2 sene birlikte olduk çok iyi bi ilişkimiz vardı, seviyorduk birbirimizi, farklı şehirleydeydik ama mesafeler engel değildi bizim aşkımıza. yemeyip içmeyip para biriktirip kızı görmeye gidiyodum. Çok özlem cekiyoduk ama herşeye rağmen mutluyduk. Günlerimiz çok güzel geçiyodu adeta bana yaşamayi sevdirmişti. Sonra aramıza kızın ailesi girdi, öğrenmisler beni, biraz araştırma yapmışlar hakkımda. 4 sene sınıfta kaldigimi öğrenmisler, kıza bu çocuktan bişey olmaz ayrilicaksin diye baski yapmaya başlamıştilar. Kız doktorluk okuyor, kızları doktor olucaka onu bana laik görmediler. Kıza aylarca baskı yaptılar benden ayrilsin diye öyle böyle idare ediyoduk ama kız çok uzuluyodu. Askerlik kağıdım gelmişti askere gidicektim. Okulu dondurup askere gittim. Kızın ailesi bunuda öğrenmiş. Baskıları iyice arttirmislar kiza, gördüğün gibi okulu dondurup askere gitmiş, askerligi bitirincede okumaz bu, bu çocuktan ayrilcan falan diyomuşlar kiza. Ben askeriyedeydim çok uzun zaman olmuştu görüşmeyeli kızla, aramız her geçen gün açıliyodu. Ailesinin baskısı daha çok artiyodu her geçen gün. Ve bir gün "ben daha fazla dayanamıyorum bu baskıya üzgunum ama ayrılmaliyiz" diye mesaj atmış. Mesajı görünce dondum kaldım öylece, bişey diyemezdim benim için aileni karşına al diyemezdim. Baba ocağından uzak biryerdeydim zaten bu koyuyodu anne baba özlemi cekiyodum bide üzerine en çok sevdiğim, uğruna bi sürü şey yaptığım diğer yarım dediğim insanı almıştılar elimden.. Hayat çok acımasız panpalarım, sakın kimseye bağlanıp kalmayın sonra çok canınız yanar..