-
201.
0korkmuştu, sakin ol sakin ol sakin ol diyip duruyordu, kendime geldiğimde elim boğazındaydı, bıraktım.
o an yaptıklarımı düşünerek, isteyerek yapmadığımı söyledim. karı az daha elimde kalıyordu..
artık ona güvenmem gerektiğini söylüyordu ben ise ısrarla red ediyordum.. -
200.
0yinemi gibiş var diye düşünmedim değil binler, ama billurun yüzünde en ufak bir tebessüm yada duygu değişikliği yoktu, sert ve donuk şekilde bana bakıyordu..
birden sesini yükselditti
billur : git buradan ben onunla konuşacam
ben : ne diyon yarraaam der gibi bakıyordum ses çıkartmadım.
billur :kalk gibtir git buradan ben onunla konuşacam” diye tekrarladı..
ben : kiminle?
billur : defol git buradan gibtir git buradan korkuyormusun bin kurusu ortaya çık diye bağırdığında
vücuduma kontrolümü kaybetmiştim, birden elim boğazına gitti, tek elimle sıkıyordum ne istiyorsun lan benden huur diye bağırdım.. ama bunları ben yapmak istememiştim kontrol bende deildi… -
199.
0anlatmak bu düşünceleri zihnimden çıkartmak istiyordum ama bedenime hükmedemiyordum, sanki bir şeyler beni tutuyor anlatmama engel oluyordu.. yanıma geldi, uzandığım koltuğa oturdu.
elini göğsüme koydu hafifçe bastırırken gözlerimden gözlerini hiç çekmiyordu.. -
198.
0bu sıralarda ailemin yine hiçbir şeyden haberi olmadan hayatlarına devam ediyordu, onların yanında ben olmayan bir ben olarak dolaşıyordum. söyleyemiyordum çünkü biliyordum ki çare olamayacaklar bana..
yaşadıklarımın ardından geçirdiğim depresif günlerin normal olduğunu düşünüyor ama yine de bundan rahatsızlık duymaya başlamıştım.. pskolog billur’a haftada 1 bazen 2 kere gitmeye başladım, her gittiğimde o gibimsonik koltuklarına uzanıp benimle konuşmaya çözmeye çalışıyordu.. -
197.
0bu sırada sadece dolunay gecelerinde yaşadığım bu depresif gecelerim artmaya haftada 2-3e çıkmaya başladı, bunu zihnimden silemiyordum, dahada ilerliyordu. sanırım artık çözüm pgibolojik yardım almaktı. kısa bir araştırmadan sonra, taksim beyoğlunda billur adında bir pgibiyatr buldum, 24 yaşlarında, kızıl saçlı hoş bir hatundu, meslek hayatında daha oldukça yeniydi ama benim için önemli olan güzelliğiydi.. güzel kızlara hep düşkündüm..
-
196.
0evi aradım, annem açtı, alo dedi.. ses çıkartamadım, alo? alo? kimsiniz?.. konuşamadım, kelimeler boğazımda düğümlendi.. hayatı boyunca beni karşılıksız, her şeyden çok seven insana neden bunu yapıyordum..
hayır dedim kendime, kalıcam ve savaşıcam. geçmişimle yapamadıysamda geleceğimle ışık olacağım, bindim arabaya eve döndüm.. -
195.
0kaçıp gitmek başka bi şehirde, bir dağ başında bileklerimi kesip ölmek cazip geliyordu, ama ozamanda beden orada çürüyecekti, kurda kuşa yem olacaktı, ondanda vazgeçtim.. sanırım lara haklıydı, köprü en iyi yöntemdi..
kalktım banktan, arabaya atladım ve yavaş yavaş yola çıktım..
köprüden önce gişelerin orada durdum, son bir kez etrafa baktım, telefonu elime aldım.. -
194.
0hafiften yağmur başlamıştı, ben düşünüyordum yaşadıklarım yetmişti, her türlü ortamın içine girip çıkmıştım, yapmadığım bir tek evlenip çocuk sahibi olmaktı, ama bu durumda kimsenin hayatını karartamazdım, bu zaten olmacak bi işti.. peki ozaman neyin mücadelesiydi bu.. karar verdim bu gece herşeye son vericektim.. ama nasıl?...
bedenim bulunsun istemiyordum, hayatım boyunca hep başarılı bir imaj çizdiğim ailem benim ölü bedenimi görmelerini istemiyordum.. -
193.
