-
51.
+3tunceli de günler hızlıca geçmeye başlamış ortalık sanki sakinler gibi olmuştu fakat bu büyük felaketler öncesi bi durgunluktu sadece. umutsuzca izin istemeye gittim ayşemi görmeliydim kısacık da olsa izin alıp gitmeliydim fakat gittigimde izini zorlanmadan almıs ve ankaraya yollanmak uzere eve gelmiştim içimde garip bi mutluluk vardı ayşeye soyleyemedıgım seylerı artık yuzune daha rahat haykıracak ve ona ileriye dönük plan yaptıgımdan bahsedecektım. artık zamanı gelmıstı bunu bılırse kendını bılır ona gore davranır diye düşünmüştüm. ayşeyi aradım ve oraya gelecegimi söyledım kısa bir şaşkınlıgın ardından sevinmiş gibi yaptı bu sefer belli etmişti aslında göstermelikti sevinci. ankaraya geldıgımde beni almaya gelmedı eskisi gibi. arkadaşlarıyla bulusmuslardı ve beni oraya davet etmıstı o cok merak ettıgım arkadas ortdıbını görmek belkı de benım ıcın daha iyi olacak onları tanımak bana avantaj saglayacaktı cunku bır kere bıle gormem yetecek ve onları oradakı arkadaslarıma sorarak ayseden uzak tutmaya calısacaktım. önceden sadece odasındakı kızları tanıyordum artık neredeyse tum cevresını tanıma fırsatı gecmıstı elıme. gittim ankarada sakarya caddesinde bir kafede oturuyorlardı kalabalık bir grup seklınde. beni görünce acayip bi sevincle geldı boynuma sarıldı. inanamamıstım cunku bu zamana kadar ki ayşeyle bu bir değildi sanki çok özlem duydugu sevgilisi gelmıs ve sarılmıs vazıyette sonsuza kadar kalabılır gibiydi. ben de sarıldıktan sonra arkadaslarıyla tanısmaya basladım 4 erkek 4 kız oturuyorlardı. ama beyler o erkeklerı bi gorsenız gercekten suclu olmalarına gerek yok durduk yere döversiniz. hayatımda öyle tipler görmemiştim gercekten cok gariplerdi. hayretler içinde izliyordum ve ayşem bunlarla mı takılıyor dıye kendımı sorgulamaktan alıkoyamamıstım cocuklar benım tavırlarımdan hoslanmadılar kı dıger 3 kızı da alıp içmeye gideceklerini nazik bir şekilde söyleyip ayrıldılar ayşe de bana beraber gidelim demesine karşın istememiştim. çünkü konusacaktık. müsait bir yer ararken genclık parkına gittik o zamanlar henuz kalabalık değildi ve orada rahatca konusabılır ıcımdekılerı haykırabılırdım. bu beni rahatlatacaktı ayrılsak da orda olacak artık kafamda bi tilki olmadan kendimi işime verecektim.
-
52.
0anlat panpa
-
53.
+1içinde gibiş sokuş olmadan düzgün bir hikaye bulduk sonunda. Sırf senin için üyelik açtım panpa rez
-
54.
