bir piçin hayat hikayesi

dıbınıza koyacam bi bitmediniz

ertesi gün okula gittiğimde direk onların sınıfına geçtim ilk dersleri resim dersiydi hiç unutmuyorum sürekli gözlerim esranın üzerinden gözümü alamıyordum. yan sırasına oturmustum zaten. hoca bi konu verdi herkesi serbest bıraktı resim çizmemiz için. bende yanına gittim gülümseyrek ve yardımcı olabilirmiyim? diye sordum.

tenefüs arasında esranın sınıfına gittik ve çaktırmadan bana kızı gösterdi. aman allahım kızın yemyeşil gözleri vardı resmen bir afetti ve görür görmez aşık olmuştum. acilen tanısmam gerekiyordu bişeyler yapmam gerekiyordu. ama herkesle muhabbetim sadece o kız üzerineydi ve bir şekilde tanısmalıydım. tabi ben her ortamda esra muhabbeti yapınca bununda kulagına gitmiş ve benden haberi olmuş ama hiç bir şekilde hakkımda yorum yapmıyo. ozamanlar ortaokula basladıgımda okulun voleybol takımına katılmıstım ve istediğim her ayrıcalıkta yararlanabiliyordum. bende müdürün odasına gidip sınıfımdan rahatsız oldugumu ve değiştirmek istediğimi söyledim tahmin edebileceginiz gibi esranın sınıfına gitmek istemiştim müdürde tamam diyip ertesi gün o sınıfla girmeye başla derslere demişti

neyse ilk okul 5. sınıfa kadar karnemde bütün derslerim 5 oldugu için o yıl babam bana gözünü kırpmadan 2 bucuk milyar verip bilgisayar bile almıştı. sokakta ilk bilgisayarı ilk atarisi ilk bigibleti olan adam olarak tarihe geçmiştim. ortaokula geçtiğimde ögretmenler tarafından çok sevilen bi ögrenciydim çok konusurdum derslerde ama bilmiyorum herhalde sevecen oldugumdan bana kızmazlardı notlarım kötü gelse bile karnede notumu 5 olarak görürdüm. anlıycanız hocalrla aram cok iyiydi. orta 1de hülya diye bi arkadasım vardı bana esra diye bi arkadası oldugunu ve cok yakısıcagımızı söyledi. bende kızı görmek istedim tabi yavas yavas ergenliğe girmiştik ve kızlar ilgimi çekmeye başlamıştı.

bildiğin refah içinde yaşıyorduk ilk ozaman gazinoyla pavyonun ne oldugunu görmüştüm gittiğimiz tatil mekanında tavernalara gider eglenirdik. lisesi binler bilmez tabi bu tavernaları görmemişlerdir onlar. neyse hayat taktan aka dönmeye başlamıştı. bi snye tuvalete gidip geliyom

yıllar böyle akıp giderken babamın işleri çok iyi gitmeye başladı. şu dıbına soktumu çinlileri ayakkabı piyasasına el atana kadar babam haftalık 300-400 tl para getirmeye başlamıştı. hersey yoluna girmişti. borçlarımız bitmiş. hayatımız düzene girmiş refah içinde yaşamaya başlamıştık. hatta bir sene tatile gittiğimiz yerde kendimize villa kiralamıştık.

buda yalanına sokuyumculara gelsin http://imgim.com/5c2t6.jpg

reserved

rezerve tutcak gibi

parasızlıgın verdiği huzursuzluk aileyi tamamen sarmıştı. babam ve annem okumamstı ikiside ortaokuldan terkti. babam ayyakabıcılıkla geçimimizi saglamaya calısıyordu anemde bi fabrikada calısıyodu. ama borcları ödemeye yetişemiyolar borcları ödemek için borç alıyorlardı. bitmek bilemeyn bi devir daim gibiydi sanki.

