Olaylar 6. sınıftan başlıyor. Bu gece bir şeyler doldu içimde artık tutamıyorum atmam lazım. Saatinde geç olmasına dayanarak saçma sapan trollemeye çalışan insanlardan arındığını düşünüyorum. Saçma sapan diyorum çünkü bu işi incelikle yapanlara saygım var. Neyse hikayeme geçeyim arkadaşlar. Daha 6. sınıfta ergenliğine yeni yeni giren tertemiz bir gençtim. Taa ki basketbol oynayan arkadaşlarımın maçlarını izlemeye gidene kadar. Spor salonuna girdiğimde karşımda sapsarı saçları masmavi gözleri olan bir melek duruyordu 6. sınıfın verdiği abazanlıkla yüzünü beğendiğim herkesin vücudunu incelerdim. Gözlerim aşağı kaymadı beyler kitlendim gözlerine arkadaşımın bomontici diye kafama vurmasıyla kendime geldim. Okuyan olursa devam edeceğim arkadaşlar duvara anlatmayayım kendi kendime kağıda yeterince yazıyorum.
Özet: Özet yok arkadaşlar en kısa halini aktardım.
Edit: Şu günün doğumunu kafam sağ bi şekilde getirmemi sağlayan bütün panpalarıma teşekkür ediyorum. Okuyan, okumayan, şukulayan, eksileyen, söven herkese teşekkür ediyorum kese kese bitirdik, hayırlı sabahlar panpalarım.
Edit 2 : ilk kez trende girdim panpalarım okuduğunuz için destek için çok teşekkür ederim, biraz saykodelik olmuş dediler fakat okumak isterseniz http://www.incisozluk.com...anla%C5%9F%C4%B1l%C4%B1r/ bir hikayem var entry girerseniz devam ederim. Teşekkürler şukular ve çugular için.

yanlış yere açtığımı şimdi farkettim başıma geldi diye direk buraya ekledim, hikayeye taşınırsa iyi olur. Devam edeyim akşam facebooktan mesaj attım bütün gece konuşuyorduk sonraki günler maçlarıma geliyordu her şey çok güzeldi 6. sınıftaki bi insanın sahip olamayacağı kadar güzel. Çok saftı saflık şimdi kullanılan anlamında değildi, salak anlamındaki saf değil berraktı bembeyazdı. Gözleri, en büyük hayalimdi gözlerindeki mavinin tüm tonlarını ezberlemek ve bunu çaba göstermeden öğrenebilecek kadar uzun süre yanında kalmak. Maçlar bitti biz yarı finalde elenmiştik olsun benim Merve'm vardı seneye alırdım dandik kupayı daha 6. sınıftım. Bir gün facebooktan konuşurken SARIMA LACiVERT OLUR MUSUN yazmıştım bütün kekoluğumla oda EVET demişti dünyanın en mutlu insanıydım gel zaman git zaman aradan 1 sene geçti mutluyduk çok iyiydik daha o yaşta evlilik hayalleri kuruyorduk ve en güzel yanı ben sadece elini tutmuştum oda bir kaç kere. Aşık olduğum berraklığı bozamazdım bunu kendime ve ona yapma hakkım yoktu. Yapmadım hayatımda pişman olmadığım ve olmayacağım sayılı şeylerdendir belki de bu..

ahmetin dediklerini şimdi daha iyi anlıyorum üstelememişti pek ama o kız sana gelmez demişti çok iyiydi ben onu aldatsaydım bile inanmayacaktı biliyordum. Bir gün bir şey oldu ergenliğinde verdiği heyecanla arkadaşlarımın yanına gelen şehre yeni taşınmış ankaralı bir kız adı elif ben bu kızdan bi elektrik gibi bi şey aldım ne diyim bilemedim yaptığım şey huur çocukluğundan başka bi şey değildi biliyorum o yüzden o günden tezi yok Merve'ye mesaj attım Diyaloglar hala kafamda beyler hatırladıkça içim sızlıyor.
-Merve
+Efendim bitaneeem *
-Ben çok yanlış bi şey yaptım
+Ne oldu bomontici iyi misin?
-Ben başka birine baktım Merve, daha da kötüsü başkasından hoşlandım ben böyle bi şeyi sana yaptığım için kendimden utanıyorum bir daha yüzüne bakmayacağım, karşına çıkmayacağım sende bana yazma lütfen
Bir sürü mesaj attı beyler ama bir tanesi bile kötü bir söz içermiyordu hakkını helal etti bana benim istemeye yüzüm yoktu içerken haykırdım helal olsun hakkım diye ağlamak huyum değildir çocuk gibi ağladım..

inşallah okuyan vardır arkadaşlar. aradan 1 ay geçti ben aynı hayalle devam ediyorum düşünebildiğim tek şey gülüşü. Geldi çattı bizim turnuvalar maçımız var saat 9.30 veya 10 du hatırlamıyorum futsal maçları futbol takımı çıkartmazdı bizim gibko okul. gözlerim bir an olsun ayrılmıyor stat girişinden tam karşı takımla tokalaşırken içeri girdi sapsarı ışıldayan saçlarıyla kokusunu hissediyordum sanki ayaklarım yerden kesiliyordu. Girdiğiniz ilk kavga gibi bi şey beyler attığınız ilk yumruk gibi o kadar heyecanlı en az o kadar rahatlatıcı. maç 3-2 bitti kazanmıştık ve 3. golü ben atmıştım. Yine davet ederken yaptığım saçmalığı yaptım ve bir an için gaza gelip elimle Merveyi işaret ettim. O andan başlamıştım düşünmeye ahmete yaptım yaa falan derim en yakın arkadaşım nihayetinde duş alıp çıktım dışarı arkamdan bi ses "bomontici" dedi ilk kez orda duydum adımı onun dudaklarında döndüm "o gol benim için miydi?" dedi bütün şirinliğiyle eridim bittim o an sanki "e evet" diyebildim. gülümseyerek "teşekkür ederim" dedi yanakları kızardı biraz gözleri aşağı kaydı. O zamanlar bilseydim aklımdan şu kelimler geçerdi eminim "sen bana bakmaya utanmaktan daha güzelini yaptın. Sana bakmamdan utandın. insan güzelliğinden mahcup olunca daha mı güzel olur?" diyemedim tabii. Yine aynı terane evine bıraktım ayrılmak istemiyordum yanından telefonumu çıkarttım cebimden fazla anlamıyordum o zamanlar internetten facebooktan kendini ekleyebilir misin diye telefonumu uzattım kıpkırmızı kesildi aldı ekledi ve hızlı adımlarla evine gitti. Bense eve gidene kadar kazıyamadım saçma sapan gülüşümü yüzümden..

Dedemden öğrendiğim naçizane şeylerden biridir, insanların bana olan hislerini kullanmam. insanlara hissettiğim şeyler hakkında yalan söylemem. Merve hep yanımdaydı fakat içimde sönmek bilmez bir öfke vardı bazen saçlarımı okşuyordu kafamı geri çekiyordum istemsiz dedem dokunurdu saçlarıma diyorum içimden oda yanlış anlıyordu beni böyle şeyleri dile getirmeyi sevmezdim, üzülürdü o üzülünce ben tutardım onun elini yüzü gülerdi tekrar. Ne güzel gülerdi be. 8. sınıfa geldik ben hala elini tutmaktan ileri gidemedim kıyamıyordum ona yalan olmasın doğum gününde bir sürprizden sonra bir kere alnından öpmüştüm günü gelecek helalim olacaksın demiştim oda bana ömür boyu aklımdan çıkmıcak kelimeleri söylemişti "bir kızın en güzel çeyizi öpülmemiş dudaklarıdır derdi annem, sanki bunu hissetmiş gibisin" deyip göğsüme yaslanmıştı saçlarının kokusunu içime çektim beyler çektim şimdi bile gözlerimden yaşlar akarken burnumun direkleri sızlıyor

