Beyler giblenirmiyim bilmiyorum bu aralar paketlerce sigara içirten canımı fazlasıyla yakan hikayemi anlatıyorum

Ruh adam dedim çünkü ben hep asosyal ezik bir karakterdim insanların pek umrunda olmayan bir köşede kendi başına yaşayan odasının pencereleri siyah perdeli ruh adamın tekiydim . ruh adamlığım en bağlı olduğum şahısla babamla başladı. ne kadar kendimi yırtsamda onla vakit geçirmek için beni hiç takmadı sonra beni kardeşimi ve annemi bırakıp gitti terkketti evi . hep huur çocuğu kafasında yaşadı ve bize çok çektirdi bende hayatımın çok büyük bir kısmını bir ruh olarak geçirdim . babamla hep balık tutmak istedim ama o bana zaman ayırmak bir kenarda dursun terketti . hikayem böyle bir ruh adamın aşık olması ve tamamen hayatının gibilmesini konu alıyor part part anlatıcam umarım dikkatinizi çeker .

Babamda gidince çok sahipsiz kaldım panpalar kaldırması zor geldi . çünkü insanlarla iletişim kuramayan adamın tek sığınağı ailesidir onuda paramparça ettiler gözüm önünde . çok para lazımdı çalışmaya başladım . babadan para istememek için yazları hep çalıştım . kışları onu yedim . çalışırken sigara illetine başladım . ağzıma sürmediğim içkiye başladım . bunlar zararlı eyvallahta deli alıyor insanın derdini tartışmasız . yaz tatilili bitti . okullar açılacak yine 11 senedir ruh gibi gittiğim okula başlayacağım işten okullar geç açılacak diye 2 hafta erken çıktım hergün sahile gidip biramı içip sigaramı tüttrüyorum gün ağırına kadar. genellikle yalnız bazende derdimden gram anlamayan arkadaşarımla . çıldırmanın eşiğindeyim benden adam olmaz kafalarına girdim bide bağımlılık yapan behzat ç yi sabah akşam izliyorum hayattan ümidi kestim kafamdan çok pis şeyler geçiyor hangisini seçsemde iz bırakmadan yok olsam diye düşünüyorum ...

hikayemde giblenmeyecek sanırım ama ben yazıcam . belki bir ruh adam olarak burada bir iz bırakırım hayatta . bir sigara daha yakayım devam edicem...

bu bir dramdır lan

Rez