günü geldi çattı okula başlıyacaktım ama okula bile 1 sene geç başlamıştım. bununda nedeni tahmin edebileceginiz gibi parasızlıktı. hala evde çok kötü tartışmalar yaşanıyordu ve sebebi herzaman aynıydı para okulun ilk günü ögretmen tahtaya çizgili kagıda benzemesi için çizgiler çekti aralarına harfleri yazmaya basladı bende önümdeki çizgili defterdeki çizgilerin üzerinden kalemle geçmiştim hoca yaptı diye. neyse ögretmen gülmüş çizgiler zaten var evde bidaha yap demişti. akşam eve geldim ödevimi yapıyorken babam geldi bu olayı anlattıgımda bana ilk tokadını atmıştı. o belki hatırlamaz belki ama ben hala unutamadım ne kadar boş bir şey için tokat yemiştim.

ömrümün 7 senesi sokaklarda top oynayarak hayattan bi haber çok boş ama çok güzel geçti. herşeyden bi haber olmanın tadını çoktan unutmuşum şimdi düşünüyorumda o günler ne kadar uzak kalmış lan. neyse kendimi yavaş yavaş bilmeye başladıgımda ailemin durumunu farkettim annem ve babam durmadan çalışıyolar çalıştıgı paraları oldugu gibi borçlara yatırıyorlardı evde sürekli bir kavga sürekli bir tartışma. ozamanlar tartıştıklarında korkup erkenden yatmaya giderdim. ellerinde avuuçlarında para olmaması onlarında gençliklerini yaşayamamalarına neden olmuştu.ama beni çok severlerdi bana kızmazlardı sülalemizin en küçük ve tek sarışın çocuguydum. ailem gibi herkez beni çok severdi.

22 aralık günü dogum gerçekleşiyor ama daha en baştan bu hayata gelmemen gerektiği sanki bir şekilde anlatılmak isteniyor.Ama babamın inadı ve doktorua inanmamasıyla ben dünyaya geliyorum. gerçek doğum günüm 22 aralık ama ailem bunu 9 aylık süreç mantıgıyla ve dedemin nufüsa geç yazdırın askere geç gitsin düşüncesiyle doğum tarihimi ocagın 2 sine kaydetiriyorlar. dogduktan cok sonra çekilmiş bir resim ama işte bu cocuk dünyaya geliyor.

http://imgim.com/5c1xt.jpg buda yalanına sokuyumculara gelsin

Annem analtıyor; Sene 1989 un kasım ayı hamileleiğinin 7. ayı doktora kontrole gittiğinde doktor benim öldüğümü söylemiş ve alınması gerektiğinden bahsetmiş tabi yıkılmışlar. çok ciddi şekilde doktor hazırlıklara hemen başlanması gerektiğinden bahsediyormuş. daha sonra 7 aydır kontrole gittikleri ve güvendikleri bu doktorla babam bu yüzden kavga edip tartışıyor ve annemi alıp başka bi doktora gidiyor tabi bu arada anneminde ölüm tehlikesi akıllarda geç kalınmaması gerekiyor. apar topar gittikleri doktor yaşıyor olabilecegimi söylüyor ve 8. ayda erken doğum gerçekleşiyor. evet zor bi ameliyattan sonra ben sapasağlam doğuyorum ama erken doğmuş oluyorum

alperen.avi olabilir dikkat aman rüştü yapma cenk ne yaptın volkan ah volkan ah

belki tutar başlık

reserved

belki tutar başlık

evet binler benim bu yazımı okumanız için hiç bi sebebiniz yok.ben dolmuşa bindiğimde camdan dışarısını bomboş bakışlarla süzen hayatta hiç bir baltaya sap olamamış kısacası hayatı daha doğarken kötü başlamış biriyim.bu sözlükte daha üyeliğimi dün aldım ve amacım sıkıldıgım ve mutsuz oldugum bu hayatı burada ta en başından anlatıp içimi dökmek. okunması ya da dinlenmesi umurumda d3eğil. Sadece anlatıcam kendimi kelimelere döküp sözde rahatlıycam.
dinliycek binler reserve alsınlar gerçekten çok uzun bi yazı olucak.