meşgule attı, heralde işi vardır diye düşündüm. on dakika sonra yine aradım yine meşgul, yarım saat geçti yine meşgule attı. ondan sonra bilerek açmadığını farkettim defalarca aradım her aradığımda meşgule atıyordu. başka numaradan aramayı düşündüm ama anneminde telefonu yok. ev telefonundan konuşuyor sürekli. bende dedim o zaman ev telefonundan arayayım, aradım açtı.

- alo aşkım be...
+ beni bidaha arama

deyip yüzüne kapattı. ardından defalarca aradım bu sefer ulaşılamıyordu. noluyo lan diye düşünmeye başladım...

okuldan atılmıştım, param tükenmişti, ve hepsi mine yüzündendi, ona o kadar öfkeliydim ki 1-2 ay hiç aramadım, en son o beni aradı ve xxx yerde buluşalım dedi.

hazırlandım çıktım evden ve buluştuk

+ nasılsın
- sadede gel mine
+ bak ben o gün hastahanede defalarca özür diledim senden, evet hatalıyım ama seninde biraz sakin olman gerekirdi. anladım seviyorsun beni kıskanıyorsun, bende seni seviyorum, seni kıskanıyorum. bir daha senden habersiz hiçbir şey yapmayacağıma dair söz veriyorum ama senden de bir söz istiyorum, bundan sonra sinirine biraz hakim ol canım tamam mı?

çok çaresiz kalmıştım, herşeyimi mine yüzünden kaybetmişken birde mineyi kaybetmekten korktum. bende özür diledim ve sarıldık birbirimize.

- çok özlemişim seni.
+ bende seni aşkım bende seni çok özlemişim.

ardından ilişkimiz düzeldi ama okulsuz kalmıştım. ne yapacağımı düşünüyordum...

ARKADAŞLAR BURDA MISINIZ? YOKSA BOŞUNA MI YAZIYORUM?

hüngür hüngür ağlıyordu, alnımdan öpüyordu, özür diliyordu bense gücüm kalmamış bir şekilde yüzüne bakıyordum. kıyamadım beyler, duygusal bir andı yani, affettiğimi söyledim ama işin peşini bırakmayacaktım. bi süre sonra yürümeye başladım ve okula gidecek duruma geldim. o sürede mineyle hep telefondan irtibat kurduk, bi kere olsun evime gelmedi ki bende yanıma gel diyecek kadar gurursuz biri değilim, kendisi düşünmeliydi. cahilliğine verdim, uzun bi aradan sonra okula gittim, sınıfına girdim direk o çocuğu tanıdım ve seslendim;

- kardeşim bi saniye gelir misin?
+ ben mi?
- evet sen.

asansörün orada boş bi yer vardı oraya çektim onu;

- birader hayırdır sana?
+ anlamadım?
- anlattırma, cevapla hemen, sahilde minenin yanında ne işin vardı?
+ ne zaman?
- lan it burda mevzu çıkarttırma erkek gibi doğruları anlat, ne işin vardı dedim?
+ sen kimsin ya gerizekalıya bak.

o an acayip bir sinirim tuttu direk burnuna kafayı gömdüm ve yere yığıldı...

artık altıma bir araba çekmeye karar verdim. (2001 model honda civic) o da babamın hayaliydi onuda babamın arkadaşlarından birinin tanıdığıyla aldım gerçekten memnundum.
özel okula gidiyordum, arabam vardı, giyinişime yediğime içtiğime dikkat etmeye başlamıştım, sigarayı ve alkolü oldukça azaltmıştım sadece keyif için ortamlarda. kendi bakımıma dikkat etmeye başlamıştım eskiden berberle 1-2 milyonun pazarlığını yaparken en kaliteli kuaförlerde tıraş olmaya başlamıştım.
ama tabi bir gelir gerekiyordu, bunun içinde bir meslek. eninde sonunda bu paranın biteceğini biliyordum. bir pgibiyatriste göründüm yaşadıklarımı anlattım ve bana daha iyi olmam için ilaç tedavisine başlattı.
ilaçlar bana iyi geldi, eskisinden daha enerjik hissediyordum. okulun başlamasına tam bir hafta kalmıştı ve sonunda o gün geldi çattı...

mineyle sevgili olduktan sonra çok şeyler yaşadık, çok gezdik beraber, çok güzel günler yaşadık. sevdiğine inanmaya başlamıştım, annemle tanıştırdım onu, beni de ailesiyle tanıştırdı, ilişkimizde yaklaşık 1 sene dolmuştu. her şey o kadar iyi gidiyordu ki yani çok nadir kavga ediyoruz, acayip seviyoruz birbirimizi.

bir gün mineyi evine bırakmıştım, o gün nedense içimden bir his onu takip et demişti bana. arabayı evin önünden çekip kapısının köşesinde bekliyordum, ardından 5 dakika sonra evden çıktı bana haber vermemişti üstelik.

takip etmeye başladım, sahile inmişti bankta otururken yanında bir adam geldi oturdu, biraz muhabbet ettiler ve ayrıldılar. ardından evine gittiğinden emin olduktan sonra evime gittim.

telefonla aradım mineyi;

- aşkım napıyorsun?
+ iyiyim aşkım evdeyim.
- öğlenden beri evde misin?

biraz sustu ve evet dedi.