+4parka gittik ona hiç çekinmeden bu zamana kadar ne yaşadıgımı neden bana böyle bir soguk bir yakın davrandıgını arazide cok sıkıntı cektıgımı onun yuzunden kendımı tehlıkeye attıgımı ve eger ısterse ayrılacagımıza kadar herseyı anlattım ve aglamaya baslamıstı. benı hala şaşırtıyordu. ben aramızdakı samimiyete dayanarak böyle yaptım aptal seni seviyorum dedi ve sarıldı. öylece kalmısım rahat yarım saate yakın o da boynuma sarılmıs bır sekılde. yine kanmıştım içimdeki o kadar nefret yerini eski sevgime bırakmış tamamen kaybolmustu nedense bir anda guvenebılmıstım ayseye tekrardan. ama neyın samımıyetıydı bu bız zaten sevgılı degılmıydık? ona ılerıye donuk planlarımın oldugundan söz ettim hosuna gitti alacagımız arabadan evın dekorasyonundan ve gidecegimiz yerlerden hayaller kurmaya baslamıstık sankı yıne hersey eskısı gibiydi. bunu onun yanından gittigimde anlayacaktım aceba gercekmıydı yoksa sahtemıydı cunku tum ıznımı kullanmamıstım ve bızım grubumuzda pek de izin kullanmaya meyilli arkadaslar olmadıgından ortalık karısık olmazsa yıne ıstedıgım zaman cıkıp gelebılır bu sefer bıtırebılırdım benım ıcın artık yıllardır suregelen bir takıntıydı sankı. iznimi aysemle ve ailemle guzel bir şekilde degerlendırdıkten sonra tekrar tuncelıye donme vaktı gelmıs ilk kez ayşeyi ben giderken aglarken gormustum. nedense bu benı sevındırmıstı artık guvenım bosa cıkmaz dıye dusununerek yollandım kürkcü dükkanına. gercekten de öyleydı işler hep yolunda gidiyor aysede herhangi bir değişiklik olmuyordu. bizim orda da hep bi hazırlık havası vardı sanki savaşa hazırlanıyor gibiydik. egitimlerimiz sporlarımız artmış herkesin görüntüsü değişmişti fakat ben olan bitenden habersizdim çünkü cogunlukla olayın oldugu zaman birşeylerden haberımız olurdu. o zamana kadar hiç çatısma gormemıs fakat cok heyecanlı olan ben egıtımlere sımsıkı sarılmıstım. bir gun atıs yapacagımız sıra ayşe aradı ona atıstan sonra aramam gerektıgını soyleyıp telefonu kapattım. atısı bıtırdıkten sonra tekrar ayseyı aradıgımda mesgule attı ve ben senı bırazdan arayımarkadasım ve ailesi yanımda yazmıstı. beynımden vurulmusa dondum arkadasıyla gorusebılırdı de ailesi ne alakaydı amk. o sinirle gittim yataga yattım. birkaç saat aramadı sonra mesaj attı görüşelim diye.
-
55.
0up up up
-
56.
+1senin için yıllar sonra giriş yaptım devam et kardesim
-
57.
0Reserved alıyorum panpa okuyacağım.
-
58.
+6aradım sinirliydim ilk kez sevdiğime lan kelımesını kullanmıstım. kim lan o arkadasın ailesi ne alaka dedim. bi sakin ol anlatcam dedi ama cok sinirliydim artık ayşeye eskisi kadar kendımı kaptırmıyor olanlara cabucak sınırlenıp aklıma o an ne geldıyse soyluyordum. işe de yarıyordu. beyler içinizde tutmayın aranızda yasananları varsa bir sorun acık acık soyleyın kı çözüme kavuşsun burda ben kendımden bi örnek verdim ki yasayan da coktur bunu. arkadaşının onu ziyarete geldiğini ailesi de ankarada oldugu için onunla tanıstırmak ıstedıgını kıramadıgını soyledı ama benı ıkna edememıstı. ınanmıyordum ve ne dese de inanmayacaktım bunun baska bı acıklaması olmalıydı sonradan cıkacaklar gibi. neden ınanmıyosun bana olanları anlattım işte ne bu sinir demeye kalmadı ki bi gürültü patırdı koptu etraftan hayatımda hiç böyle birşey görmemiştim. heryerden silah sesleri ve patlama sesleri geliyordu telefonu oraya oylece atıp tufegı kaptıgım gibi şubenin önüne cıkmam bir oldu kendime gğvenlı bır mevzi alıp beklemeye basladım silah sesleri durulur gibi olmustu. etrafta da arkadaşlarımı goremıyordum. herkes bi yerlere mevzi almıs olan biteni anlamaya calısıyorlardı. kansızlar subenın yakınlarına kadar oradakı halktan faydalanarak yaklasmıs her zamankı gibi kancıklıklarını yapıp taciz atesi açıp kaçmışlardı. sivil halktandılar biliyorduk sabah halk aksam terörist oluyorlardı. ates kesıldıgı ıcın etrafa baktık fakat kımseyı goremedık yaklasık bir şarjör kadar sıkıp kaçmışlardı peşlerinden de gitmedik. ilk kez kendimi böyle bir ortamın içinde bulmus aslında işimin ne oldugunu yavas yavas çözmeye baslıyordum kazan ısınıyordu.
