bir kız hayatımı nasıl sikti anlatıyorum

beyler birazdan başlıyorum dinleyecek olanlar toplanabilir

dur tahmin edim takma yannanlamı ? :

hayattan haberin yok huur çocuğu

anadolu jet iyi uçuşlar diler

ben hiç karmaşık aşk hikayesi yaşayamadım ama hayatın bana çok benizyo panpa neyse rezerve

1. bölüm sonu

-- bu partı girip yatıyorum gece tam 12 de devam edicem beyler dinleyenlere şimdiden teşekkürler ve iyi uykular

bu sefer otobüs 7 de geldi. buse de erken geldi. gene öpüşmeli ağlamalı hayallerle dolu bir gün geçirdik. hediyesini

verdiğimde tam 1 saat ağladı ve bana sarıldı. bi dahaki sefere 2 arkadaşıyla tanıştırmak istediğini söyledi. olur dedim

ona göre sözleştik. gene 4 de ağlamaya başladık. ve ben ankaraya döndüm. bu arada onun sınav sonuçları çok iyi gelsede

benim sonuçlar ankarada devlet üniversitesini bırakın özele bile zor yetiyordu. şöförlük yaparken ders de çalışıyordum. 1 dakika

boş vakti olmayan bir hayat yaşıyordum. tcell kampanya yaptı 5000 msj diye bize yetmiyordu. bir hat daha aldık 10000 mesajı bitiriyorduk.

o kadar çok hayal kuruyorduk ki artık gerçekle hayalleri karıştırır olmuştum. bir kızım olacaktı bir oğlum. ikimizinde babasının adı aynıydı

oğlanın adı belliydi yani. kızın adını koyamamıştık daha. maça gidicektik hafta sonları istanbulda yaşayacaktık. ibizaya gidecektik.

ben kendimde diildim uçuyordum mutluluktan taa ki...

-ona söyleyemedim taksi parasını harcadığımı. ankaraya geldim gece 2 hava eksilerde. benim üzerimde tişört. başladım yürümeye

ama evden söğütözü 14 kilometre. yolda taciz eden mi dersiniz köpek mi kovaladı dersiniz. travesti laf mı atmadı dersiniz.

o gece gibilmediysem daha gibilmem. o değil buse arıyor eve geldin dimi diye araba sesleri çıkmasın diye benzinlik tuvaletinde

konuşuyorum hemde biraz ısınıyorum. neyse sonunda uyuya kaldı bende birazını koşa koşa eve gittim. deli gibi hasta oldum

ama yine de gittim dersaneye kapak toplamak için yine gittim şöförlük yaptım. müşterilerden biri şikayet etmiş. bu şöför

uykusuz hemde suratı kıpkırmızı bunu mu gönderiyosunuz diye. patron sordu nedenini anlattım. iyileşene kadar evde yat diyip

50 lira verdi. ben onunla gittim hediye aldım buseye. bi kutu aldım kalp şeklinde tüylü tüylü içine gül yaprakları koydum

inci kolye aldım kopardım kolyeyi içine incileri koydum. bide güzel bi kolye aldım hediye yaptım kendimce ona. gene gittim

dersaneye ve 10 gün daha geçti...

--idda konusunda bilgili bir arkadaşım da yardım etmeye başladı bana bu arada kasım ayında ehliyetimi almıştım otokiralamada

çalışan bir arkadaşım geceleri havalimanı transferine adam lazım demişti. geceleri şöförlük yapmaya başladım. en azından sigara param da çıkıyordu.

10 gün de geçti ve 100 lirayı cebime koyup gittim terminale. ama adana sıcaktı orda montla gezmek olmazdı. bende giydim

tişörtü gittim. sabah gene erken geldi otobüs. 1.5 saat geçmek bilmedi ve o geldi. geçen sefer gittiğimiz cafeye gittik.

sarıldık konuşmadık. sonra bir anda türk filimlerindeki gibi bir an oldu. cafede özcan deniz derin duygular çaldı. biz

öpüşmeye başladık. beyler yalan söylüyorsam filler gibsin beni ama ben ki milletin karşısında cümle kuramayacağı karıları

gibtim. birbirleriyle aldattım. ama böyle bir an yaşamadım. öpüşmeyi unuttum adeta. o gün akşama kadar kah konuştuk

kah öpüştük gene saat 4 oldu. gene ağlamaya başladık. bu sefer servise kadar gelecekti benimle. geçen sefer sıkıntı olmuş.

1.5 saat hiç durmadan ağladık. bu arada arada karambole geldi ben taksi parasını da harcadım...

beyler 6:30 kadar yazıp yatıcam gençler uyanır saçmalar o yüzden. yarın gece devam edicem

--ankaraya geldim ve o gece sabaha kadar ağladım. öl dese intihar etmeme gerek yoktu o anda ruhum terk ederdi bedenimi

bir 10 gün daha saymaya başladık ama ben günde 1 paket sigarayı rahat içerim o sıralar sigara ucuz ama yine de 2.5 lira veremem

sigaraya annemden günde 5 tane çalıyorum yetmiyor. başladım dersane de derste idda çalışmaya. tenefüslerde çöpte kapak topluyorum

derslerde idda çalışıyorum. hesaplar yaptım bana günde 10 lira daha lazım yol parası ve sigara için. çünkü günde 14 km yol yürümek

zulüm oldu sabah 7 de evden çıkıyorum gece 3 e kadar telefondayım zaten. uyku yok sosyallik yok mal oldum iyice...