- canın sıkılmıştır senin gel sinemaya gidelim diyecektim.
+ olur aşkım sen alırsın birazdan beni dedi.

yanımda 70 lik rakıyı hazırladım arabanın bagajına attım. mineyi evinden aldım ve sahile doğru sürdüm arabayı.
+ aşkım sinemaya gitmeyecek miydik?
- sinemaya ne gerek var, senin hayatın film olmuş zaten! dedim.
+ ne diyorsun aşkım ya?
...

ardından masadan kalktık.

- istersen evine bırakabilirim.
+ gerek yok ben taksiyle giderim.
- ne taksisi gel ben bırakırım seni.
+ peki o zaman dedi.

elimden tuttu ve arabaya doğru yürümeye başladık. o an işte ilk defa elimden tuttu beyler, çok garip hissettim, ardından arabaya bindik ve evine bıraktım, evi bizim evden arabayla 15 dakika mesafede öyle uzak değil, evini de öğrenmiş oldum.

+ teşekkür ederim deyip yanağımdan öpüp indi arabadan...

acaba niye böyle dedi kız diye düşünüyorum, bindim arabaya evine gittim. kapıyı çaldım annesi çıktı kapıya.

- meraba semra teyze acaba mine evde mi? (semra teyze annesi)
+ odasında oğlum gel içeri
- vaktim yok sadece bişey soracaktım iki dakika çağırabilir misiniz?
+ bekle evladım çağrıyorum

bi süre sonra annesi geldi hasta olduğunu söylemiş, peki iyi akşamlar deyip indim aşağıya.

camdan baktı iki dakika gelmesini işaret ettim perdeyi çekti gelmedi.

ara ara camdan bakıyordu ama aşağıya inmiyordu. eninde sonunda inecekti okulu vardı.

sonrasında tekele gidip 50 lik viski aldım arabanın içinde sabahladım...

ertesi gün yan sınıfın önünden geçerken kapıda göz göze geldik, diğer dersin teneffüsü sınıfımıza geldi.

çok yakın arkadaşları vardı bizim sınıfta doğum gününü kutladılar.
ben tabi sessiz sessiz izliyorum sevdiğimi, o gülüşünü, teşekkür edip arkadaşlarına sarılışını...

geceye doğru yine msne girdim çevrimiçi olduğunu gördüm ve;

"- gecen aydın olsun." yazdım

aradan 1-2 dakika geçince cevap geldi

"+ saol seninde"
"- nasıl geçti doğum günün"
"+ güzel"
"- sevindim."
"+ sen niye sevindin."
"- senin mutlu olmana."
"+ madem mutlu olmamı istiyorsun o zaman bana kim olduğunu söyle. buna cesaretin yoksa yazma bir daha."
"- iyi geceler."

deyip kapattım bilgisayarı. yattım ve yine düşünmeye başladım, acaba söylesem mi, artık bişeyler yapmalıyım diye düşünüyordum.

sonraki gün okulda defalarca yanına gitmeye çalıştım ama heyecan ve korku beni geri çekti.

o gün onu okul çıkışında takip etmeye başladım, minibüs duraklarına gitti tam minibüsüne doğru giderken arkadan seslendim.

"- bakar mısın?"
"+ ... anlamsız bir şekilde suratıma baktı."
"- ee benim sana bişey söylemem gerekiyor."
"+ söyle?"

kalbim güm güm atarken artık kızında ne diyeceğimi anladığını anladım ve 3 senelik sabrımın sonunda herşeyi itiraf ettim

"- mine ben seni ilk gördüğümden beri seviyorum, msn den yazan kişi bendim. 3 senedir her saniyem seni düşünerek geçiyor, benimle birlikte olmanı istiyorum."

cevabı ne olabilir sizce?
hiç bişey.
sadece yüzüme bakıp dalga geçercesine güldü ve arkasına bile bakmadan yürüdü gitti.

hayatımda işte o kadar kötü hissetmedim, aşağılanmak gerçekten çok kötüydü. ondan sonra ki günlerimi anlatmama gerek yok sanırım, nasıl geçtiğini tahmin edebilirsiniz. ağlamakla üst üste yakılan sigaralarla, intihar etmeyi bile düşünme durumuna geldim. saolsun salih kardeşim her zaman ki gibi bu süreçte yanımda oldu, teselli etti beni.

