bir kız hayatımı nasıl sikti anlatıyorum

-- ankaraya geldiğimde buseyi geldim demek için aradım. ali aramış onu açmamış. bi kaç mesaj atmış beni neden aradın geliyim mi

sizin evin önüne gibisinden, cevap vermemiş. benden haber almak için telefonunu da kapatmamış. ben hemen telefonu kapattım.

aliyi aradım daha ilk çalmada açtı. belliydi telefon beklediği. -kimsin dedi. -busenin sevgilisiyim dedim. -nerdesin dedi.

-senin kaybettiğin yerdeyim dedim. -orası bana ait geri alıcam dedi. -adanaya geleceğim tarihi ve saati sana söylerim

gücün yeterse gelir alırsın dedim. -tamam dedi. -o zamana kadar adını duymayacağım delikanlıysan dedim. -peki dedi kapatttık...

-- buseye olanları bu şekilde anlatmadım bi daha aramayacak seni dedim. -ararsa açmam zaten istersen numaramı değiştiriyim dedi.

-gerek yok dedim. beyler aşk hakikaten insanın gözünü kör ediyor. ölmekten korkmuyor insan tek korktuğu onu kaybetmek

oluyor insanın. adanaya gidecektim büyük ihtimalle bi kaç kişi geliceklerdi. terminalde dayağımı yiyip oturamazdım. 10 gün

daha geçti bu süre içinde normal mesajlaşmalar konuşmalar dışında birşey olmadı. buse bi defter almış beni düşündükçe

duygularını yazacakmış. defteri her gelişimde birbirimize veririz bende yazarım dedim kabul etti. adana biletini aldığım gün

aliyi aradım. geleceğim saati ve firmayı söyledim gel ve al diyip kapattım. bütün gün ne yapsam diye de düşünmedim değil...

-- aklıma gelen çözüm bi satır alıp poşete koyup gitmek oldu. sabah olup indiğimde söylediğim saatten 15 dakika da geç

gelmişti otobüs. baktım etrafa gelen giden yok. aradım bunu açmadı. bi daha aradım gene açmadı. servis kalkacaktı msj attım

-bu kadar kolay mı vazgeçtin ben gidiyorum diye. aradı terminalin içinde bi yer söyledi gittim. baktım karşıda beni bekliyor

-seni dinliyorum dedi. -sen kaybettin ben kazandım dedim. -elindeki poşette ne var ona hediye mi aldın beyaz gülleri çok sever biliyormuydun dedi.

-o en çok seni sevdi biliyormuydun dedim. -ya şimdi dedi. bi sigara yaktı bana da uzattı. -kendi cebimden paketimi çıkardım.

-buraya senin için gelmedim buse için geldim dedim. -buse dedi. susturdum o adı ağzına alırsan bununla kafanı keserim dedim. satırı poşetten çıkarıp bıraktım yere.

-korktuğum için değil hak etmediğim için şimdilik gidiyorum dedi. ben satırı çıkarınca bunun itleri de hareketlendi.

tabiki yalnız gelmemiş. bunlar beraber gittiler. bende dolmuş duraklarına doğru gittim. satır falan bu kurtlar vadisi tavırlar

yanlış olsada mantıklı bi çözümdü. neyse buldum bi dolmuş bende sevdiğimin yanına gittim...

--busenin yanına gittiğimde elinde telefon beni bekliyordu. bi mesaj gelmiş bana gösterdi. ali yazmış. -sen onun da değerini

bilemezsin bana yaptıklarını ona yapma diye. ne yaptın ona dedim. nerden biliyor senin şu an burada olduğunu dedi. önce sen dedim

zamanı gelince anlatırım dedi. o an zaten gergindi ortam daha fazla uzatmadım. bende aliyle telefonda konuştum dün gece dedim.o da fazla uzatmadı.

o gün de gayet güzel geçti. ve ankaraya dönüş vakti geldi. aklımda kalan büyük bir soru işaretiyle döndüm memurlar kentine...

--oto kiralamada işler patlamaya başlamıştı. bi kaç otel transferi almıştık. o kadar çok havalimanına gidip geliyordum ki.

ve yetişmesi için sürekli hızlı gitmem gerekiyordu. vito minibüsle hızlı ve öfkeli oynuyordum adeta. kırmızı ışıklarda buseye mesaj atıyordum.

mayısın başına kadar 2 kere daha gittim adanaya. ne ali ne arda bi arıza çıkarmadı. herşey klagib geçti. defterin bende olduğu günlerde de

elimden geldiğince şairene döktürüyordum. mayısın başıydı 4*5 tane zengin liseli çocuklar şöförlü vip minibüs istedi firmadan.

2 şöför gittik bütün gün çocukları gezdiricektik. ankaranın ne kadar kalbur üstü caddesi sokağı varsa gezdirdik bunları.

gece bi bara gitmek istediler mesa salataya gittik. saat 2 gibi çıktılar. ankarayı bilenler mesa salatadan mineseraya giden

o bulvarı bilirler. diğer arkadaş kullanıyodu aracı arabada son ses müzik açık çocuklar bağırıp çağırırken bu nereye gidiyoruz dedi.

