bir keşin günlüğü

enesle birlikte mustafa abilerin eve doğru gitmeye başladık. ayağımı yere basabilicek kadar iyiydim ama yinede topallıyodum. mustafa abinin eve girdik. pantolonu yırtık bacağı kanlı görünce biran şaşırdı, noldu kardeşim sana diyerek içeri buyur etti. yarayı inceleyip teşhisi koydu dikiş atılmazı lazımdı. arabasına atlayıp en yakındaki hastaneye gittik. acile girip sedyeye uzandım ardımızdan doktor içeri girdi. yarayı kontrol edip pansuman yaptı ve zımba vurmaya kalkınca
- abi baştan savmak için zımba vurmaya çalışma, adam akıllı dikiş at diye çıkıştım. dikiş atıldıktan sonra, nasıl oldu bu, saldırya mı uğradın vs vs diye sorguya çekmeye çalıştı.
parkta çitlerden atlarken takıldım dedim. evet semtimizin parkı cidden çok gibindirikti. ufak çitlerin bıçaktan farkı yoktu ki doktor da fazla üstelemedi. enesi eve bırakıp mustafa abinin eve döndük. 
- ee anlat bakalım, hangi huur çocuğu dedi
olayı olduğu gibi anlattım. bi cigara sarıp içtikten sonra eve döndüm. 4 gün evden pek çıkamadım. okul çıkışlarında enes yanıma uğruyodu. her zamanki gibi vur dumana gel imana modundaydık. ve haftabaşı kendimi daha iyi hissetmeye başlayınca okula gitmeye karar verdim. teneffüslerin birinde telefonum çalmaya başladı, mustafa abi arıyodu, açtım telefonu yanına gitmemi istedi, okuldayım diyince o zaman okul çıkışı parkta ol cevabını aldım.

rezerved

panpa hadi

dinliyoruz panpaa

ine iş vardır diye düşünüyodum ki iş olsa iyi olurdu çünkü param azalmaya başlamıştı. okul çıkışı parka doğru yürüdüm. parka geldiğimde mustafa abiyi ve mahalle büyüklerinden bir kaçını gördüm, yanlarına gidip selam verdim ki beni vuran huur çocuğunu fark ettiğim gibi yumruğu geçirdim. parmaklarımdan birini kırabilecek kadar sağlam vurmuştum. çocuğun yere yığılması yumruklamama engel olamazdı. tahminen 25-30sn boğuştuk ki. mustafa abi ayırdı ve elime bıçağı verdi. intikamımı alabilirdim ama bıçağı yere attım.
- deymezsin huur çocuğu diyip kenara çekildim. diğer abilerden biri 2 tokat atıp yolladı çocuğu. 
parkta bi yarım saat oturduktan sonra mustafa abiye dönüp
- abi iş yok mu diye sordum.
evet, iş tabiiki de vardı ama biraz uzak bi mekana daha yüklü paket zütürücektim. zütüm 3,5 atsada kabul ettim.
 Eğer dinliyen varsa kendini belli etsin.

yaz sevgi koyim