"+boşver be kardeşim üzme kendini senin daha yaşayacak çık mutluluğun var."
"- ne yapayım o yokken yaşanılacak mutluluğu?" dedim

hayattan nefret ettim sabah akşam halime isyan eder oldum...

mineyi arayıp hafta sonu akşam yemeğine çıkacağız, konuşmamız gereken şeyler var dedim.

ve beklenen gün geldi, yemekteyken bedelli askerlik yapmaya karar verdiğimi söyledim,
sadece "iyi yapmışsın" dedi.

yemek bitince sinemaya zütürmek istediğimi söyledim;

- hayatım güzel bi film çıktı, sinemaya gidelim mi?
+ bitanem vaktim yok fazla ama.
- lütfen aşkım çok uzun bi film değil bende izlemek istiyordum zaten.
+ peki seni kırmayım dedi.

gittik sinemaya sadece ikimiz vardık,

+ hayatım sadece ikimiz varız?
- ne güzel işte şanslı günümüzdeyiz.
+ yok güzelde şaşırdım yani.

neyse deyip filmi izlemeye devam ettik...

kesinlikle para lazımdı, en azından okulumu tamamlamak için. bir anda bizim salihin borsacılık okuduğu aklıma geldi. aradım;

- alo kardeşim nasılsın napıyorsun
+ napalım kardeşim bi yandan iş bi yandan okul
- ya ben sana bişey soracaktım da müsait misin?
+ ne demek lan müsait misin sor tabi kardeşim her türlü yardımcı olmaya çalışırım
- eyvallah kardeşim ya sen borsacılık okuyordun değil mi?
+ aynen
- elimde 50.000 ytl var benim bu parayı hem elimde tutup hem katlamam lazım. ilk iddaaya basayım diye düşündüm ama çocukça geldi ayrıca oldukça riskli. borsacılık içini düşündüm sen ne diyorsun?
+ kardeşim o iddaa, loto vs hepsi halkı sömürmek için çıkarılan şeyler boşver onları borsacılık gerçekten risksiz bir iş.
- iyi hoş söylüyorsun da güzel kardeşim ben anlamıyorum ki borsadan onu nasıl yapacaz
+ biz ne güne duruyoruz kardeşim gönder paranı sen kendi işlerini yürüt ben 1 aya kadar seni arayacağım paranın durumunu söyleyeceğim
- olur mu kardeşim o kadar işin arasında bir de benim işimle mi uğraşacaksın?
+ bunu duymamış olayım lan yarın sana işim düşse benim işimle uğraşmayacak mısın?
- doğru söylüyorsun sen hesap numaranı at ben havale yapayım gerçekten hakkını helal et kardeşim sana hakkımı ödeyemem.
+ ne hakkı öyle laf mı olur en yakın dostumsun benim kardeşimsin
- eyvallah sende benim kardeşimsin görüşürüz
+ görüşürüz hesap numaram birazdan mesaj olarak gelir
- eyvallah

- kimdi lan o herif hemen bana bi açıklama yap!
+ hangi herif aşkım ne saçmalıyorsun?
- yeteeer lan! diye bağırıp arabanın koltuğuna yumruk attım. bana yalan söyleme, seni eve bıraktıktan sonra takip ettim, sahilde o herifle ne işin vardı?
+ ya aşkım arkadaşımdı sadece.
- bak hala bana yalan söylüyorsun, o arkadaşınıda senide ayrı ayrı giberim. hemen bana olayı doğrusuyla anlat!
+ bitanem sakin ol.
- olamam laan! hemen bi açıklama yap dedim sana!
+ ya hayatım o bizim sınıfta bi çocuk, sürekli peşimden koşuyordu bende son defa konuşmak için gidip sevgilim olduğunu, bu işin olmayacağını söyledim, yemin ederim olay bu yani.
- ulan konuşmak istiyorsan seni aradığında telefonu açacaksın "gibtir git benim sevgilim var" deyip kapatacaksın o telefonu, bana haber vermeden nasıl yapabilirsin böyle birşeyi?
+ ama aşk..
- kes sesini in arabadan.
+ ne yani burdan yürüyerek mi gidecem eve?

cebimden bi 50 lira çıkartıp attım önüne
- al ne tak yiyosan ye taksiciye mi gibtirirsin zerre gibimde değil, hemen gibtir git buradan.
+ aşkım lütfen beni di...
- gibtir giitttt lannn!

ardından gözleri dolu bi şekilde arabadan indi...