0pimpirik reservi
-
192.
0ülen askerde seni adam etmişlerdir
-
191.
0bakırköy marina’da park ettim arabayı, yürümeye başladım sahilde, dönüp köprüden karşıya geçtim.. altta küçük binlerin oynadığı ufak bi park vardı, banka oturdum yoldan geçen arabalara bakıyordum, yaşadıklarım bir film şeridi gibi geçiyordu önümden.. lara geliyordu gözümün önüne, onu çok özlemiştim..
biraz önce karşıdan karşıya geçmeye çalışan dede’yi düşündüm, az daha eşşek cennetine gönderiyordum, tek suçu o an orada olmak olacaktı.. -
190.
0Hagi'nin hırsı, Kewell'ın yüzündeki gülümseme, ilk yarısını 0-2 önde kapattıkları maçı 3-2 kaybeden Real Madrid'li futbolcuların şaşkınlığı, 5 metreden vurduğu kafayı Taffarel'in nasıl çıkardığını anlamaya çalışan Henry'nin boş gözlerle etrafa bakışıdır Galatasaray. Hagi'nin 30 metreden çatala astığı golün arkasından Sabri Ugan'ın attığı çığlık; Ömer Üründül'ün kupa gelince dudaklarından dökülen "korkunçç bir şeyy" feryadıdır. çıkık omzuna aldırmadan maça devam eden Bülent kaptan'ın inancına; uefa finalindeki son penaltıyı gole çeviren Popescu'nun deparına; Fatih Terim'in gözyaşlarına; Metin Oktay'ın "bizi sevenleri üzmeyelim baba" cümlesine bakmak gerekir ona dair sevginin ne olduğunu; nasıl bir şey olduğunu anlayabilmek için. Kimi zaman Mekgiba'da bir hapishane duvarında çıkar karşına adı, kimi zaman Ryan Giggs'in kariyerine dair anlattığı bir hikayede ya da Gregory Coupet'in bir röportajında... unutturmaz kendini, unutamazsınız. Türkiye denince Galatasaray gelir aklına dünyadaki bir çok kişinin. Hakan Şükür gelir, Hagi gelir, Popescu gelir, Fatih Terim gelirTümünü Göster
Galatasaraylı olmak, torununa, çocuğuna, arkadaşına, kardeşine anlatacak bir şeylerinin olmasını sağlar. Turgay Şeren'den bahseder eskiler, Coşkun Özarı'dan bahseder, Prekazi'den bahseder, Metin Oktay'ı düşürmez dilinden misal. Şampiyon kulüpler kupası'ndaki yarı finali anlatırlar. efsanevi Manchester maçlarına değinmemek olur mu? onu da yaparlar. ya da Neuchatel maçlarını. Biraz daha yaklaşırsın bugüne, 4 yıl üst üste şampiyonluk ve akabinde hiç yenilgi almadan gelen uefa kupası, süper kupa... 17 mayıs 2000 hani. Türkiye'nin tek yürek olduğu gün. Dünya üçüncüsü olan milli takım'ın ilk 11'indeki 7 futbolcu. Sivas'ta 5-3 biten maçta arda'nın hırsı; Hasan Şaş'ın umudu; Cevat hoca'nın inancı meze olur muhabbetlere.
Galatasaraylı olmak, futbol mevzubahis ise, yılmamayı öğrenmektir. Mamuttur galatasaray zira. 1-2'lik maçı son 10 dakikada 3-2 kaybeden Maldini'li Milan'ın sahadaki "n'oluyor a... k... " duruşudur. 10 kişi kalan takımın mücadelesini gören Arsene Wenger'in yüzündeki endişedir.