çocuklar düz devam et abi bas abi müziği aç abi diye bağırıyolardı. şöför arkadaşın adı ismail benim çocukluk arkadaşım.

bana dönüp ulan başımıza bişey gelicek eğlencenin takunu çıkaran gençler diye gazeteye çıkıcaz dediği sırada önündeki virajı görmedi

biz refüje çıktık ordan elektrik direğine çarpıp karşı şeride geçip koca minibüsle takla attık...

dinleyen yok galiba bu gece neyse devam ediyorum ben

rizörvıd devam panpa dinliyoruz

harbi sardı panpa helal şukum sana

--önce bi şok geçirdim sonra etrafıma baktığımda bembeyaz bi toz bulutu gördüm. ulan öldüm heralde yarra yedim diye düşünürken

dışardan gelen sesleri duydum. meğer airbag patlarsa beyaz bi toz çıkarmış bilmiyodum. zaten heryer airbag minibüsün içi

bembeyaz olmuş. bu sırada dışarıdaki seslere kulak verdim kaçın patlayacak. baktım mazot akmış heryerimize. ismailin sesini

de duydum o anda. mazot patlamaz korkma ben sıkıştım diyor. ben gözlüğümü ve cep telefonumu arıyorum. sonra bir el çekti beni.

baktım yanımdaki cam kırılmış ordan çıkarmaya çalışıyolar beni. neyse ismail de çıktı aynı camdan milletin ilk yardım

hırsıyla. baktım çocukları saydım ekgib yok ama kırık çıkık çok. bi tanesinin beli mi ne kaymış bebe sakat kaldım diye ağlıyo

jandarma geldi. o yıllarda ümitköye jandarma bakiyodu hala öylemi bilmiyorum. ismail patronu aradı gelsin diye. ambulanslar geldi millet üşüşmüş zaten.

türk milleti kadar olay seven başka bi millet olamaz zaten...

panpa seri ol da yarın mesai var amk

tek derdin bu olsun ben 8 yıl koştum bi kızın peşinde boş yere sıla dinle

@92 panpa seri yazıyorum anca bu kadar oluyor
@93 açtım dinliyorum panpa
@all bütün diğer dinleyenlere de teşekkür ediyorum

panpa ankaranın yeri ayrı bende de unv yi trabzonda okuduk güya her ay gıdıp gelmekten imanım gevremişti ne için bi tane amlı için

--patronu gördüm kalabalığın içinde benim de koluma dikiş atıyolar ambulansta. cam mı ne kesmiş anlamamışım. patron geldi

ismaile sen mi kullanıyodun dedi. evet dedi bi yumruk çaktı ismaile mal oldum. jandarma tuttu patronu uzaklaştırdı bizi de

aldılar arabaya zütürdüler karakola. nezarete girdik. eğer yaralılardan ölen olursa yada şikayetçi olan olursa işimiz zormuş

o değil nezaret buz gibi zütümüz dondu. bi battaniye verirmisiniz dedik. levazım mı la bura birbirinizi gibin dedi muallakler.

levazım askeriyede depoymuş sonradan öğrendim. sabaha karşı oto kiralama camiasından taşşaklı bi abimiz geldi çıkardı bizi.

ertesi gün çocukların aileleri gelmiş bizden şikayetçi olmamışlar. çocuklar çok ısrar etmiş olmasınlar diye. o beli kayan çocukta iyileşti bi süre sonra

buseye telefonda anlattım bunları ağlamaktan ölecek sandım. sonuçta biz işsiz kalmış olduk. firma kaskodan aldı parayı.

neyse ki ölen olmadı da kapandı bu olay...

taktisnameyi alınca nasıl örgün öğretime geçiyosun mal liseli

--annemler 5 kardeş benim. en küçükleri olan teyzem pariste yaşıyor. gurbetçi işte. beni de çok sever kendi kızı hayırsız çıktı. ona anlattım bütün olanları.

kendini mi öldürcen diye kızdı bana. ben sana arada para yollarım gidersin kızın yanına dedi. öyle oto kiralama falan bulaşma dedi.

buseyi görmem için bi kapıyı kapatan allah bi kapıyı açıyordu adeta. haziran ayı yaklaşınca verdim kendimi derslere. adanayada

10 günde bir gitmeye devam ettim. her gidişte daha çok ağladım. her gidişte daha çok bağlandım. buse ankarayı kazanmaya kesin gözüyle bakıyordu.

ben kazanamazdım bu gidişle. matematik zekam yıllardır zütümü kurtarmıştı gene ona sarıldım. deli gibi matematik çalıştım.

ve sınav günü geldi. sınav beklediğim gibi geçmedi. çalışmayınca olmuyomuş. matematikten türkiye derecesi yapacak olsamda

sözel berbattı. buseyi aradım sınav çıkışı çok mutluydu. kesin kazanacaktı ama bir sorun daha baş gösterdi...

@97 gayet de geçiyosun panpa. okulla ilişiğiniz uygunsuz davranışlarınız nedeniyle kesilmiştir diye bi kağıt veriyolar eline. devlet yurdunda kalmana falan engel bu olay. yoksa git her kolej alır seni işin ucunda para var sabıka kaydı değil ya bu.

45 40 dinlemedeyiz

beyler elektrik gitti kusura bakmayın hemen devam ediyorum

-- buselerin mersin tece de bi evleri vardı yazları orda kalıyorlardı. bu da benim gidip onu görememem demekti. busenin planı benim geliceğim zamanlarda

adanaya halasının yanına gidip kalmaktı. annesi sorun çıkarsa da gidicekti. buseleri evi de boş demekti bu benim için. adana yaz aylarında 100 dereceydi

dışarda gezmek imkansızdı. ama yine de bunu busenin teklif etmesi gerekiyordu. derdim gibmek değildi beyler. öyle olsa bu kadar eziyet çekiceğime

10 günde bi 100 liraya karı giberdim. buse geliceğim günün gecesi evde vakit geçirmeyi teklif etti kabul ettim. bu önemliydi ilk defa

başbaşa kalacaktık. ne olacaktı güzel geçmesi çok önemliydi nasıl davranmalıydım bunları düşüne düşüne bindim otobüse. buse evinin adresini

hangi otobüse nereden bineceğimi anlatmıştı beni evde bekleyecekti...