Elbette sadece bununla kalamazdım. Ne yapmam gerekiyor diye uzun uzun düşündüm.
Sonunda bulmuştum. Sosyal ağ!
Bir çok iletişim aracının yerine geçmeyi başaran sosyal ağ benim işimi kolaylaştırabilirdi.
Bir karikatür buldum. Bir çoğumuz mutlaka onu biliyordur.
iş veren iş isteyene soruyor; -En son işinizden neden ayrıldınız?
+iş yerini değiştirmişler ama bana adresi vermemişler...
bir önceki yazımda bahsetmiştim bundan. Onu facebook üzerinden paylaşıma sundum. Bir kaç arkadaşıma durumdan hafifçe bahsettim ve yorum yapmalarını istedim.
Karikatürü paylaşırken üzerine bir de not düştüm; "Yapılır mı bu insan evladına" diye.
Yorumlar akmaya başladı. Sonunda bu kadarın yeterli olduğuna karar verip, arkadaşlarıma teşekkür ettim.
Beklemeye koyuldum.
Pazar günüydü ertesi gün.
Alışveriş için arabayla yola çıktık kız arkadaşımla. Telefonum pazar alışverişi yaparken çalmaya başladı. Bir elim boştaydı ve arayanın patronum olduğunu gördüm. Cevap vermedim. Biraz beklemesini istedim hepsi bu.
Arabaya eşyaları koyduktan sonra aradım onu.
"Babanı merak ettim" dedi
4 gün hastalık yüzünden işe gelemediğim de bir kez merak etmeyen patronum şimdi babamı merak ediyordu. Acaba neden?
Durumunu anlattım.
"Neden haber vermedin bana?"
"Rahatsız etmek istemedim" dedim ona. Bir tarafım hala yumuşaktı. Söylediğimde ciddiydim de. Sorunlarımla kimseyi rahatsız etmek istemezdim.
Yanımdaki koltukta oturan kız arkadaşıma dönüp, olayı anlattım. "insanlarıns adece pişman olmaları bana yeterli. Kindar biri değilim. Pişman oldukları şeyler onların vicdanlı olduklarını gösterirler"
Pek tabi ki ertesi iş gününün nasıl olacağını merak ediyordum. Aklımda şöyle bir plan vardı; az konuşacak, tek düze cevaplar verecek ve mümkün olduğunca yanlarında bulunmayacaktım. Bunları ben istediğim için değil, onların istediğini düşünüyordum. Haksız da olabilirdim ama yaptıkları aynen bu düşüncede olmamı sağlamaya yetmişti.
Sabah sadece bir kez günaydınlaştık herkesle. Öğlene doğru bir iş çıktı, patron bir yere gidip geldikten sonra arabayı verebileceğini söyledi.
"Siz ayarlayın haber verin" deyip, konuşmalarının bitmesini beklemeden odama indim. Saatlerce beni rahatsız etmeseler sorun yoktu, oda da yalnız başıma kalabilirdim.
Youtube'dan Mongols California Ivan Operasyonunu izlemeye koyuldum.
Motorcu çetesinin çökertiliş hikayesi.
içeri sokulan bir ATS ajanı ve kanıtlar.
Aklıma bir fikir geldi.
Henüz tasarım aşamasında ama...
Bunu söyleyemeyeceğim.

Her getirilen reklamdan %25. Tabela işlerinden 100 TL. Organizasyonlardan organizasyon başına 100 TL. 1100 TL Maaş. 800 TL'si bankaya, 300 TL'si elden. sigorta indirimine gitmek için şirket politikası.
Toplamda 600 + 200 + 300 +1100 = 2200 TL'ye gelen aylık.
Tüm kazancımızı bununla kalmıyor elbet. Yan girdilerle birlikte aylık 200 TL'yi bulan bir girdi daha oluyor.
Bir şekilde para biriktirmenin yolunu öğrendim.
-işe her gün kız arkadaşım bırakıyor. Onun işi daha uzakta olduğu için geçerken beni işe bırakıyor. Git - gel 4 TL dolmuş parasını atıyorum kumbaraya.
-Pazarlardan kaçak sigara alıyorum 3 TL'ye. Marketten aldığım 6 TL'lik sigaranın arasında farkı atıyorum kumbaraya.
-Ne kadar bozuk para varsa yine kumbaraya
-Dışarı çıkıyoruz, hesap ödeniyor, ben ödediysem sorun yok, ödemediysem kendi payımı hop yine kumbaraya
-Bazen kendime ceza veriyorum, bir şekilde hatalar nedeniyle kestiğim ceza, en küçük kağıt parayı cezamın ödemesi diye atıyorum kumbaraya. 5 TL

Para kazanırken para kazanmanın yönetmini buldum. Biriktirilen paralar sanki maaşımdan kalan değilmiş, ekstra elime geçmiş havası veriyor bir sonraki aya. hesaplıyorum 2400 TL olan kazancım bir anda 300 - 500 TL daha artıyor. bir önceki ayın 1900 - 2100 TL arası geçtiğini düşünemiyorsun.
Yalnız bazı sorunlar çıkıyor. Babamın bel fıtığı, annemin dişleri ve benimde kanal tedavisi + dolgu parası bir anda biriktirilen para üzerine haciz gibi iniyor.
Hal böyle olunca başlıyorsun sistem eleştirisine.
Dişlerini fırçalamazsan böyle olur dediğim zamanlar oldu. Düzenli fırçalama ama. Çoğu zaman günde 2 defa fırçalıyorum zaten de en ufak bir kaçırma, sırayı bozma, düzeni parçalama, gidişhattı yok etme durumunda sanki bütün suç bir kaç kez fırçalamayı es geçmiş olmammış gibi geliyor.
Hesaplıyorum. Ayda tek kişi tek macun bitirse ve önerilen; 3 ayda bir bir fırça eskitse.
iyi veya boşa gitmeyecek fırçalaması çabasında bu ikilinin fırça hayatı boyunca (yani üç ayılık hesabı) 39 ila 45 TL arası. bir sene de bu (40 TL diye hesaplayalım) 160 TL.
Buraya kadar normal. Elektrik - su - zaman kaybını hesaba katarsak yıllık 180 TL gibi bir para.
Süt dişlerim döküldü - yeni dişler çıktı. Kaç yaşında çıkmıştır? Diyelim ki 8 yaşında. 8 yaşından itibaren dişler güçlenmeye başladı. Hayatım boyunca iki defa gittim diş doktoruna. birisi 20'likler içindi ve bunun için de diş fırçalamama sonucu oluşan bir durum söz konusu değil. Hadi öyle diyelim.
Yirmilik dişlerimin ikisinide 150 TL'ye çektirmiştim. Şimdi kanal tedavisi + dolgu olsa en aşağı 300 TL = 450 TL bugüne kadar dişçiye harcadığım para.
29 yaşındayım, çıkar büyük dişlerimin çıkmadığı yaşları - 8 =21
21 ile çarp yıllık diş macunu ve diş fırçası derüvenini X 180 =3.780 TL

yani kısacası; bugüne kadar dişlerim için ayırdığım diş macunu ve diş fırçası parasını kenara atsam on numara porselen dişlerim olacakmış en kötü ihtimalde.
Hadi hayırlısı bakalım.