--otobüs tam kalkıcak bi yolcu valizini unutmuş o bağırdı otobüs durdu kaptan kapıyı açtı nasıl fırladım arabadan anlatamam,

gittim sarıldım buseye ama bütün otobüs hatta terminal bize bakıyor. ikimizde haykıra haykıra ağlıyoruz. muavin tuttu

kolumdan gitmemiz lazım dedi. bıraktım onu bindim koltuğuma herkes bana bakıyor ağzım yüzüm salya sümük göz yaşı. onunda öyle

muallak şöför bastı gaza çıktık terminalden sevdiğimden saatte 90 km hızla uzaklaşıyorum elimden bişey gelmiyor. bunları size

ne kadar anlatsamda yaşamanız lazım beyler. gözlerim kurudu aksaraya geldiğimizde yanımdaki sürekli teselli veriyor

nişanlısı varmış para yokmuş evlenemiyomuş falan ama giblemiyorum hıhı diyorum. aksarayda telefonda eksi 5 derecede

15 dakika konuştuk. daha doğrusu ağladık ve muallak şöför yine bastı gaza...

-- yanıma geldiği o an şimdi bile gözümün önünde 1 saat sarılıp hiç birşey söylemedik birbirimize. kahvaltı etmedik

konuşmadık saatlerce oturup birbirimize baktık. aşk bambaşka bişeydi. bi süre sonra dilimiz çözüldü birbirimize

hediyelerimizi verdik. onun ailesinin maddi durumu da kötüydü. bana atkı örmüş 1 ayda. bu aşkın tek saf olan yanı o atkıdır

zaten benim için bir tek onu saklarım ve hala takarım. oradan kalktık başka bi kafeye gittik. hayaller kurduk sözler verdik

birbirimize. dönüş otobüsüm 6 daydı 5:30 da servis vardı. saat 4 olunca başladık ağlamaya. sonra beraber servise yürüdük.

beraber bindik servise terminale gittik. otobüs gelince son saniyede bindim ama içim parçalanıyo sanki çocuğumu kesiyolar.

koltuğum 3 numaraydı o da otobüsün en önünde beni izliyip ağlıyor. o hali hiç gitmez gözümün önünden...

ne oldum dememeli noluyo lan demeli ameka

--ama bi sorun vardı kız eli boş gidilmez o yüzden biraz erteledim adanaya gidişimi ve para biriktirdim. ona bir cüzdan ve

bileklik aldım. fulyayı zütürdüm o seçti. 24 mart gecesine otobüs bileti aldım ve adanaya gittim. o da okulu asıp

gelicekti. ama otobüs saat 6 da adanaya geldi ve onun evden en erken çıkması 7:20 yanıma gelmesi 15 dk o 1 saat 35 dakika

geçmedi beyler...

--hesaplar yapmaya başladım adanaya gitmek için orda kalmam mümkün değildi ama en azından günü birlik gidip buseyi

görebilirdim. bilet araştırması yaptım. gece her firmada bilet vardı 25 tl ye. ama dönüş için sadece varan'ın saatleri

uygundu. varan da 45 liraydı. geri döndüğümüzde gece 2 de ankarada olacaktım taksiye binmem gerekti bu da 15 liraydı. 25

lira da mecburen ota taka harcasam 100 lira gerekiyordu. hiç yiyip içmesem 10 günde biriktirirdim bu parayı. ama bi sorun

vardı kontür almam lazımdı. ve dersaneye gitmek için yol parası lazımdı. pepsi o yıl kampanya yaptı her kapakta 5 kontür

diye. işim gücüm yok çöpte pepsi kutusu toplardım dersanede. otobüse binmezdim 7 kilometreydi ve erken kalkıp yürürdüm.

evden ekmek arası bişey de zütürdüm mü günde 10 lira biriktirebilirdim...

http://www.novinite.com/m.../images/2007-08/83861.jpg

--ankaraya döndüğümüz gece buğrada kaldım onunla planlar yaptık ertesi gün özcan denizin derin duygular şarkısını dinlettim

buseye telefonda. o da bana sana aşığım diye mesaj attı. 7 şubat günü resmen çıkmaya başladık. telefonda nasıl olur nasıl

ederiz o adana da ben ankarada ne yaparız diye günlerce konuştuk. o da lise son sınıftaydı ve sayısal da gayet başarılıydı.

ank yı kazanıcağına bana söz vermişti...

--ılgazdan dönme vaktimiz geldiğinde anladım ki bu kızdan başkası olamaz benim için ve ona onu sevdiğimi söyledim. o bende

desede anlayamamıştım sevgilimiydik değilmiydik. daha fazla konuşmadan otobüse bindik zaten. bir diğer yandan fulya da

bekaretini buğraya vermiş ve onlarda sevgili olmuşlar. yani o ılgaz hem fulyanın hem benim hayatımı sonsuza kadar

değiştirecekti...

not: asıl kız buse beyler fulyayı da anlatıyorum ama sanmayın sonra onunla bişeyler olucak şu anda hala görüşsek de o anlamda birşey geçmedi aramızda

-- beyler ılgazda 3 gün kaldık ama 1 kere çıkmadım dışarı bırakın kayak yapmayı tesisin barına bile bi 30 dk uğrayıp

çıktım. 3 günüm elimde telefon buseyle konuşmakla geçti. hatta telefonun sarjı prize yetişmediği için çarşafı yere serip

prizin yanında uyudum ve bir gece sigara boğmasın diye açtığım cam açık kalmış az daha donup ölüyomuşum uykusuz kaldım.

sabah kalktığımda fatma giriğin bir gecede beyazlayan saçları bende de vardı. donmuştu bütün saçlarım. evdeki bana düşen 3.

kızı gibime bile takmadım. neredeyse 1.5 senedir gibişmesemde buseye olan aşkım engelledi beni...