1. 1.
    +7 -1
    Biliyorum aslında kendimi.
    Tanır ya insan kendi kendisini, benimki belki de bir miktar fazlasıydı bunun.
    Daha 4 yaşlarımdaydım
    Kendimi yatağın altında hatırlıyorum. Babamın attığı tekmeleri, terliğinin ucunu falan hatırlıyorum.
    Annemin ağlamasını, yalvarmalarını falan.
    Babamın elinde annemin kafasından kopardığı bir tutam sarı saç.
    Ellerim titriyor, babam bağırdıklara tükürükleri yere düşüyor.
    Yatağın altı en güvenli sığınaktı benim için.
    ···
  2. 2.
    +3
    74 yaşındaki babanı ağlata ağlata zütünden gibeyim

    züt çeperine kızgın ütü basayım , kemerle taşşaklarına sert darbeler indireyim
    ···
  3. 3.
    +2
    Hikayem baya uzun olacak.
    Bugüne kadar karıma, Arkadaşlarıma anlatmadığım 40 yılımı anlatacağım burada.
    Türkiye ÖYS derecelerimi, vergi rekortmenliklerimi, gazetelere, televizyonlara çıkışımı, mankenlerle, modellerle yatışımı, batışımı, hapiste yatışımı, ekmek bulamayıp aç gezişimi, tekrar düzenime kavuşmak için varoluş mücadelemi, tecrübelerimi, hayatıma giren kadınları...
    Herşeyi anlatacağım.
    Her an, her saniye intihar etmeyi düşünüp, sorumluluklarıma sıkı sıkı sarılmamı...
    ···
  4. 4.
    +2
    ilkokul birinci sınıfın yaz tatilinde biraz da baba korkusu ile takdirnamemi Alıp eve döndüm.
    O yaz bir oto lastikçisinde haftalık 10 liraya işe başladığımı Hatırlıyorum.
    Annem hamileydi ve genelde anneannemde kalıyorduk.
    Haftasonlarında babam gelip bizi alıyor, biraz gezdirip eve bırakıyor, devamlı tartışıyorlardı.
    Sonradan öğrendiğime göre Bebeğin alınması için baskı kuruyormuş.
    Şu anda kızkardeşim hamile ve 74 yaşındaki babama söyleyemiyor.
    Çünkü hala aynı durum devam ediyor.
    ···
  5. 5.
    +2
    O Sabahı hatırlıyorum.
    Doktorun 72 saat geçmesini bekleyeceğiz demesini.
    O birkaç gün hastanede koridorda annemin kucağında yatışımı, hastanenin tuvaletinin kokusunu, acile gelenlerin feryatlarını hala hatırlıyorum
    ···
  6. 6.
    +2
    Ortaokul üçüncü Sınıfa geldiğimde artık Yazları harçlığını çıkaran, okulun birincisi parlak bir öğrenciydim.
    Evde şiddet aynı HIZLA devam ederken bir haftasonu şehir dışına giden babamdan Geceyarısı OLMASINA rağmen haber gelmedi.
    ···
  7. 7.
    +2
    Sebebini sorsanız hatırlamıyorum bile şimdi.
    Okul çıkışını Hatırlıyorum.
    Halimi gören bir sınıf Arkadaşımın annesinin beni annemden Israrla isteyip çocuğun doğumgünü partisine zütürüşünü
    Hayatımın en mutlu günüydü. Ta ki akşdıbına kadar
    O çocuğa gelen oyuncak arabalardan birini annesinin muhtemelen bana acıması sonucu bana hediye etmesi ve akşam ben arabayı, halının kenarındaki çizgi motiflerinde yol yapıp sürerken babamın arabayı nerden çaldığımı sormasıyla Başlayan kabus
    ···
  8. 8.
    +2
    ilkokula başladığım sene geliyor aklıma.
    Babamın elinde kemer.
    Yüzüme vurmuştu bir iki kez.
    O zamanlar sanita bant vardı, hala var mı bilmem.
    7 yaşında bir çocuk düşünün, okula gidecek ve sabah annesi o küçücük suratına 4 tane yara bandı yapıştırıyor.
    Hangi çocuğun yüzüne 4 tane yara bandı yapıştırabilirsiniz?
    ···
  9. 9.
    +2
    Anlat babasini duvara vura vura gibtigim.

    edit: yalnızca ali dayının entryleri için... @67 ye teşekkürler.