Yenilmiyor mu? Yeniliyor. Fark yemiyor mu en büyük rakibinden? yiyor. Adı sanı duyulmamış takıma elenip avrupa'ya veda etmiyor mu? ediyor. ama ne fark eder ki? neyi değiştirebilir tüm bunlar? sevgisini mi eksiltir taraftarının; inancını mı azaltır; daha az bağırmasını mı sağlar tribünde? hiçbiri.. hiçbirini yapamaz. o yüzden galatasaraylılık sadakat ister. sabır ister; her koşulda bağrına basmayı gerektirir takımı. kaypak aşklar gibi günübirlik olmamıştır; ezeldir, ebed olacaktır. -
189.
0artık dayanabilecek gücümün kalmadığını hissediyordum bir yandan’da larayı düşünüyordum..
neden bu yaşam savaşını veriyordum ki?.. evde iyice bunaldım, kendimi dışarıya attım..
arabaya atladım, sahilden gidiyordum, fakında olmadan hızlanıyordum, kontrolümü kaybediyor içimdeki benle savaş veriyordum.. birden ışıklarda bir karartı gördüm frene bastım, kaydı kaydı yaşlıca bir adam karşıdan karşıya geçiyordu, 2 metre kala durdum, bembeyaz olmuştu, elini kaldırmış dudakları oynuyor sanırım bana küfür ediyordu..
eywalla diyip yoluma devam ettim.. -
188.
0bu geceler düşüncelere dalmak beni yıpratıyordu, kendimi iyi hissettirmeye ihtiyacım vardı..
en iyi çözüm alkol olabilirdi.. artık düşündükçe içiyordum, içtikçe zihnimdeki düşüncelerin parçalandığını fark ettim, bu beni kurtarıyordu ama bu seferde alkol giriyordu kanıma.. -
187.
0kabul edemiyordum lara’nın öldüğüne, kurtulmak için kaçtığına inanıyordum, öldü bilsinler peşini bıraksınlar diye..
günler geçiyor ama lara ortaya çıkmıyordu.. ben ise haftada bir gece düşüncelere dalıp gidiyordum..
durduramıyordum düşünmekten kendimi, düşündükçe düşünüyor hayata herşeye bir çözüm çıkış arıyordum.
sabah uyandığımda ise gece neler yaşadığımı hiç hatırlamadan hayatıma devam etmeye çalışıyordum.. -
186.
0eve gelip odaya kendimi kapatıp kendimle baş başa kaldığımda yaşadıklarımı, hatalarımı ve larayı düşünüyordum, düşündükçe içinden çıkamıyor sadece sessizlik arıyordum.. bu düşünceler gün geçtikçe artmaya zihnimi yemeye başladı, engel olamıyordum zaten olacak da pek bir gücüm yoktu..
-
185.
0tarih 2002 yılının yaz ayları, lara’nın intiharından sonrada yapayanlız kalmıştım, hayata dair nefret, sevinç hiçbir duygu hissetmiyordum. hayatıma giren çıkan hiç kimse kendi içimdeki yabancılığın farkına varamıyordu, başka insanların yanında bin kişiliğimi devreye sokuyor herşeye normal bir insan gibi devam ediyordum..
-
184.
0bir satanistin güncesi vardı bi zamanlar gazete yazı dizisi olarak satanist bi kızın günlüğünü yayınlamıştı o çok sağlamdı beyler tavsiye ederim
-
183.
0hikayenin devamında, neden intihar etmek istedim, pskologa niye gittim, orada neler yaşadım, reankarnasyon tecübem, madalyonun diğer tarafı her bi gibimde bu hikayede devam ediyor.
-
182.
0@61 koptum amk
-
ccc rammstein ccc günaydın diler 10 02 2025
-
zalinazurt sen fazla yaşamassın
-
souki bu video hakkında ne düşünüyorsun -
günaydıncan tayfa
-
koko sevmeyen insan
-
şu moto kuryeye bak
-
akomdan iatanbula kar uyarısı
-
kadınlar cinsellikten hoşlanmıyor
-
katil kadir şeker plak çıkarmış la -
şayet fenerliyseniz
-
tom kaulitzz bromunn çaylağı kalkmalı
-
taharet musluğunun tazyiki
-
9 yaşındayım beyin olarak ama ehliyeti
-
size 10 milyon dolar vereeceklerr
-
resim açmanın başlık açmanın yolunu
-
makaras niye çaylak amk
-
tom kaulitz ve kurtcocain çaylak
- / 1