Liseli yıllarında tanıştığım bir kızdı, ilk müdürün odasına disiplin için geldiğim zaman gördüm onu.

Bakıştık biraz, sonra o bir kaç evrak alıp çıktı odadan. O günden sonra sınıfını adını numarasını her şeyini öğrenmek istedim ki öğrendim de sonradan. Gittim yanina tanişmaya çok sıcakkanlı davrandı bana ne egosu vardı ne de pelinsu davranişlari...

Uzunca bir süre konuştuk (Adı Ece olsun) Ece ile. Babası berlinde yaşiyordu uzun süredir annesi de burada, ayrilmişlardi önceden,

Ece nin almanya ya gitme ihtimali vardı ve ben bunun bilincindeydim fakat korkmadım.Bir gün bana "Yarın okula erken gelebilir misin?" Diye mesaj attı. Korktum ilk ama sonra çok takmamaya çalişip yarini bekledim...

edit:Partları atmaya başladım

okeanost

Beyler çok fazla istek var devdıbını sonra atar yazarım başka bir başlıkta, iyi bakın kendinize :")

Okula geldim ve hayatımı değiştiricek olan o cümleyi duydum "Ben yarın berline gidiyorum" Başımdan aşağı kaynar sular döküldü beyler O an düşündüğüm tek şey o günü unutulmaz bir gün yapmaktı ve öyle de olucaktı zaten.

Hemen okuldan çıkmamız gerektiğini söyledim ve çantalari arkadaşima verip okuldan çıktık, Bütün günümüzü gezerek geçirdik, ve allahtan o gün bende sınıfın sınav paraları vardı :/

Bütün parayi o gün harcamıştım sonuçlarini düşünmeden. Ve her şeyin bir sonu olduğu gibi günün sonuna geldiğimiz zaman ece ye onu ne olursa olsun bekliyiceğimi söyledim, Hani lise aşkı falan olur ya onun gibi değildi bizimkisi. Yıllardır aradığım hatunu lisede bulmuş gibiydim.

Ertesi sabah uçakla berline vardı sevdiğim, yaklaşık 1 ay konuştuk wp den yeni numara aldi, yeni bir hayata hazirlanmişti ki evrak ekgibliği olduğu için oturma izni çıkmadı ve geri dönmek zorunda kaldılar.

Salı gecesi izmire vardılar, ve bizim okul sabah 7 gibi başliyordu. Biz ise daha gece çok sevdiği gündüzü ile buluşmadan evden kimseye haber vermeyip gece saat 4.30 da buluştuk, daha doğrusu ben evinin oraya gittim. ilk defa orda öptüm dudaklarından. Bir maceraya atılmış gibi...

Aradan zaman geçti ve ocak aylarinda ise yine tekrardan almanya ya gidebilirim dedi bana, zaten önceden de tahmin edebiliyordum böyle olucağini...

Madem gidicek ne yaşıyıcaksak yaşayalım dıbına koyayım, tam olarak bu düşünceyle devam ettik ilişkiye. O zamanlar ingilizcem pek yoktu ailemin durumu da ortalama bi ailenin maddi geliri kadardı. Ece nin gitmesine yaklaşık 1 ay kala yurt dışında okuma işine bakmaya başladım.

Zaten sayısal bölümüydüm, mühendislik istiyordum ve bu hedefimdi. Çok fazla araştırma yaptım, berlinde ki üniversiteler kölnde ki üniversiteler vs. En sonunda "University of Hannover" adlı ücretsiz bir alman üniversitesi buldum. Fakat ne ingilizcem buna yetiyordu ne de ailemin gönlü. Mayıs aylarında kesinleşti sevdiğimin gideceği, haziran 12 gibi gidicekti berline, hayatını orada kuracaktı.

"Aklıma koydum ben, gidicem lan o üniversiteye. Hem hayatım değişir hem de hayatimin kadinini bulmuş olurum."

Bu düşünce ya beni batıracaktı ya da çıkaracaktı, en sonunda ailem ile uzun konuşmalarim sonu ikna ettim. Ece almanya ya gitti 12 sinda haziranın. Uğurladım sevdiğimi, "Söz veriyorum gelicem yanına" dedim. Artık tutmam gereken bir söz vardı ve ben bunun için her şeyimi vermeye hazırdım.

