3.Oku Sırtıma Girdiğinde savaş alanına bir bakış attım. Kopuk kollar, kegib başlar, havalarda uçuşan oklar... Bütün bunlar gözümün karmasına ve yere yığılmama yetmişti. Artık bende yanındakiler kadar ölüydüm.en azından ben öyle hissetmişim, çünkü bütün bu yaşadıklarım daha büyük bir oyunun başlangıçıymış.
Bir at arabasının içinde yanımdaki cesetlerden yayılan kokuyla gözümü zar zor açabildim. Sırtımdaki oklar bütün vücudumu sızlatıyordu,ne yaşıyordum şu anda daha doğrusu ne yaşamıştım hatırlamaya çalıştım: