bir kız arkadaşla yaşadığım inanılmaz olay

dinleyen kardeşlerime teşekkür ederim.

adam kesin edebiyat okumuş dıbına koyim.

Bu kadar mı amk!

panpa devam varsa et iyimiş ya üzüldüm senin adına efkarlandım lan bildiğin .

neresi komik bunun mk , trajikomik demişsin ama trajedi bu sadece. kızın eli olsa kesin sevgili olurdun eli yok diye salladın herhalde. neyse gidiyorum ben

panpa bitirme amk
olmadı sık zütünden devam ettir hikayeyi okucam amk

@96 evet yannanovs haklı gibi

beyler. baştan söyleyeyim bu trajikomik bir hikaye. hem trajedi, hem komedi duygularının iç içe geçtiği, belki de hayatımda bana en fazla şaşkınlık veren bir olay. 2002 yani üniversite yıllarımda başıma gelmiş ve 100% doğru olduğu hakkında en küçük bir tereddütünüzün bile olmaması gereken bu olayı dinlemek isterseniz anlatayım.

yazarken osbir çekiyosun dimi

bakışmalarımız bir kaç salise daha uzamış, yavaş yavaş ikili diyaloglara başlamıştık. hakikaten keyif alıyordum. mutluydum. plansız programsız gelişiyordu her şey. akışına bırakmıştım. ki;

birden arkadamdan birisi boynuma sarılarak beni yanaklarımdan boynumdan öpmeye başladı. bir çift dudak, bir yandan salyalı salyalı boynumdan yanaklarımdan beni öperken, bir yandan da "aşkım ne yapıyorsunuz?" "aşkım seni çok özledim" "aşkım hadi eve gidelim artık benim dersim bitti" diye bağır çağır ortalığı inletiyordu.

sevgilim yoktu. flörtüm yoktu. sexbuddy'm yoktu. yoktu beyler kimse. ama ben o an o dudakların kime ait olduğunu düşünmek yerine, hülya'nın yüzüne bakıyor ve onun yaşadığı şoka şahit oluyordum. hülya çok bozulmuştu. bu tavrı beni sevindirmişti aslında. yani başından beri, benim kadar olmasa da, onun da bana karşı bir eğiliminin olduğunu ele vermişti o yüz ifadesi.

o an arkamı döndüğümde, arkadan boynuma sarılanın, sınıftan arkadaşım (kankam) tuğba olduğunu gördüm. ben ve fırat'ı iki kızla otururken görüp, içeri girmiş ve sırf binlik olsun diye, sırf ortalığı karıştırmak için böyle bir "şaka" yapmıştı. aslına bakarsanız iyi şaka olduğunu kabul etmem lazım. hakikaten dumur edici ve etkili bir şakaydı.

onu görür görmez durumu kurtarmak için "ulan tuğba.. yapacağın şakaya sıçayım lan" diye kabaca bir manevra yaptım. işe yaradı. hülya da fırat da, esma da güldüler. tuğba'yı tanıştırdık esma ve hülya'yla.

tuğba artık akşam olduğu için, (yalnızca annesiyle yaşıyordu) gitmesi gerektiğini söyledi ve gitti..

fırat da gayet başarılı bir çıkış yaparak "hadi biz de bize geçelim evde devam ederiz muhabbete" dedi..

esma zaten haftada 2-3 defa eve gelirdi. hülya da kabul etti. eve gitmek için cafe'den çıktık..

dinliyor musunuz beyler?

neyse anlatıyorum.

hatırladığım kadarıyla kar yoktu. ama soğuktu. görükle zaten yüksek bir bölge. bilenler vardır. herneyse mediko'nun önündeki durağa geçtik. fethiye minibüsü her zamanki gibi ağzına kadar doluydu. yer bulabilmek için ta ilk durağa çıkmamız gerekiyordu ki bu da o soğukta tam bir işkenceydi..

minibüse itiş kakış binebildik. o kadar sıkışık tı ki minibüs, hülyanın saçları hemen yüzümdeydi. şampuanının ya da saçına sürdüğü her neyse kokusunu rahatlıkla alabiliyordum. güzel kokunun duyguları tetiklediğini gözönünde bulundurursak, hülya'ya eve varıncaya kadar yani önümüzdeki 15 dakika sonunda çok derin duygular beslemem işten bile değildi. yani o minibüsten, hülya'ya aşık bir adam olarak inecektim.

rezerved

bursada fethiye mi varmış amk

edit:harbi varmış

pics or it didn't happen.

Rezerved

rezerve iki saat anlataman amk