1. 1.
    +2
    adam otobiyografisini yazcak
    ···
  2. 2.
    0
    bir kaç dinleyen panpam çıkarsa berbat ötesi hayatımı anlatıcam, tabi sizde dinlemek isterseniz.
    ···
  3. 3.
    0
    fazla uzatmadan geçiyorum.
    6.sınıfın başlarıydı. hayatımda ilk kez annemden garip davranışları yüzünden şüphelenmiştim. umursamaz bir çocuktum. kimse gibimde olmazdı.bir gün annem yine sabah evden çıktı artık bir işler olduğunu anlamıştım. akşama kadar bekledim, küçük bir televizyonumuz vardı markası vestel'di.nasıl bir televizyonsa anteni olmadığı halde çekerdi. bütün gün ondan startv de saklambaçın ve çocuklar duymasının tekrarını izledim. annem gelmişti yine o acımsı suratıyla.ilk defa sordum anneme bu evden gitmeleri...

    edit:zaten gibleyen yok yarın devam ederim
    ···
  4. 4.
    0
    annem her zaman üzgün bir kadındı. gülerken bile yüzündeki yapmacılığı görürdüm. gözlerinde dinmek bilmeyen bir acı vardı sanki. beni dizlerine yatırır başımı okşardı. arada bir kafamı kaldırır bakardım o an saçlarımdan öperdi.ben genellikle bu komşu kadında kalırdım. ismi zeynepti bu kadının. yaşlıydı ve çok cimriydi.bir keresinde sokakta dondurma yiyen bir çocuğu görmüştüm almam için para vermemişti.o günden beri ondan nefret ederim.
    ···
  5. 5.
    0
    anlat panpa.
    ···
  6. 6.
    0
    çocukluğum sokaklarda geçti. sabahlara kadar sokaklarda oynardım. böyle yerlerde her türlü pislik olur,ama siz buraların çocuğu olduğunuz için kimse bulaşmazdı. berbat ötesi bir okulda okuyordum, tabi buna okumak denirse. öğretmenler bizden korkarlardı hatta hatırlıyorum sınıfımızda kuduruk bir çocuk vardı öğretmene küfrederdi öğretmen bir gün buna tokat attı diye çıkışta adamın ağzını yüzünü dağıtmışlardı.ben ise onlardan farklıydım. derslerime çalışırdım hatta bir arkadaşım bana abisinden kalma kitaplar vermişti. soru bankalarının işaretlenmiş şıklarını gözümle kapatarak silmiştim tekrar yapabilmek için.
    ···
  7. 7.
    0
    http://i.capsspot.com/s/6/2/30923.jpg
    ···
  8. 8.
    0
    ilk olarak ailemden başlayayım:
    izmir'in gece kondu mahallelerinden birinde doğdum. babamı 4 yaşımda kaybetmişim bana öyle söylendi, belkide ben bu yalana inandırılmışımdır.bir abim vardı ayda yılda bir görürdüm onu pek konuşmazdık bana bazen para verirdi severdim onu. annemin ne iş yaptığını anlamazdım hiç bir zaman. güzel ve bakımlı bir kadındı.bir komşumuz vardı sürekli beni ona bırakır bi yerlere giderdi.ben ise bu yerde kendi kendimi büyüttüm senelerce.
    ···
  9. 9.
    0
    ben dinlemiycem
    ···
  10. 10.
    0
    kardeşiz
    ···
  11. 11.
    0
    adam otobiyografisini yazcak
    ···
  12. 12.
    0
    ben dinliyom züt
    ···