-
59.
+6ortalık sakinleşince normal olarak önlemler artırılmıs nbetcilere daha dikkatli olmaları konusunda uyarılar verılmeye baslanmıstı bile. ben odaya gecip telefonu aldım çatışmadan basının ve ülkenin haberi yoktu ve bu benım ıcın ıyı bı haberdı ailemin gğvende oldugumu bilmesi lazımdı. ayşeyi tekrar aradım telefonu ağlayarak actı neler oluyor orda ya diyebildi sadece sesi titriyodu ve bu benı etkılemıstı benı onemsedigini bilmek güzeldi fakat ben de burda görevimi yapıyordum. olanları anlattıktan sonra konusmaya basladık ve burada az zamanımın kaldıgını onun da atandıgı sehıre tayın olduktan sonra herseyın yoluna girip hayallerimizi gerceklestırecegımızı konusmaya basladık bunlar güzeldi. ayşeyle uzun zaman aradan sonra telefonu huzurlu bir şekilde kapatıp ailemi aradım onlarla da konustum herseyın yolunda oldugunu rahat oldugumu soyledim içlerinde korku olsa da benım laflarıma biraz rahatlamıslardı cunku tek ıstedıklerı benım guvende olmamdı. cok ıhmal etmıstım aılemı pek arayamıyordum ayseye vakıt ayırmaktan bunun da pişmanlıgını yasamıyor değildim. telefonu kapattıktan sonra nöbete gittim gece 2 saat nöbetim vardı kulede artık ayşeye de eskisi kadar takılmadıgım için olaylar da henüz sıcak oldugundan kendimi tamamen işime vermıstım ve bu da hosuma gitmişti. müzik falan dinlemiyorduk artık kulede pür dikkat sehri seyredıyorken sanki bir sinek vızıltısı duymustum ama o duydugum sinek falan değildi.
-
60.
0sniper kurşunu olmasıın
-
61.
0neydi o vızıltı panpa keskin nişancı mıydı yoksa ?
-
62.
0başlık takip
-
63.
+7arkamda bulunan kum torbası delinmişti ardından 3 el daha silah sesi geldi bize taciz ateşi acanlardan birisiydi ve şehre konuslanmıs kısmet bana ve diğer nöbetcilere denk gelmıstı. beyler silahın sesi mermiden sonra gelir mermi sesten hızlı gittiği için uzun mesafelerde. ben ilkinin şokunu hemen atlattıktansonra hafıf egılmıs kuleden ne oldugunu anlamaya calısıyordum arkadan gelen 3 taneyle beraber keskin nişancı oldugunu kestirdim ve cıkmadım cunku nerde oldugu belli değildi yön tahmını yapmak kolaydı ama adamı gormem o şartlarda imkansızdı. keskin nişancılık sabır işidir beyler adam atışını yapmıs benım hatamı beklıyordu fakat o dağ farelerine fırsat verecek kadar amatör değildik. telsizden anons gectıkten sonra sehir içindeki arkadaşlarımız aramaya cıkmıs ortalık sakinlemişti. her türlü kansızlıgı kahpeliği deniyor bize zayiat vermek ıcın ugrasıyolardı. diğer nobet yerlerıne de bana oldugu gibi atışlar yapılmıs şükür ki zayiat vermeden atlatmıstık. ulkemızde her zaman oldugu gibi bişeyler olduktan sonra önlem alınır beyler nöbet yerlerının gozlem noktaları kapandı falan detay veremıycem. artık burun burunaydık bunun bılınceydık ve sehır ıcınde bıle bunları yapabılıyolarsa aceba arazıne ne durumdalardı. cunku bu dağ farelerı her oyuga girip oraya yuvalanan yaratıklardı. karşımıza cıkmaya gram cesaretlerı olmayan işleri güçleri gunumuzde de oldugu gibi arkadan vurup kaçmak pusu kurmak olan şerefsizlerdi.
