1. 38.
    +1
    anlat panpa
    ···
  2. 37.
    +1
    beyler :( http://inciswf.com/1286838086.swf
    ···
  3. 36.
    0
    okul başlamadan bi gün önce pansiyona yerleştim. uzun zamandır hayvan kesmiyodum. onun yerine kendime zarar veriyodum bazen. bu bile rahatlatıyodu beni. tırnaklarım uzundu. kollarımda yaralar açıyodum. ve okul başladı. dersler, tanışma faslı falan. sınıftakilerle kısa sürede tanıştım. odamızda 6 kişi kalıyoduk 4 kişi büyük sınıflardan. biri de bizim sınıfta. ismi ayberk.
    ···
  4. 35.
    0
    @35 için devam ediyorum
    ···
  5. 34.
    +1
    duu bakalımm
    ···
  6. 33.
    0
    yokmu amk okuyan
    ···
  7. 32.
    0
    13 yaşına geldiğimde annem babam olacak o binten boşandı. hiç üzülmedim bile. o bini bidaha hiç görmedim. özlemedim bile. ve 14 yaşına geldim. sene sonunda oksye giricektim. sınava girdim. ankaranın en iyi okullarından birini kazandım. pansiyonu da vardı. anneme yük olmazdım. parasız yatılılık sınavına girdim ve kazandım. okullar açıldığında pansiyonuma yerleştim. yeni bi hayatım vardı artık.
    ···
  8. 31.
    0
    bütün bunlara rağmen derslerim çok iyiydi. hiç ders çalışmıyodum. okuldakiler hep kopya çektiğimi düşündüler. hep okul birincisi oluyodum. okul müdürü bu durumu farketti ve beni yanına çağırdı. çok zeki olduğumu, serseriliği bırakıp derslerime asılmam gerektiğini, iyi bi okul kazanabileceğimi söyledi. babamın ve annemin durumunu da biliyodu. konuşması beni çok etkiledi. hayvanlarla uğraşmayı bırakıp derslerime asılmalıydım. öyle de yaptım. 3 sene boyunca düzenli ders çalıştım. her sene bursluluk sınavından burs alıp anneme destek oluyodum.
    ···
  9. 30.
    0
    annemle de hiç konuşmuyoduk nerdeyse. keş babam da iyice kendini alkole vermişti. bazen eve gelip para istiyodu annemden. vermeyince ikimizi de dövüyodu. biraz para alıp gibtir olup gidiyodu. günlerce eve gelmiyodu sonra da. bi kuruş katkısı yoktu eve. annem neden boşanmıyodu acaba?
    ···
  10. 29.
    0
    büyüdükçe sıkıntılarım da arttı. sinirli olduğum zamanlar duvarları, masaları yumruklamaya ve tekmelemeye başladım. bunlar canımı yakıyodu ama sinirimi yatıştırıyodu. canımın acıması beni mutlu ediyodu sanki. sinirimi kendimden çıkarıyodum. hayattan nefret ediyodum artık. bi tane bile arkadaşım yoktu. çok da normaldi olmaması. nerdeyse her gün kavga ediyodum.
    ···
  11. 28.
    -1
    senin beynin çoktan gibilmiş panpa, daha neyini giblicez?
    ···
  12. 27.
    0
    bana yaklaşmaya çekiniyolardı. tepelerde, uzak yerlerde canlılar bulup işkence etmeye devam ediyodum. kan mutlu ediyodu beni. kanla sarhoş oluyodum resmen. annem ve akrabalar bunun normal olduğunu düşünüyodu. "hangimiz çocukken sapanla kuş vurmazdık ki" diyolardı. onlara çok normal geliyodu bu. zamanla geçiceğini düşündüler.
    ···
  13. 26.
    0
    amk yokmu gibleyen? vatozasaksocektirenadam hariç
    ···
  14. 25.
    0
    o günden sonra kurbağa, kertenkele, böcek, kedi gibi her türü hayvana çeşitli işkenceler yaptım. taşladım, parçaladım, iç organlarını çıkardım, diri diri yaktım. acı çekmelerini izlemekten hep sevinç duydum. 12 yaşına gelmiştim. pgibopat olarak tanınıyodum insanların arasında. okulda sevilmiyodum.
    ···
  15. 24.
    0
    her vraklamasında boğazından taşan kanlar taşın üzerine akıyodu. harika bişeydi. hala debeleniyodu elimin altında. ama gücü azalmıştı. bi kaç yerine daha kegibler açtım. ölücek gibi değildi. hareketsiz duruyodu. ama elimi bıraktığım anda kaçmaya çalışıyodu. mecali kalmamıştı. son olarak kafasını kopardım. sonunda öldü. ve cesedini gölete attım.
    ···
  16. 23.
    0
    kurbağayı küçük bi taşa yatırdım. korkudan devamlı bağırıyodu. çakımı boğazına bastırdım. buruşuk derisi delinmedi. bıçağı ileri geri sürtmeye başladım. ve boğazı kesildi. bütün gücüyle çığlık atmaya başladı. vraklaması değişmişti. acı çektiği belliydi. çektiği acı bana çocukça bi mutluluk veriyodu.
    ···
  17. 22.
    0
    reseerved
    ···
  18. 21.
    0
    @21 beğendin mi panpa
    ···
  19. 20.
    0
    evin yakınlarında bir gölet vardı. bazen arkadaşlarla gidip yüzer, kurbağaları yakalayıp geri bırakır, çocukça eğlenirdik. bi gün yine oradaydım. bi kurbağa yakaladım. çok büyük bi kurbağaydı. elimin içinde "vrak. vrakk" derken şişip inmesini hissedebiliyodum. daha önce defalarca kurbağa yakalamıştım. ama bu sefer biraz incelemek istedim. ellerimle ağzını açtım. içeride pek bişey yoktu. cebimden çakımı çıkardım.
    ···
  20. 19.
    0
    içimde bi anda tarifsiz bi mutluluk duydum. ikaç haftadır sevdiğim, özenle baktığım hayvanı bi anda acımadan öldürmüştüm. biraz olsun pişmanlık duymadım. aksine aşırı mutluydum. sanki ona güçlü olduğumu kanıtlamış gibiydim. "vıcck" sesi aklımdan çıkmıyodu. azıcık da olsa vicdan azabı çekmeden unuttum bu olayı.
    ···