bir kızın yaşanmış hikayesi devam

Beyler tekrar devam ediyorum hikayeme.

öncesini de okumak isteyenlere (bkz: bir kızın yaşanmış hikayesi)

devam kısmını okuduktan sonra sizden tavsiye ve yorum istiyorum.

mücahit'in capsini isteyenler olmuş.ne kadar bir barzo olsa da onun capsini atacak kadar şerefsiz değilim.
Ama inandırıcılık açısından kendi capsimi 2-3 kişiye atarım.(sansürleyip atarım panpalar çünkü bursadan okuyan çok panpamız varmış. kusuruma bakmayın artık.)

okumak isteyenler rezervlerinin alsın.
hiç kimse okumasa da başladığım işi bitiricem artık beyler.

devdıbını giberim sen kimsin başlık açıyosun lan

reserved

bana kalsaydı gittikten sonra bir daha asla görüşmezdim onunla. görüşmedim de ta ki arkadaşlarımın zoruyla pgibologa gidene kadar.o pgibologla görüştüğüm günün aq.bu memleketteki hiç bi pgibolog bi halta yaramıyor.tek yaptıkları mıymıntı gibi dinleyip kafalarından teşhis sallamak.
panpalar bu pgibologlardan bi fayda göreniniz varsa affola. bilemem.ama benim sadece tek bi noktada işime yaradı.

pgibolog arkadaşlarımdan birinin akrabası. gittim ilk gün yanına. içeri girer girmez oturdum. koltukları da yumuşak rahat falan.
kadın son yaşadığım olayları değil tüm hayat hikayemi anlatmamı istedi.
ben anlattıkça başını sallayıp, hıhı, evet dedi.ilk terapinin sonlarına doğru çocukluğuma kadar her şeyimi öğrendi ve şu yorumu yaptı:
çocukluğunda ailesini kaybeden kişiler birlikte oldukları kişiye hep yaranmaya çalışır.o kişilere bağımlı hale gelir. böyle derin bir kayıp yaşayan insanlar arkadaşlarına ve sevgililerine gereğinden fazla değer verir. yıkılmanızın ve bu kadar büyük boşluğa düşmenizin sebebi bu.

aslında o noktada biraz haklıydı.
hayatım sürekli kendimi sevdirmekle ve insanları mutlu etmeye çalışmakla geçti.
akrabalarımla kalmaya başladıktan sonra hanım hanımcık bir kız oldum. beni en dandik liseye gönderirlerken bile sesimi çıkarmadım. haksız yere beni suçlayıp yanlarında kaldığım her dakikada bir laf sokmalarına laf etmedim. onların geri kafalılığı yüzünden potansiyelime ulaşamama rağmen onları herkesten her şeyden üstün tuttum. niye ? beni sevsinler ve sokağa atmasınlar diye.

arkadaşlarımla hep iyi geçinirdim. kötü bir laf dahi edemezdim.hep onlar olmasa yalnız kalacağımı düşünürdüm.
sonra hayatımın aşkı (zannettiğim) adama karşı hep tavizler verdim.

benim hayatım bundan dolayı bu kadar sarpa sardı. kendimi sevdirmeye çalışmaktan.

ikinci seanstan sonra pgibologa gitmeyi bıraktım.
pgibolog bende kapalı olan bir ampulu yaktı.
'affetmek en büyük intikamdır. sana yapılanlardan dolayı intikam almak istiyosun eminim ama değmez '
kadın bunu dedikten sonra neden intikam almıyorum dedim.
şu mıymıntı kadın ilk defa bi halta yaramıştı.