1. 26.
    0
    üzgündüm. kendime kızgındım. tekrar yukarı çıktığımızda, hülya benim durumdan haberdar olduğumun bilincinde sessiz, ve belki de meraklıydı. tepkimi merak ediyordu..

    gecenin sonuna doğru iki sevgili esma ve fırat odalarına çekildiklerinde, hülya göğsüme yaslanmış o an onun için yazdığım masalı dinliyordu.

    hülya'yı o günden sonra hiç görmedim. kendimi de hiç affedemedim.

    ---

    Fin
    ···
  2. 27.
    0
    dinleyen kardeşlerime teşekkür ederim.
    ···
  3. 28.
    0
    @84

    doğru söylüyorsun. burada komik bir şey yok. ama var da. komik olan hülya'nın fiziki durumu değil. komik olan benim bunu farkedemeyip, saatler sonra birinin bunu bana söylemesi. ben bu hikayeyi daha farklı bir dille anlatmış olsaydım durumun komikliğini mutlaka farkederdin. komiklikten kastım sulu cıvık bir komiklikten ziyade, bir durum komedisiydi aslında.

    eli yok diye sallamadım. neden görüşmediğimizi de bilmiyorum. ne o ne de ben aramadık birbirimizi.
    ···
  4. 29.
    0
    @85 babacım nasıl sallayayım şimdi :)
    @87 10 sene oldu
    ···
  5. 30.
    0
    @90 gece hakikaten öyle bitti. hiç abartı ya da sallama durumu yok. inan bana.
    ···
  6. 31.
    0
    @92 evet çok etkilenmiştim. farkedemeyişimin nedeni o olabilir. kaçtı bi kere. kaçan da oydu muhtemelen.
    ···
  7. 32.
    0
    @96 ya elbette üzerine düşmeliydim. ne bileyim çaba sarf etmeliydim. ama ne bileyim. kendimi kusurlu bulsam da bu mevzuyla alakalı, sorunun fiziksel problemle çok da bağıntılı olduğunu düşünmüyorum.

    bilmiyorum 10 geçti üzerinden. duygularımı dahi kestiremiyorum. neden aramadık, neden uzaklaştık.
    ···
  8. 33.
    0
    @96 evet yannanovs haklı gibi
    ···