Eve geldiğimde evde kimse yoktu. Geçtim oturdum bilgisayar'ın başına. Bilgisayar'ın açılmasını bekliyorum. Demek 2 ocak'da doğmuş diye düşünmeye başladım.Vay be hayata bak dedim içimden.O doğmuştu sonrada ben doğmuştum 1 gün sonra. Rahat bir yarım saat öylece oturmuşum saate baktığımda anladım. Bilgisayar'da takılayım belki kafam dağılır dedim.Çünkü daha fazla hayal kurar düşünürsem şizofren olacaktım amk.
Telefonun çaldığını duydum içeriden. Koştum gittim açtım. Arayan Hüseyindi;
-Hakan bize gel Mehmet'de bizde yarınki sınava çalışalım.
Koskoca bir "hasgibtir" daha.
-Yarın sınav mı vardı ?
-Oğlum bütün gün ne konuştuk okulda fizik sınavı var ya .Ha tabi kafa başka yerde.Her neyse çık gel hadi
-iyi tamam geliyorum deyip kapattım telefonu. Annemleri aradım haber verdim derken gittim Hüseyinlere. Zaten fizikten oldum olası bir şey anlamam. Birde kafam Buket'de olunca daha da bir şey anlamadım.1-2 saat dinlemiş gibi yaptım üzülmesinler diye.
-Beyler ben kaçıyim çok uykum var artık olduğu kadar. dedim.
-iyi öyle olsun bakalım görüşürüz aptal aşık dedi Mehmet.
Eve gittim doğru kafayı vurdum. Aşk böyle bir şey miydi acaba amk.Hep hayal kurma hep onu düşünme hep yatağa girip saatlerce uyuyamama bu muydu ?
Ertesi gün 2.ders sınav var. Tabi hoca yine bırakmamış 1.ders çalışalım bilirsiniz böylelerini.
illa ders işleyecez yok bunlar da çıkacak geriyiz filan.2.ders oldu sınava girdik.Az çok bir şeyler yaptım şıklı da vardı Allah'tan. Okul bitti daha okul çıkışında hemen aradım Buket'i.
-Buket Hakan ben
-Sen kimsin?
-Pardon yanlış aradım heralde deyip kapatacaktım tam bir gülüş sesi duydum.Bu Buket'in gülüşüydü nerede olsa tanırdım.
-Kaydettim ya Hakan neden Hakan ben diyorsun ?
-Bilmem unuttum .Geldi mi halangil?
-Evet geldiler cenaze işlemlerini halledecekler sağolsunlar. Teyzem ile birlikte geldiler bu sabah. sesi titriyordu haliyle bu konuları konuşurken.
-Tamam yardımcı olacağım bir şey var mı ?
-Yok çok sağ ol.Akşam bize gelir misin seni teyzemlerle tanıştırmak istiyorum. Seni çok merak ettiler.
-Olur gelirim saat kaçta diye kekeledim heyecandan.Öyle uzun kekeledim ki.Oracıkta ölmek istedim resmen
-7-8 gibi gel fark etmez müsaitiz.
-Tamam görüşürüz deyip kapattım.
Görüşürüz, görüşürüz de nasıl amk ? Ben zaten çekingenim. Buket'de biraz bana benzediği için sorun olmuyordu.Ama şimdi halaydı, teyzeydi bilmiyordum ne yapacağımı.
Gittim eve boştu yine. Hazır ev boşken banyoya gireyim dedim.(düşündüğünüz şeyi yapmadım binler).Akşam temiz düzgün gideyim diye hazırlanmaya başladım.

Nereye gittiğimi söylemedim annemlere çünkü biliyordum susmazlardı bir ton şey söylerlerdi.
Dışarı diye çıktım evden.Ama kesin anlamışlardır parfüm şişesini boşaltmıştım üstümde.
Buketlerin eve gelmek üzereydim.Şimdi eli boş gitmek olmaz dedim. Cüzdanımda kalan son parayla gittim ilerideki pastahane'den bir pasta aldım.Bir daha aradım ne olur ne olmaz diye.
-Alo ben geldim binanın girişindeyim, müsaitsiniz demi ?
-Müsaitiz açıyorum kapıyı.
-Tamam dedim kapattım telefonu.
Çıktım yukarı kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Buket ile göz göze geldiğimizde de böyle çarpıyordu kalbim.Çıktığımda kapı açıktı Buket'in yanında gözlüklü tahmini 50 yaşlarında bir kadın sonradan öğrendiğim halası yani, yine tahmini 40 yaşlarında da teyzesi vardı.
-Hoşgeldin evladım dedi, halası.
Öptüm elini alnıma koydum ayıp olmasın diye. Sonra teyzesi de
-Hoşgeldin kahraman diyerek güldü.
-Hoşbulduk efendim.Siz hoşgeldiniz iskenderun'a asıl
Onun da elini öptüm ama alnıma koymadım(güya centilmenlik yapıyorum işte).
-Çok naziksin evladım gel hadi içeri çekinme.
Girdik içeri. Buketi hiç bu kadar mutlu görmemiştim tanıştığımızdan beri. Teyzesi ve halası yemekleri döktürmüştü çeşit çeşit. Tabi bizim buranın yemekleri gibi olmasa da.
Utana sıkıla yemeği yedim. Yemekler kalktı çay flian getirdiler. Derken teyzesi konuya girdi;
-Oğlum çok sağ ol Buket ile ilgilenmişsin. Bizim haberimiz bile yoktu bu durumdan işte. Aramız kötüydü ablam ile filan tamam ama bu bambaşka bir şey. Neyse Buketim'de üzülmesin artık deyip, Sonra halası Buket'in elini ovarak;
-Kaç yıl oldu görmedik ipek saçlımı çok özlemişiz. Hoş böyle olsun istemezdik aman evladım şükür yine de deyip gülümsedi.
-Çok sağ ol her şey için annengile de ayriyetten teşekkürlerimizi ileteceğiz müsait oldukları bir zaman gelmek isteriz söylersin annenlere
-Tabi memnun olurlar onlar da istediğiniz zaman gelebilirsiniz dedim.
Ne de efendi çocuk filan dedi halası teyzesine filan gülüştüler.
-Bu kadar övmeyin ama beni utanıyorum gerçekten Buket girdi hemen konuşmaya;
-Bence keyfini çıkar kolay kolay övmezler kimseyi hatta hiç övmezler.
-Tamam o zaman sustum dedim. Buket'in halası lafa girdi tekrardan;
-Ben 2 güne döneceğim tekrardan Antalya'ya ama sık sık gelmeye çalışırım buraya.
Teyzesini göstererek "Firdevs burada kalacak"dedi. içim çok rahatlamıştı sonunda Buket tek kalmayacaktı.Hem artık biraz da olsa mutlu olur diye düşündüm.
-Anladım efendim.Ben kalkayım artık yorgunsunuzdur hem siz de.
Otursaydın erken daha deyip ısrar ettiler. Yarın okul var filan deyip ellerini öpüp tekrardan çıktım odadan.
-Ben seni geçireyim aşağıya kadar dedi Buket.
-Gerek yok sen üşütme şimdi dedim. Dinletemedim ama, o da benim gibi inatçıydı biraz Oğlak burcu olduğumuzu hatırladım ikimizin de.Neyse sonra indik aşağıya.
Her şeyden habersizdim 2 dakika sonra hayatımın en önemli anını yaşayacaktım...

Evlerinin oraya vardığımda saat tam 6 olmuştu.Buket kapı'nın önünde telefona bakmış duruyordu.Zaten kat kat güzel olan hâli bu gece daha bir farklı olmuştu.Yine Hava buz gibiydi.
Geldiğimi fark etmiş olacak ki telefondan kaldırdı gözlerini çantasına koydu telefonu.
-Hoşgeldin naber
-Ben aynıyım da sen çok güzel olmuşsun bugün dedim.
-Önceki günler çok mu kötüydüm Hakan bey ?
-Yok sadece neyse boş ver ya.
-ee nereye gidiyoruz dedi.
-En huzurlu olduğum yere gidiyoruz.Ama senin ek olarak gitmek istediğin bir yer varsa gidelim dedim.
-Yok her yer olur fark etmez bana dedi.
-Tamam o zaman hadi gidelim dedim.
Daha sevgili değildik ama sanki daha farklı daha sıcak bir ilişki vardı aramızda.
-Nereye gidiyoruz söylemeyecek misin dedi her zamanki hafif gülümsemesiyle.
-Sürpriz ama eminim sende biliyorsundur.dedim
http://imgim.com/image/iskndrn.jpg beyler açılıyor mu sizde bilmiyorum ama görsellere iskenderun deniz kenarı yazsanız bile çıkar.
iskenderun'un en güzel yeridir.O huzur o hava hiç bir yerde yoktur Hatay'da.
Sahil kenarına yaklaştık.Sahili gösterip
-işte burası bu şehrin en güzel yeri değil mi sence de?
-Evet öyle gerçekten insan her şeyi unutuyor burada çok geldim daha önce
-Karnın aç mı ? diye sordum
-Biraz açım aslında
-Köfte sever misin ? Buket kafasını sallayarak;
-Kim sevmez ki ama bol acılı olsun dedi.
-Vay acıda mı yiyordun sen ?
-Hemde nasıl yerim tutamaz kimse dedi.
