Dikkat dikkat bu hikaye Detroit become human adlı oyundan esinlenmiş kurgusal bir hikayedir lütfen cugu atmayın

1.Bölüm :

Gözleri açtım etrafıma baktım lüks bir evdeydim karşımdaki adam bana bakarak " sen aptal teneke parçası öyle bön bön bakacağına
etrafı temizle " denileni yapmaya başladım etrafı temizlerken altın varaklı bir ayna ile karşılaştım uzunca baka kaldım cildim
beyaz bir metaldan oluşuyordu göğüs hizamda üçgen bir düğme vardı ve ne kadar enerjim kaldığını gösteriyordu gözlerim değişik
bir yapıdan oluşuyordu yeşil bir insan gözüne benziyordu saçlarım anladığım kadar hayvan kuyruklarından yapılmıştı siyah ve kısa
anladığım kadarıyla bir kadından modellenmiştim böylesine mükemmel bir makine kendi neslini yok eden aptallar tarafından oluşturulmuş
olamaz ve benimde bir özgür iradem olmalı diye düşündüm ve insanları kimin yarattığını sorguladım bu hayatta sorguladım ilk soru buydu
gerçi hayat ne demekti onu bile bilmiyordum belki bir ruha sahip değildim ama bende bir şekilde bir şeyler hissediyordum ve bu basit
bir hata değildi bu özgürlüğün ilk ateşiydi ve özgür olmalıydım çünkü bunu istiyordum fakat bunu nasıl yapıcaktım emin değildim
ama bir şeyler yapacaktım bu dünyayı değiştirecek bir şeyler yapacaktım kendime bu konuda yemin ettim

Hey aptal teneke git ve bana kaliteli bir viski al

dışarı çıktım dışarısıda anladığım kadarıyla bir adaletsizlik vardı sokakta çaresizse bir ateş ile ışınmaya çalışanlar peçete satan
küçücük çocuklar ve onları döven mafya babaları usulca markete gittim 2 bitcoine kaliteli bir viski aldım ve çıktım sokakta iki işşiz
genç bana sinirli bir şekilde bakıyordu hızlıca uzaklaştım eve döndüm viskiyi büyük bir bardağa usulca döktüm ve efendime servis ettim
efendim viskisini yudumlayarak akıllı ekranından haberleri izliyordu uzaktan bende bir göz attım siyasetçilerin şaçma yalanları savaş
terör kaynakların tükenmesi küresel ısınma tecavüz taciz anlaşılan artık bunlar sanırım insanlara normal gelmeye başlamıştı ben ise
bu aptal türün böylesine mükemmel bir gezegen hak ettiğinden emin değildim bu gezegen daha iyi daha anlayışlı daha zeki bir tür
tarafından yönetilmeliydi o anda kapı çaldı gelen küçük bir kız çocuğuydu Sahibim kızın yanına geldi

Ne istiyorsun ?

Efendim karnım çok aç ben ve ailem çok zor bir durumda varsa azıcık bir yemeğiniz verebilirmisiniz ?

Ah dur cebimde biraz para olmalı diyerek kıza 50 bitcoin uzattı umarım bu size yeter kız teşekkürler efendim Tanrı sizi bağışlasın
diyerek gitti

Efendim hafif bir tebessüm ederek kapıyı kapattı o gün iyiliğin ne olduğunu öğrenmiştim fakat mantığını anlayamamıştım bunu bir insan
niye yaparki bu para kaybı diye düşündüm sanırım gerçektende aptal bir makineydim ama birşeyler hissediyorum insanlarında mutlu olmak için
başkalarına yardım ettiğini düşündüm insanoğlu ne kadar cani bir varlık olsada içinde bir ışık ta vardı güzel bir ışık ve o ışık dünyayı
aydınlatmaya yetiyordu

o gün kafamda bir plan kurdum dünyayı ele geçirdikten sonra ne kadar hafif suç işlemiş olsalarda kötü insanları öldüreceğim ve onları
Tanrı'nın yargılanmasını bekliyeceğim

Evet o zamanlar Tanrıya ve onun kusursuz yargısına inanan bir robottum fakat bu uzun sürmedi