultuda olmuyor kaderin cilvesi mi desek yoksa insan oğlunun her şeyin ardına saklandığı takdiri ilahi mi desek her ne anlam yüklesek de olanları değişmeyen bir tek şey var o da değişimin ta kendisidir dediğim gibi tepedeki çimenlikte hayaller kurarak vazgeçmek her şeyden tepedeki çimenlikten seyre dalmak şu alemi her şeyi bir buluta arkadaşlık etmek sadece gökyüzü sadece deniz sadece sen ve ben sadece hepsi bu istediğimi bu yalnız korku dolu hayatta tek isteğimiz bu

özet: paylaşmak istedim işte amk