arkadaşlar bu kısma geçmeden önce ve benim nasıl bir hıyar olduğum yavaş yavaş anlaşılmadan önce bi kaç şeyden bahsedeyim. Beni dedem yetiştirdi hayatımın her anında o oldu yanımda olabildiği kadar 7. sınıfın yazında kaybettik akciğer kanserinden açık açık söyleyeyim ne annemden gördüm ne babamdan ne başka birinden ondan gördüklerimi edebi de adabı da ondan öğrendim. Son zamanlarda öğrettiklerinden geriye pek bi şey kalmadı ne yazık ki ama neyse. Dediğim gibi akciğer kanseriydi ama hayatı boyunca ne alkol ne sigara içmişliği var. ikisiyle de tanıştım onu kaybettiğimde çünkü bu dünyanın adaleti yoktu bu şerefsiz hastalık beni bulacaksa ben şuan elimde tuttuğumu yakarken de bulacaktı yakmazkende bomontimi yudumlarkende bulacaktı yudumlamazken de. mantıklı olabildiğim tek yer Merve'nin yanıydı ama ondanda uzaklaşıyordum hissediyordum hayattaki her şeyden uzaklaştığım gibi benzinlikten sigara alıp geliyorum arkadaşlar sesimi duyan var ise hemen gelirim..

Çıktık maçtan kim kazanmıştı kim kaybetmişti gibimde bile değildi, Merve'yi izlemekten görmem gereken her şeyi kaçırmıştım bi nevi at gözlüğümdü o benim. Daha az önce gördün lan hırrım diyebilirsiniz hayatımda hiç yaşamadığım bi şeyden bahsediyoruz beyler içimdeki hislerin tarifi yoktu. Maç bitti çıktık, ahmete napıcaksın sen şimdi diye sordum gel kızları evlerine bırakalım sonra bakarız dedi. Merve ben ahmet bide 2 kız daha vardı fakat gram takacak durumda değildim hatırlamıyorum bile kim olduklarını ilk önce o 2 kızı bıraktık daha sonra Merve'yi. Merve tam evine giderken "bi bi bir ay sonra benim futbol turnuvam başlıyor seni de görmek isterim" diyiverdim gülümsedi ve olabilir dedi eve girdikten sonra kafama vurmaya başladım Ahmet napıyosun olum sen rahatsız mısın dedi bana haklıydı da bunu sormakta yürü dedim eve gidelim konuşacaklarımız var Ahmet orda anlamıştı yarra yediğimi "şimdi sıçtık bomontici" dedi tuttuk evin yolunu

Liseye geçtik bir kere bile çıkmadım karşısına sözümde durdum ne maçlara gittim ne takımlara katıldım asosyal olmadım ama ortalıkta da gözükmedim. Liseye geldik o 440 puanla yerleşebildiği bi anadolu lisesine yerleşmiş ben ise 449 puanla 430 puanlık bi liseye kaydımı yaptırdım sözümden bir kere dönmüştüm. Zaten o liseye veya endüstri mesleğe gitmem kimsenin gibinde değildi. Lise 3 e kadar benim farklı farklı sevgililerim oldu takıldım bıraktım ama hiç ciddi bir ilişkim olmadı onlarında benden bi beklentisi olmadı iki tarafta istediğini alıyordu gündüzleri belli etmesemde geceleri kahroluyordum. Onun haberleri geliyordu hiç sevgilisi olmamıştı ona açılanları nazikçe reddediyordu safllığından hiçbir şey kaybetmemişti ama ben çok şey kaybetmiştim. Her şey 26 mayısta başladı beyler Allah o günü kahretsin..

Ahmetle bizim evde demlenirken gibimsonik bi uygulama keşfettim c2 kaydoldum buna avel gibi bekliyorum birisi yazdı bomontici dedi efendim dedim uygulamayı keşfetmeye çalışırken. Bu arada ben Merve beni çoktan gibtir etti yoluna devam ediyor diye düşünüyorum. Konuşmalar şu şekilde devam etti
-Merve o liseye neden gitti biliyor musun?
+(adını ahmet dışında birinden aylar sonra duymanın heyecanıyla bi 5 dakika baktım öyle) Neden?
-Çünkü senin kaç puan aldığını biliyordu
+Bende onun biliyordum 445 almıştı
-478 aldım ben bomontici dedi. Dünyam başıma yıkıldı o an. Kendimi camdan aşağıya atmak istedim. Hala zarar veriyordum bu dünyadaki en güzel varlığa kendimi ömür boyu affetmeyecektim...