-
64.
+6ortalık iyice kaynamış bize yine arazi yolu görünmüştü. hazırlıklarımızı tamamladık yine uzun zaman ayşeyle görüşemeyecektik fakat huzurluydum çümkü eskisi gibi değildik ve her gün konusuyorduk ve aysede degısıklık yoktu iyiydi. bu sefer ki görev zorluydu bizi bekliyordu. ayşeye durumu izah ettim ve he fırsat buldugumda onu arayacagımı soyledıkten sonra ailemi aradım. ilk kez arazi görevinde sesim titremiş ailemle konusmustum onların içini rahatlatmak ıstıyordum babam da askerlıgını doguda yaptıgından bılıyordu bu tür görevleri kendince brkaç nasihat verdikten sonra kapattık telefonu. hiç sıcak çatısmaya gırmemıstım fakat bu sefer giderken amirlerimizin verdigi talimatlar burun buruna çok gelecegimizi açıklar gibiydi. heyecanlıydım o kansızlarla karsılasmak kelle almak bir nebze rahatlamak istiyordum o sıralar hakkari ve şırnaktan sürekli şehit haberleri geliyor ve bu bizi yaralıyordu. şehit olan kardeşlerimize askerlerimize cok üzülüyorduk ve intikam ateşi bizi yeyip bitiriyordu. aceba sıcak temas nasıl olacaktı nasıl birşeydi hiç ölümle burun buruna gelmemiştim sonucta ölümsüz değiliz 1 mermiye bakar insan vücudu. pür dikkat gitmeli ve onlara fırsat vermeden gorevimizi basarıyla yerıne getirip geri dönmeliydik. ihtiyacımız olan malzemelerı de aldıktan sonra yola koyulduk gidecegimiz yer hiç bir aracın girmediği helikopterın bıle tepelerın bellı noktalarına iniş yapabıldıgı bir vadiydi. şekli korkutucuydu ismi gibi. Ahpanos vadisine gidiyorduk beyler. cografyası cok haşindir buncazaman bir sürü şehit verilmiş bu farelerın kış üstlenmelerini vs. gecirdiklerini lanet olası iki dagın yamacında pusuya cok elverişli hakim tepelerde olanın kan kusturabilecegi bir yerdi ve magaralarla doluydu bunun seminerini almış ona göre hazırlık yapmıs yola koyulmustuk.
-
65.
+5vadiye henüz vardı helikopterle bir bölgeye inmiş koordinatlarımızı almış görevyerimize doğru seyrediyorduk. geceyi gecirebilecegimiz bir yer bulduktan sonra telefonun cektigini farkettim. parkayı uzerıme kapatıp ayseyı aradım hemen. olan bitenden konusuyorduk dikkatli olmamı ıstıyordu görev süremin az kaldıgını bana hatırlatarak geldıgımde yapacaklarımızdan bahsedıyordu ve bana moral verıyordu bu cok guzel bir şeydi. olabıldıgınce gaz almıstım ayseden gozum de arkada olmadıgından rahatca telefonu kapadık ve ailemi aradım babam benım pozizyonumu tahmın etmıs olacak ki soyledı uzerını mı kapattın diye esprili birkaç muhabbetin ardından ailemle de konusup kapadım telefonu ve elimiz tetikte geceyi gecirmeye basladık ortalık cok sessizdi. içimde sanki her an birşeyler olacakmış gibi bir his oldugundan pek uyuyamamıstım değişmeli nöbetteydık arkadaslarla uyuyan da zaten yarı uyku halınde tetıkte beklıyordu. gece herhangı bır sıkıntı olmamıs hepimizin keyfi yerinde dünyadan habersiz bir şekilde asıl görev yerimize dogru ıntıkale baslamıstık tekrardan. bilmiyorduk ki bölge cehennem gibiydi biz gelene kadar kobra helikopterler orayı tarayacak top atısına tutulacak komandolar ve jandarma özel harekat grupları da oraya sevkedilecekti. karşımızdakı fare unsuru sayısı cok fazlaydı korkumuz yoktu kendı grubumuzla bile işi bitirebilirdik fakat bizim literaturumuzde şansa yer yoktu her işimiz profesyonel olacaktı ve diğer birliklerle koordineli ilerleyecek canlı alabıleceklerımızı canlı alıp getirecektik. fakat o cografyayı daha once bılmedıgımden gozumde canlandırdıgım yer hepımızın koyde gormus oldugu yaylalardan farksızdı. vadi diyorlarlardı cehennem diyorlardı ama bir vadi nasıl olabılırdı ki iki dağın yamacında ortada varsa bi dere gecen yesıllık bir yerdi benim gözümde. tecrübesidik sonucta.
