fotoğraf özürlü bir kuzenime ait, ben bimbiyazım.

arabistan çölllerini hep hayal etmiştim.
neden kutuplarda bedevi yok? herşey zırva mı? bizlere neden bunları anlattılar.
bir tane bile bedevi olmayan kutuplar, neden bizim vatanımız olsun?

rüyalarımı süslemişti hep, arap çöllerinde bedevi bulan, bizim atalarımız mı idi? her bir minnak ayu bu hikayelerle büyümüştür.

beyaz kürk'üm en çok beyaz buz ve masmavi denize yakışıyordu. fok baluklarunu yimek çok keyifliydi. nasıl baluk avlanır.
nasıl fok dikertilir. hepiciğini öğrenmiştik. çok zeki ve çalışkandık.
sınıflarımızı hep "peğiyi" ilen geçtik. özel bir nesildik biz!

birlikte büyüdüğümüz arkadaşlarımızın büyük kısmı; dünyanın en büyük şirketlerinin ya kurucusu, ya yöneticisi bilemedin amelesi.

ebeveynlerimiz bizim her zaman kutup ayusu olduğumuzu ve başka bir yerde rahat edemeyeceğimizi ve aslında amacımızın dünyayı yönetmek olduğununu söylemişlerdi. anlatılanlar sadece yalanlar ve masallardı onlar için. beyaz bir ayu; çölün, sarı-turuncu kumlarına yakışmayacaktı elbette. ama kendimi alamıyordum, utanarak istemsizce ve bir günah gibi hep çölleri düşündüm, inanılmaz bir istek, karşı konulamaz bir arzuydu benim için.

çöller ve bahtsız bedevi. işte benim hedefim bu olmalıydı.
artık kararımı vermiştim!

daha uzatacam kafa iyi, sonra bakarız, kusurumu şeetmeyin.

yalancı manyak