Ben öyle aşktır meşktir anlamazdım benim için varsa yoksa futboldu, fakat çarpmıştı bu beni şuan anlatırken bile kalbimde bi sızı var beyler. Geçtim arkadaşlarımın yanına Baktım bizim yanımıza geliyor aha dedim yarra yedin bomontici öyle hayvan gibi bakılır mı. Yanımdaki arkadaşlarımdan biriyle selamlaştılar oturdu öbür tarafa meğer onları da ahmet çağırmış betonu delip içine giresim gelmişti beyler utanç duygusuyla ilk kez bu kadar derinden tanıştım. Sonra bizi tanıştırdılar Merve bu bomontici bomontici bu Merve klagib tanıştırma faslı. Elini uzattı bana tuttum ama buz kestim ve titriyorum hafiften bi titreme vardı sesimde yine aynı utanma hissi balgam takıldı sandım bu hissinde ne olduğunu sonradan öğrenecektim memnun oldum diyebildim güçlükle bende dedi gülümsedi o gün orada anlamıştım hayatımda çok önemli bir yer edinecekti. Umarım kötü şekilde anmam diye dua ettim içimden, nerden bilebilirdim ki bu kadar ileri gidebileceğini..

Okuyan varsa okuduğunu belli etsin şuku gram gibimde değil deftere yazar gibi anlatmadığımı bileyim, bitirdikten sonra siledebilirim sağım solum belli olmaz ilk kez burda derin bi şekilde anlatacağım

okuyan bi panpam var yeter mi dıbına bile koyar. Devam ediyorum panpalar pusuda birinin yazmasını bekliyodum çünkü bu gece dökülesim var. Neyse devam edeyim. Kola çekirdek tak püsür topladık gittik eve oturduk ahmet kardeşim dedi Merve ne iş ben seni tanırım hayatımda tanıdığım en rahat adamsın elin ayağın birbirine dolaştı noluyo dedi. Ahmet ufak tefek bi şeydir aldım bunu kolumun arasına bi şeyi de anlama ulan züt dedim güldük falan nasıl kızdır dedim bi anda tüm ciddiyetimi toplayıp. Kardeşim dedi sana gelmez o an tüm dünyam başıma yıkıldı yollu olamazdı bu kız imkansızdı bu kadar güzel bi şey nasıl olabilirdi bu kızı öpmeye kıyabilecek insan var mıydı dünyada diye düşündüm tüm sessizliğimle neden? dedim kafamı kaldırıp gibko bi ses tonuyla bu kız sana gelmeyecek kadar iyi kardeşim dedi o an sanki yaşama sevincimi geri kazandım kardeşim dedim ben sanırım aşık oldum. O gece içim içime sığmadı gram uyku uyumadım sanki yarın buluşacaktık halbuki görme ihtimalim bile neredeyse yoktu bi karar aldım sıkacaktım dişimi

sonraki günler buluştuk 1 hafta kadar eski günlerdeki gibi adımızın baş harflerini verdiğimiz kamelyada oturduk gözlerim doluyordu belli etmiyordum içim sızlıyordu, haykırmamak için kendimi zor tutuyordum. Ben onun hayatıyla oynayamazdım. Onun kadar iyi birinin hayatıyla oynayamazdım bir sevgilisi olsa napardım diyorum kendi kendime sıkıştırırım heralde diyordum sonra ama napardım sıkıştırıp döver miydim sevdiği kişiyi. Sevmediği kişiye o yeri bahşetmezdi bilirdim, boğazına sarılırdım heralde onu üzersen ananı avradını giberim senin derdim emin olabilir miydim olamazdım Allah kahretsin başkasıyla mutluluktan gülse kalbim paramparça olurdu bi huur evladı için gözyaşı akıtsa ben paramparça olurdum..

