Beyler en basta söylüyorum, sonra yalanina sokuyumcular toplasmasin. HIKAYE TAMAMEN KURGUDUR.
---

Lisedeki efsanevi arkadas cevresinden kopup yeni bir sehirde universiteye baslamak herkeste oldugu gibi bende de bir soguk dus etkisi yaratmıştı. Tamamen farkli bir ortam. Senelerce yasadigim sehrin ezberimdeki sokaklari bir anda islev disi kalmis; hocalarim, sahip oldugum arkadaslarim, hergun ekmek aldigim firinci, her aksam evde pisen yemek, cikarken saydigim merdivenler...

Her sey degisirken korku kacinilmaz oluyor. Ama alisacagimi kendime hatirlatarak korkumu bir nebze de olsa bastiriyordum. Ve bizimkilerle vedalasip otobuse bindim.

Anne ve babamin is bitirme yetenegi pek olmadigindan ben daha onceden gidip kayit, yurt vs. Halletmistim. 8 saatlik bir yolun ardından yasamimin sekillenecegi yeni mekandaydim. Gecenin bir yarisiydi. Ilk gittigim yer yurt oldu. Odamin anahtarini alip yerlesmek uzere yukariya ciktim. Esyalarimi dolabima firlatip yatagima yattim. Herkes uyuyordu. Ben de o sirada yarin yapacaklarimi planliyordum. Sabah erken kalkip is arayacaktım sonra da okula gidip kampusu kesfe cikacaktim. Derken uyuyakalmisim.

--

Gun dogmustu, sabah saat 6.
Bu saatte iyi uyandim haa diyerek banyoya gittim elimi yuzumu yikadim. Bavuldan cikardigim t-short umu ve pantolonumu uzerime gecirip is aramaya ciktim. Yurdun onundeki simitciden 2 tane de simit aldim, kahvaltimi yapmis oldum.

Ogle vaktine kadar carsida dolanmama ragmen disime gore bir is bulamadim. Beni begeneni ben begenmedim, benim begendigim beni begenmedi durumu oldu tam anlamiyla.

Umidi kesip kampuse gittim. Topluluk standlari kurulmustu. Standlarin arasinda dolasirken gitar toplulugu carpti gozume. Heyecanlanmistim. Cunku basimin uzerinde bir ampul yanmaya baslamisti. Cocuklugumdan beri gitar caliyordum. Ama aksilik bu ya. Gitarim kirilmisti, ve yenisini alma geregi duymamistim. o tarafa dogru gittim. Ve adimi yazdirdim. Diger topluluklara bakma geregi duymadan derse girdim. Ama kafam derste degil, gitar toplulugundaydi.

Gitarim yoktu.