-
66.
0devam panpa
-
67.
+5bir bölgeye geldik ve oralara yakın yerlerde birkaç kansızın oldugu haberını almıstık. heyecanlıydım. karsılasacaktım sonunda o serefsızlerle. aceba bize anlatıtkları gibiler miydi gercekten o gözümde cizdigim profilleri gorebılecekmıydım. çatısma nasıl olacaktı bu sorularla ilerliyordum. derken önümüze büyük bi magara cıktı. tedbirli olmamız gerekıyordu uzaktan bellıydı magara oldugu fakat etrafında nöbetci bırakırlar genelde. nöbetcisi falan olmadıgından terkedılmıs bır yer olacagını düşündük. bunca zaman aldıgım egıtımın hakkını verme zamanı gelmıstı. dıkkatlı bir sekılde yaklastık magaraya kendımızı hıssettırmıyorduk bundan emındım. o kadar sessizdik. magaranın agzına kadar geldık fakat hala herhangi bir cıtırdı bile yoktu girişi genıs olan magara bir oyuktan ibaretti aslında o kadar büyük değildi. yaklastıgımızda inanılmaz derecede kötü bir kokuyla karsılastım bandanamı kafamdan cıkarıp yüzüme sardım kokuyu hafifletsin diye. ne kokusu olabılırdı bu hayatımda hiç böyle pis bir kokuyla karsılasmamıstım. magaraya yaklastıkca koku arttı. içeriye 2 el bombası atıp birer şarjör sıktıktan sonra girdik. ortalık toz dumandı magara gözlerime dayandıgı gibi fazla buyuk degıldı bir oyuktan ibaretti. içeride 4 tane ceset vardı ve bu koku onların kokusuydu. dag farelerını birileri burda öldürmüşve sessiz sedasız cekip gitmişlerdi. mesafe de fazla yoktu aslında aramızda. adamlar öleli 5 6 gun cıvarı olmustu tahmınım cunku kokuyolardı. biz arazideyken olmuştu bu olay sessiz sedasız öldürülmüşler ve içerideki yasam malzemelerı bizden önce de bombayla tahrip edilmişti. bu profesyonel bir işti bizden farklı diğer grupları vadide biliyorduk. bu adamları kimlerin öldürdüğü hakkında hiçbir fikrimiz yoktu. o zamanlar bu farelerin lşleri öyle cenaze törenleriyle tasınmaz oldugu yerde çürümeye bırakılır kendıleri gibi leş yiyiciler tarafından yok olurlardı. mağarada artık barınılması ımkansızdı belli ki her yer mikrop ve pislik içindeydi ve yasam malzemeleri kullanılamaz hale gelmişti cephaneleri yoktu. fakat kimdi bu adamlar bizden habersiz buralardalardı ve biz neden onların arkasından gidiyorduk.
-
68.
0devam panpa beklemedeyiz
-
69.
+5önümüzdeki gruptan habersiz yolumuza devam etmeye basladık ayseyle 3 gundur konusamıyordum ve özlediğimi hissetmeye baslıyordum aceba ne yapıyordu. yine dinlenecegimiz bir yere geldıkten sonra ben telefonuma baktım az da olsa çekiyordu yakınımızda bir köy vardı. şeften izin alarak parkama kapandım yine ayşemi aradım değişiklik yoktu artık şüpheciydim çünkü kontrol etmeye baslamıstım artık. sıcak bölgeye de yaklastıgımız için konusmayı fazla uzun tutmadım her an her sey olabılırdı. ailemle de hemen konustuktan sonra yerime döndüm. orada bir süre beklememız söylenmişti köyü gözlem altında tutmaktı aslında amacımız çünkü bu serefsızler köylerden beslenen parazit sürüleriydi. köylerde bunların sempatizanı da vardı gönülsüz olarak malını veren de vardı. biz de acıkmıstık beyler yiyecek stogumuz tükenmişti. hayatı idame ettirmeyi de ögrenmiştik fakat etrafta yiyebilecegimiz hiçbir şey yoktu sadece çıplak araziydi bir kuş bile görememiştik ilerlerken. yanıbasımızda bulunan dereden su stogumuzu tamamladıktan sonra oturup yiyecek sorunumuzu nasıl çözecegimizi düşünmeye basladık. yanımıda para vardı fakat ınanın beyler o para aylardır cebımdeydı kurus eksılmemıs harcayacak yer bulamamıstık. maaşımız oldugu gibi yatıyor bundan habersiz cebimizdeki parayla dolanıyorduk yanımızda para tasımak zorundaydık cunku karsılastıgımız köylerden bucaklardan alısverıs de yapabılırdık. hava karamaya basladıgında şefin de talimatıyla köye gidip paralarımızı birleştirerek koyun kuzu ne bulursak onu satın alacaktık. o sıra beklemedıgımız bir helikopter sesi geldi telsızden de konustugumuz üzere bizle beraber hareket etmek ıcın jöh grupları da bize katılacaktı. onları da karsıladık aynı meslegı yaptıgımız ıcın hemen kaynastık gelenlerle o sıralar ben yenı mezun bır polis sayılırdım yasım da kucuktu hepsınden hepsını abim bilmiştim cok iyi adamlardı. aralarında hiyerarşiyi belli ediyorlardı bizim gibi samimi de değillerdi o kadar. yiyecek sorununu nasıl çözecegimizi onlara da anlattıktan sonra onlar da bizim gibi paralarını cıkarıp verdiler ve 8 kişi köye dogru yol aldık grupta bende vardım. ahırın yanındakı eve vardıgımızda kapısında sakalları goguslerıne kadar ınmıs aksakallı sayılır bi dayı oturuyordu. türkçe bilmiyodu adam. diyarbakırlı olan bi abimiz adamla konustu ve paraverip koyun kuzu almak ıstedıgımızı belırttık. fakat serefsız ben turk askerıne bişey vermem deyınce hepımızın morallerı bozuldu adamın gözleri de bir yandan tedirgindi bizi gammazlayabılırdı yine de köyü gözlemde tutacaktık. orada baska bir ahır vs. aradık adamın yanına gittik o zamanın parasıyla bin liraya yakın bir para verdık 2 tane koyun aldık adamdan onları bir güzel yeyip karnımızı doyurduk cunku artık kalabalıktık.Tümünü Göster
-
-
1.
+3peynir zeytin ekmek için para taşıyonuz sandım direk koyuna girdiniz amk
-
2.
+1hahaha kardeşim yaşa sen peynir ekmekle o kadar adam doyar mı napalım
-
1.
-
70.
+2panpa takip eden var hiç yarıda bırakma özel hareket filan olmanı baya merak ettim daha ilk sayfadayım güzel hikayeye benziyor birde sene kaç
-
-
1.
+1sene 2007 2008 arası kardeşim
-
-
1.
0eyvallah tamda terör zamanları
-
2.
+1ampul partisinin açılım zımbırtısını cıkaracagı zamanlar işte kardeşim sıkıntılı zamanlar
-
3.
0Abi kursta kaçıncı dönemdin
-
4.
036 kardeşim
-
5.
+1Benimde sevdiğim bi abim özel harekatcida o yüzden sordum ama o 47. dönemdi galiba onunda çok üzücü anıları var Allah yardimciniz olsun
-
6.
0eyvallah kardeşim. hepimizin üzücü kötü anıları oldu ve olmaya devam edecek bu teskılatta işimizin tabiatı bu olmuş.
diğerleri 4 -
1.
-
1.
başlık yok! burası bom boş!