+Nasıl yani ben aldım derken?
-Ben Merve bomontici seni unutamadım, aslına bakarsan unutmak için hiçbir çaba göstermedim sen bu dünyada tanıdığım en güzel insansın.
Ben evde çığlık atıyorum ellerimde hala izlerini taşıdığım duvarları yumrukluyorum ben böyle bi insanı nasıl üzdüm anlam veremiyorum ama yine olucaktı biliyodum onu tekrar üzecektim sınav yaklaşıyordu hayatımızı belirleyecek olan sınav o gün ağlaya ağlaya öyle bir şey planladım ki hayatım boyunca pişman olacaktım.
+ ben de seni unutamadım Merve ne yaptıysam unutamadım
devamı son partlar kısa kestim sizin için geri kalanından isterseniz bir gün bir hikaye çıkartırız..

içkiyi bırakıp namaza başlasaydın. Kötü alışkanlıklarına tövbe etseydin. Panpa kızı övüp maval okuma. Savaşmadan teslim olmuşsun Aq

"Sana güvenmiştim" ağzını 3 saat bile tutamamıştı aslı huursu kim bilir ne anlatmıştı. Neden huur diyorsam kıza ben huuryum asıl yaptığım şerefsizliğin bi açıklaması var mıydı? Vardı belki ama yetersizdi hemde her açıdan. Yıllarca beni sevdiğini öğrenmiştim yıllarca kimseyle konuşmadığını yıllarca benleymiş gibi yaşadığını napabilirdim lan? Çok seviyordum ama şerefsizin tekiydim uçkuruna sahip çıkamayan kuul görünen ama bi gibe yaramayan puşt evladının tekiydim ne yapsaydım lan?! O kıza hayatı zindan mı etseydim. Hiçbi zaman dini bütün bi insan olmadım tövbe etmek bende pek bi anlam ifade etmiyordu. Onun hayatına devam etmesi gerekiyordu bana anlattığı gibi istediği gibi çok başarılı bi çocuk doktoru olacaktı biliyordum. Ama benleyken olmazdı ne olacaktım ben o zamanlar hayalimdi giremedik gerçi ama subay olacaktım. Ne yapacaktı benle olup? Ben kendime güvenemezken o bana güveniyordu bu beni daha da parçalıyordu. Beni beklediğini öğrendiğimde dünyam başıma yıkılmıştı ben kendi ütopyamda bak o mutlu diye yaşıyordum şimdi bana çok kızacaktı küfür edecekti belki ama ilerde bi gün mutlu olacaktı lan çünkü bu dünyada mutluluğu hakeden birisi varsa o da o idi.

Düşündüğüm gibi oldu ağlaya ağlaya kalbinden söktü attı beni. Sanki parmakta başlayan bi kanser gibiydim ve o bütün vücuduna yayılmasını izlerken ben parmağını kesmeye teşvik ettim. Yeterince ağrı verirsem kesilecektim biliyordum kurtuluşu sadece böyle olabilirdi. Şimdi tıp fakültesinde beyler. Bana istediğinizi deyin haklısınız bende köpek gibi pişmanım ama ben buyum, dedemden öğrendim olduğum kişiyi saklamamayı. 1 yıldır bir ilişkisi var çocukla görüştüm konuştum anlattım anlaştım. Tepesine bineceğimi biliyor en ufak bir şeyde fakat benden kat ve kat temiz bi insan olduğu ben kapısını çaldığımda bile anlaşılmıştı. O şimdi mutlu bense başkasıylayım 1 aya yüzük takacağız o bende bi kabuk olarak kaldı. Şimdiki sevgiline yanlış yapmıyor musun diyebilirsiniz fakat her şeyden haberi var. Okuduğunuz için teşekkür ederim, derdime ortak oldunuz. Sorunuz varsa veya sövecekseniz dinleyeceğim hayırlı sabahlar.

oww resim 4 posta gider buna

2 hafta sürdü her şey çok güzel sürdü ya da o öyle zannetti. Fındık kadar beynimle öyle bir şey planladım ki vazgeçirecektim onu kendimden böyle bir insanı sevmesine izin veremezdim bu kadar güzel bir insanın, saf kalacaktı o. O benim hayallerimde kalacaktı. Günü geldiğinde belki de kızımın ismini alacaktı ama karım olamayacak kadar güzeldi benim olamayacak kadar iyiydi, ben onun olamayacak kadar lanet leş bi insandım.

okuyan varsa bir şey desin arkadaşlar bende ona göre devam edeyim dediğim gibi şukuda gözüm yok isterseniz eksileyerek belli edin okuduğunuzu