BEYLER FiNALE YAKLAŞTIK, KENDiNiZi BELLi EDiN BiRAZ...

en son adam geldi uzun bi tartışma sonucunda fiyat olarak 590'da dirensem de
589 bin ytl daha fazla vermem mümkün değil dedi adam tamam dedim anlaştık .
+ ödemeyi gerçekleştirmek için banka hesap numaranızı alabilir miyim?
içimden hasgibtir dedim benim banka hesabım yok ki ne yapacam diye düşünürken babam geldi aklıma, babam yıllardır işsiz olsa da aslında iyi bir muhasebeci hemen aradım "ne yapacaksın oğlum hesap nbumarasını" derken "gelince anlatırım" falan deyip aldım hesap numarasını ve adama verdim.

karşılıklı imzalar sonucunda saati teslim ettim ve 48 saat içerisinde ödeme işlemlerinin yapılacaklarını söylediler.

şimdi babama ne açıklama yapacam diye düşünüyordum, eve doğru yol aldım düşüne düşüne gidiyordum. eve geldim ve kapıyı çaldım kimse açmadı kapıyı, zile defalarca bastım kimse yok, babamın telefonunu aradım ulaşılamıyor, annemin telefonu yok zaten, hemen amcamı aramak geldi aklıma, amcamı aradım ve açtı...

yeni üniversiteye kayıt oldum ve ilk ders günü geldi. hazırlandım çıktım evden. pek alışamadım yeni okula, samimiyetsizdi insanlar, zaten sadece okulumu bitirmekti amacım. artık mineyle farklı okullardaydık, ben çok şüpheliydim, her gün soruyordum nasıl geçti bugün okulun anlatıyordu sorguya çekiyordum şu herif kim, o lavuk kim diye.

ben minenin okulda ilk hafta tanıştığım samimi çocuklardan birini aradım, mineyi takip etmesini rica ettim. yaptığı her hareketi bana haber vermesini istedim...

meydana indim büyük bir kuyumcuya girdim;
- kolay gelsin
-+ buyrun?
- bende bir kol saati vardı fiyat soracaktım
+ hemen bakayım
saati verdim ve adam garip garip bakmaya başladı bana sordu;
+ bu saati nerden buldunuz?
- amcamın almanya dan hediyesi. (diye yalan uydurdum)
+ fiyat mı sormak istediniz, satmak mı?
- fiyatını biliyorum zaten, sizin vereceğiniz fiyatı merak ettim.
+ anladım efendim önce bir telefon görüşmesi yapmalıyım, siz şöyle oturun ne içersiniz?
- teşekkür ederim bişey almayayım.
+ bekleyin ben hemen geliyorum.
adam 5-10 dakika telefonla konuştuktan sonra yanıma geldi
+ efendim size teklifimiz şu (bir kağıda rakam yazdı) (570.000 ytl)
- düşündüğümden çok daha düşük, sizden önce ki kuyumcular bundan çok daha yüksek teklif ettiler.
+ o zaman biraz daha bekletecem sizi kusura bakmayın
+ mühim değil, bekliyorum
kendi aklımca ticaret yapıyorum ama aslında ticaretten bi gib anladığım yok gerçekte.

ardından hesap numarasına havaleyi yaptım.

salih beni büyük bir yükten kurtarmıştı ama bakalım paramı katlayabilecek miydi.

bu sırada kalan sıfırlarımı mineyle harcıyordum. bir ay geçti ve salih bana paramı 56.000 ytl ye katladığını söyledi, 6.000 ytl sini acil olarak istedim. ayrıca salihin bu başarısı gerçekten beni çok rahatlattı. en azından artık bir gelirim vardı. her ay 3-5 bin bile katlasa benim için kâr ve salih bir gün benim ona bu borcumu ödeyeceğimi adı gibi biliyordu ama onun için önemli değildi para vs. onun için önemli olan dostluk ve dürüstlüktü.

salihin gönderdiği paralar ile yeni bir okula yazıldım, bir yandan evin faturalarını ödüyorum, bir yandan eğitimimi tamamlamaya çalışıyordum. diğer yandan da mineyle olan ilişkimiz devam ediyor...

BEYLER VAKiT BULDUKÇA YAZMAYA ÇALIŞIYORUM...

uğraşıp yazmışsın ama çöp hikaye arabada 70lik rakıyı tek içip sabah kızla konuşuyorsun kurgu bile olsa az atar insan amk 600bin 20bin 10bin çok kolay para kazanılıyor sanki. Son olarak fakir büyüyen adam evine yakın diye özel üniversiteye gitmez. Sana puanım 2