Az ilerideki lokantaya girdim 3 yarım bir tane de ayran aldım.Belki çok açtır ayıp olmasın diye bir tane fazladan aldım.Döndüğümde Buket bıraktığım yerde yoktu uzaktan bir ses geldi.Kafamı sola çevirdim kayaların üstündeydi;
-Hakaannnn buraya gel hadi dedi.Hemen yanına gittim.
-Ben de sana burada oturalım üşümezsen diyecektim.
-Hazırlıklı geldim bak dedi üstündeki yeşil montu göstererek.
Yine zaman dursun hiç bitmesin istedim.Bir yandan köfte ekmek yiyor bir yandan da sohbet ediyorduk.Mehmet ve Hüseyin'le hep yapardık üçümüz bunu.ikimizin de ekmeği bitti son kalan ekmeğide bölüşüp saat tam 12'ye kadar konuşmuştuk.
Merak ettiğimiz sormadığımız şeyleri,küçükken yaptığımız aptallıkları, hatta kimseye anlatmadığımız anıları anlattık birbirimize.
O gün bir şey anlamıştım
"Hayat her şeye rağmen güzel be abi" demiştim kendi kendime .
Sevgilerle kalın hepinizi seviyorum hiç bir zaman vazgeçmeyin beyler.
"Hiç ummadık bir anda değişir her şey ".

-Çok geç olmuş, teyzen merak etmesin daha fazla
-Aramış zaten sessizdeydi. Gitsek iyi olur.
Elimi uzattım kalkarken düşmesin diye. Kayalar biraz kaygandır bilirsiniz. Beni öptüğü zamanki duyguların aynısı yine gelmişti. Elim önce titredi sonra da terledi birden. Kaldırıma çıkmamıza rağmen elini bırakmamıştım.O da bırakmamıştı.
-Çok teşekkürler çok güzel bir akşamdı benim için.
-Bir de bana sor onu deyip gülümsedim.
Elini hâla bırakmamıştım.El ele evlerine doğru gidiyorduk. Resmen sevgili gibiydik ama hâla söylememiştik bir birbirimize bir şeyler.Bir ufak öpücük vardı sadece.Ne yazıkki bu güzel an çok sürmedi telefonum çaldı. Buket elimi bıraktı. Arayan Hüseyindi. Gecenin bu saatinde niye aramıştı bu çocuk beni endişelendim hemen telefonu açtım.
-Alo
-Nerdesin kardeşim?
-Çarşıdayım ne oldu?
-Gelmen gerek kavga var acilen
-Ne kavgası oğlum ?
-Hemen gel okulun önündeki parktayız. Sesi çok telaşlı geliyordu.
Kafayı yiyecektim Hüseyin hiç kavga eden bir tip değildi biz üçümüzde hiç kavga etmezdik. Aklım çok takıldı. Buket halimden anlamış olacak ki ;
-Hakan ? iyi misin ne oldu ?
-Ya bir arkadaşımın yardıma ihtiyacı varmış da hadi hemen hızlı gidelim de seni eve bırakayım. Kusura bakma gerçekten.
-Hiç önemli değil ya kötü bir şey mi var ?
-Bilmiyorum ki işte
-Ben giderim zaten az kaldı sen git yalnız bırakma arkadaşını
-Bu saatte olmaz ya öyle şey hemen hızlıca gideriz dert değil dedim.5 dakika sonra geldik Buketgilin oraya.
-Tekrar kusura bakma iyi geceler Buket
-Tekrar önemli değil o zaman kahraman kurtarılacak birileri var yine hadi. dedi.
"Ah be Hüseyin " diye söylene söylene koşmaya başladım. Gittiğimde parktaydı Mehmet ile Hüseyin oturuyorlardı bankta Hüseyin'in burnu kanıyor yanağında hafif sıyrıklar vardı.
-Ne oldu lan kim yaptı oğlum. diye sordum
-Şu bizim Halil yok mu yanında bir kaç kişi vardı sataştılar işte.
-Hangi Halil ilkokuldaki mi ?
-Evet.
-vay huur çocukları ya ne işi varmış lan onun burda ? dedim.
-Ne bileyim amk gibecem alayını bir gelsinler buraya
Hiç bu kadar sinirlenmemiştik üçümüzde.O an kavga çıksa önüme geleni döverdim. Kolay kolay kavga etmeyen ama edince de sağlam edenler vardır ya biz onlardandık galiba.
Bu Halil muallaksi de sürekli bi aksilik çıkartıp karışan tipler vardır ya işte buda öyleydi.
-ilk okulda bir ara bunlarla tartışmıştık. Herhalde kuyruk acıları var.iyi misin ?
-iyiyim tamam boş ver.
-Ne yapıyordunuz bu saatte dışarıda ?
