0
yıl 2005 falandı yanlış hatırlamıyorsam. akşam saatleri heybelide mehtaba ve denize karşı oturuyorum. yanımda ufak bir radyo. frekanslar arasında devr-i alem yapıyorum. birden bu çalmaya başladı. zeki müren söyledikçe ben kendimden geçtim. o taş plaktan çıkan cızırtıda kayboldum. maziyi andık öylece. sonra son vapura bindim. adaya şöyle bir baktım, en kısa zamanda tekrar geleceğim dedim.. bu da öyle bir anımdır işte. kaalbimiii beezlederiiim minneet ü zevkleee... ne manalı güfteler pehhh. uşşak eserlerin bu kadar şükela olması zaruri mi ?