    http://inci.sozlukspot.co...4%B1r-%C3%A7ektim/@zordur
    ···
  10. 10.
    +2
    Evde yaptığı tek şey olan huzursuzluğu çıkarmak için hep bir sebep üretebilecek kadar acımasız bir adam.
    Annem ya bulaşık yıkarken, ya çamaşır yıkarken bir sebep bulur ve kavga çıkarmayı başarırdı.
    iç huzursuzluğunu bu kadar Dışa vuran, Acısını evladından ve karısından çıkaran bir adamın evladı olarak şu anda 2 çocuk sahibi 40 yaşında, karısına veya çocuklarına bir fiske dahi vurmamış 12 yıllık evli bir adamın babası...
    iç Dünyam belki de bu yüzden karmakarışık.
    ···
  11. 11.
    +2
    Tabi anneanne babama düşman.
    Kolay mı?
    Vermişsin el bebek gül bebek 25 sene büyüttüğün kızını, babasız, maaşsız namusuyla.
    Elin adamı hergün döver, söver...
    Neyse,
    Buldular çareyi.
    Annemin ilkokul öğretmenliği yaptığı okulun anasınıfına yazıldım 4 yaşında.
    Tabi o zamanlar ilkokul 7 yaşında başlıyor.
    Ben herkesten küçüğüm.
    Korkağım.
    Teneffüslerde başımı okşamak isteyen abiler ablalar dövecek diye kendimi sakınıyorum.
    Her an tokat yiyecekmişim gibi devamlı Tedirginim.
    ···
  12. 12.
    +2
    Haftasonlarınbayram gibiydi çocukken.
    Anneannemin bahçeli evine gider, teyzemin oğulları ile dediler gibi oynardık.
    Anneanne hep babaanneden daha sıcak, daha anlayışlıdır.
    Sizde de öyle mi bilmem.
    Sabahları bir yumurta, biraz reçel ve peynirle kızarmış ekmek oldu mu, nasıl bitirsek de bahçede top oynasak, hangi ağaçları direk yapsak diye yerimizde duramazdık.
    ···
  13. 13.
    +2
    Okulun kantininden bir simit Alıp yarısını bana verirdi canım annem.
    Çok çilekeşti.
    Her teneffüste sınıfıma gelir kontrol ederdi.
    O zaman sınıflarda 60 çocuk.
    Altına işeyeni, kuşamı, ağlayanı, yaramazı herçeşit var tabi şimdiki şartlar yok.
    Öğlen oldu mu yine yürüye yürüye soğuk, ayaz dinlemeden eve gelirdik.
    Ev buz.
    2 oda bir salon.
    Salon zaten kapalı, ev ısınmıyor.
    Bodruma iner, bir sepet odunu o alır, çantasını ben taşırdım.
    3 kat çıkar, sobayı yakarız.
    Ev ısınana kadar paltolar üzerimizde.
    Annem o Sırada yemek pişirmeye, ben babamın yokluğunda evin tadını çıkarırcasına oyun oynamaya dalardım.
    ···
  14. 14.
    +2
    çocukluğumdan itibaren yaşadığım sıkıntılar, yaşadığım acılar sorgulamayı öğretti bana
    neden ben ile başlayan cümleler kurdukça bazı zamanlar Allah'a yaklaşırken, bazı zamanlar isyan derecesinde agresifleştim
    bu kısır döngü sırasında tövbe ettiğim çok oldu ama maalesef sınvaım şiddetlenerek devam etti
    allah ın merhameti belki d ihtiyacım olan tek şeydi
    elimdekilere, sahip olduklarıma şükredip devam ettikçe şartlar ve koşullar daha da zorlaşmaya devam etti
    geçmişi arar oldum
    her yeni gün, bir önceki günü arıyordum
    sabahın olmaması için Allah a yalvarmaya başlamıştım
    çünkü her yeni gün aynı sıkıntılarla tekrar yüzleşmek demekti
    ···
  15. 15.
    +1
    Annemle beraber hastanedeyiz
    Babam ağır bir trafik Kazası geçirmiş ve yoğun bakımda
    Muhtemelen Sabahı Görmez diyen ketum bir doktor
    Annem yine elimi sıktığının farkında değil
    Devamlı çocuklar babasız nasıl büyür diye ağlıyor
    Ben şoktayım
    ···
  16. 16.
    +1
    hayata bu kadar bağlı, hırslı, ihtiraslı ve zeki bir adamken nasıl bu şekilde bir loser oldum
    devamlı neden kaybediyorum
    artık kendimden tiksiniyorum, nefret ediyorum
    ···
  17. 17.
    +1
    Reserved
    ···
  18. 18.
    +1
    Ama işim ucunda kazandığım para ve istanbul da keyif vardı.
    böyle böyle hem Hayatımı yaşıyor, hem de kimsenin bilmediği şekilde paramı kazanıp, okuluma devam edebiliyordum.
    Sonunda şans yüzüme Güldü ve spor salonuna müşteri olarak gelen zengin bir işaddıbına kendimi sevdirmeyi başardım
    ···
  19. 19.
    +1
    Tabi o zaman cep telefonu falan yok.
    Sabaha karşı hasta eden gelen telefon ve apar topar hastaneye gidişimiz.
    Ben zaten o hastaneye aşinayım.
    O geceden 2 ay evvel merdivenden düşmemle elimde kalan 4 tane dişim, yarıya kadar kopan dilim ile hastaneye giderken babamın beni arabada tokatlayıp dikkatsizliğimden dolayı azarlaması, hastanede doktorla kavgası vs
    ···
  20. 20.
    +1
    bir çare olsa
    allah yardım etse ve bu borçtan kurtulabilsem diyorum devamlı
    çalışmaksa eğer benden daha çalışkan ve dürüstünü bulmak çok zordur
    hiç haram yemedim desem hanginiz inanır bilmem
    ne faiz yedim, ne garibanın evine haciz gönderdim, ne de borcunu ödeyemeyenin ocağına musallat oldum
    benden fakiri hiç ezmedim, güçsüzün gönlünü kırmadım
    garibanı ağlatmadım
    yardım isteyeni hiçgeri çevirmedim ve başıma gelen sınav maalesef beni aştı artık
    ···