-Seni bekliyorduk.Bir hayırlı olsun diyelim. Biraz sohbet ederiz belki diye
Nasıl kötü oldum o an anlatamam size
-Benim yüzümden mi yedin oğlum bu dayağı sen ? diye sinirlendim.O muallak çıkar karşıma ama
-Lan yok tamam hadi yürüyün dağılalım boş ver olay büyümesin. Sonra hemen dağıldık evlere.
Öz kardeşimden farkı olmayan arkadaşım dayak yiyordu.Üstelik benim yüzümdendi belkide kendimi suçlaya suçlaya eve gittim.

Neyse her zamanki gibi hayal kura kura eve gittim.Üstümü değiştirdim girdim yatağa.
Başlayan sınavlar aklıma geldi. Yarın pazardı ve yarın tüm gün ders çalışayım bari dedim.
Sabah ne olduysa saat 8'de kalktım. Gittim hemen markete depoladım cips, kola,kahve ne bulduysam ders çalışırken iyi gidecek şeyleri. Sonra Hüseyin ile Mehmet'i de aradım.
Tüm gün ders çalıştık beraber.O gün de akşama doğru aradı Buket ve buluşmak istediğini söyledi."Bugün çıkmasak biraz ders çalışsam iyi olur sınavlar başlıyor." dedim."Tamam" diyerek kapattı. Acaba kırdım diye düşündüm bir an için. Neyse onun gönlünü alırdım ben daha sonra.
Pazartesi oldu gittik okula.ilk ders bitti derken Mehmet ile Hüseyin'in ısrarı üzerine tenefüse çıktık. Normalde gibsen yerimden kalkmam. Hatta sıra da yosun tutar sıranın şekli değişir.
Gittik bir banka oturduk izliyoruz öyle etrafı. Gözüm az ilerideki banktaki bir kıza takıldı.
Arkası dönüktü simsiyah saçları vardı Buket gibi. Bizim okula geleceği aklıma geldi.
-Beyler dün dedim ya Buket gelecek diye okula.
-ee ne oldu ? dedi Mehmet
-Şu ilerideki kız Buket olmasın çok benziyor saçları. Sonra birden arkasını döndü gerçekten Buket'ti o kız. Yanımıza doğru geldi selamlaştık filan.
-Bu kadar çabuk geleceğini beklemiyordum dedim.
-Sürpriz olsun istedim söylemedim sana.
-iyi yapmışsın dedim gülümseyerek. Saçım yüzüm incintı daha yeni uyanmıştım. Normalde hiç değilse saçımı filan yapar da çıkardım kızın karşısına utancımdan yerin dibine girecektim.
-ee hangi sıınftasın? diye sordu Hüseyin
-12e
-Yukarı kattaydı demi o ? diye sordum
-Evet yukarıda. Sizinki hangi şube?
-12 b diye cevap verdim.
Zil çaldı sınıflara doğru giderken yanyanaydık.Bir an durdum ve gülümseyerek ;
-iyiki gelmişsin çok sevindim dedim.
-Burda da rahat bırakmayacağım seni desene diyip güldü.
-Anlaşılan artık tüm tenefüslere çıkacağım.
-Hele bir çıkma rahat bırakmam yine seni kurtuluşun yok benden Hakan.
Buket ile aynı okulda olduğumuza sevinmiştim ama artık uyku yoktu, her gün sabah giderken saçları da yapmak zorunda kalacaktım yine. Düşündüğüm şeylere bak neyse o yanımda ya gerisi önemli değildi.

Okul bitti çıktık okulun önüne. Hüseyin ve Mehmet "Sen Buket'i yalnız bırakma" dediler.
"Eyvallah görüşürüz" dedim. Buket'i beklemeye başladım. Yanında gözlüklü bir kız ile konuşa konuşa yanıma geldi. Yanındaki kızı göstererek;
-Tanışıyormusunuz siz ?
-Yok tanışmıyoruz dedim.
Buket bizi tanıştırdı kızla işte adı Zeynep'miş. Zeynep'e görüşürüz yarın dedi. Beraber yürümeye başladık eve doğru.
-ilk günden arkadaş yapmışız bakıyorum da
-Evet çok tatlı kız
-Kaç kişi sizin sınıf? diye sordum
-30 galiba sizin?
-Bizimde 36
Buket'i ilk defa kıskanmayı düşündüm bir an kafamda.
Acaba kaç erkek vardı sınıfta? ,Nasıl baktı erkekler Buket'e acaba diye düşünmeye başladım. Acaba onu kaybeder miyim diye düşündüm bir an için. Neyse okul hakkında öğretmenler hakkında konuştuk biraz. Hangi öğretmen iyi hangisi sinirli filan sordu söyledim derken bizim evin oraya geldik.

Edit:Beyler 2 part aynı anda attım hadi yaz demezsiniz hemen umarım