Haziran 15 gibi bilirsiniz belki köfteci yusufta işe başladım. Orada 1 ay çalışıp 1700 lira para kazandim. Parayi babama verip bir ingilizce kursuna yazildim. Sabah akşam ingilizce dizi izleyip kursa gidiyordum. Aynı zamanda ygs ve lys ye çalışıyordum. Gel zaman git zaman aradan aylar geçti. Tabi nasıl özlemişiz birbirimizi. Belkide sonumuzu bilsem bu kadar değiştirmezdim hayatimi...

Sonunda ygs ve lys yi atlattıktan sonra izmir katip çelebi üniversitesine yerleştim, daha okul başlamadan teofl sinavina girdim(ingilizce sınav). Yaklaşık 600 puan aldim ve 550 almam gerekiyordu, kısacası hayallerime giden ilk adimi atmiş bulunmaktaydim. Hannover üniversitesine başvurdum ve mülakatlari geçtikten sonra girmeyi başardım.

ilk şehre babamla gittik. O zamanlar bir araya gelemedik daha Ece ile fakat mesafeler aşka engel değildi... Üniversitenin yurduna kayıt oldum. Babam 1 hafta burada durup düzenimi oturtmamda yardim etti allah razi olsun bu arada xd

Üniversite hayatina ilk kez atiliyordum ne yapicağim, kimle ne konuşucağim hakkinda pek fikrim yoktu fakat istediğim tek şey bir an önce Ece ile bir araya gelmekti

Atladım otobüse başladım yolculuğa, Berlin çok uzak değildi zaten param da kısıtlıydı. Filmler olur ya, bi genç kafasina koyduğu bi amaç için emek verir yollara düşer, tam olarak öyle hissediyordum. Belkide o gün Ece yi görmesem buralara kadar gelip başarılı bir mühendis olma yolunda olamazdım.

Neyse berline vardığım zaman kızı görmenin umuduyla indim otobüsten, ilk bi tanıyamadım gibi oldu lan. 1 yılı aşkın süredir peşinden koştuğum kızı az kalsın tanıyamıyordum amk. Bak tam 10 dakika boyunca sessizce sarıldık, ağladiğinida biliyordum...

Direk ailesinin yanina gittik, baya sıcakkanlı davrandılar bana, yemek yiyip hasret giderdikten sonra çıktık kızla dışarı. Yıllardır beklediğim hayalim gerçek olmuştu. Bir kız için binlerce kilometre yol kat ettim, hayatımı değiştirdim.

Beyler 60 kişi rez aldı partlara 5-6 şuku geliyor, prim peşinde değilim elbette ama şuku verinde yolumuzu bulalım :p

Ben hayatımda bu kadar mutlu olduğumu hatırlamıyordum beyler, her şey ve herkes olması gerektiği yerdeydi. Berlinde 1 gün kayınpederlerimde kaldıktan sonra üniversiteye geri döndüm.

Gel zaman git zaman alıştık üniversiteye, kimi zaman kız gelirdi, kimi zaman ise ben giderdim onu görmeye. Bir kız için "hayatımı değiştirmiştim"

En sonunda üniversite bitimine yakin öğrenci evi için ev bakmaya başladık. Üniversitede edindiğim bi siyahi bir de alman bi dostum vardı. Ailelerinin durumu çok iyiydi. Bende onlarla beraber ayni evde kalmak rahat olur diye düşünüp destek çıktım.

Çok uzatmıyorum bi ev bulduk, bende arada part-time işlere gidip maddi destek sağliyordum zaten okul burs veriyordu bizlere. Yine herkesin başina gelebileceği gibi benimde başıma o korktuğum şey geldi.

Başka bir erkek girmişti hayatına, ben bir kız için "hayatımı değiştirdim" o kalkıp beni başka bir erkeğe değiştirdi. Kimse için bu kadar emek vermeyin beyler, kimin ne olucağı belli olmuyor.

Şimdi ise 2.sınıfı bitirmek üzereyim. Bazen düşünüyorum da iyi ki gelmişim buralara.

Hayatım değişti :")