hile açtım ve hikaye battı. özür dilerim.

şehre en son sekiz sene önce babamla birlikte gelmiştim, gençliğimin aklıyla görmek beni büyüledi ve fazlasıyla heyecanlandım. Köylülerimizden olan genç bir Kergit Köylüsü ile gruptan ayrıldık, ben sınav yerini ve aday ilan panosunu bulmayı hedeflerken bir anda onun peşinde kendimi han'da buldum. istemesem de biraz zorunluluktan kergit köylüsüne uydum, çünkü mülakattaki hocalardan birisini tanıdığı için bana torpil yaptıracak ve sınavı geçmemi sağlayacaktı.

koyulduk da kimiz biz, annemin iki kuzeni, birkaç köylü ve ben ve kuzenlerinden büyük olanın kızı vayjine. Vayjine inisiyatifi kendim aldığım zamanlarda eğer hayal gücüm kafi gelmezse bana somut birtakım verilerle yardımıma koşan, akmasa da damlatan, vermese de elleten, az ile yetindiren ortalama bir kergit kızı idi. tek hayali bir noyan ile evlenmek ve bir kalede hayatını sürmekti.

şehre de kendisini göstermeye gittiği giydiği göğsü açık elbiseden beliydi, saçlarını yanlardan örmüş, köyümüzün tepesinde yetişen özel çiçekleri kaynatıp vücuduna sürmüştü, kokusunu alabiliyordum. 3. Nars – All Day Luminous Weightless Fondöten ise bence yüzünü açmamış fazlasıyla abartılı gelmişti, ne diyebilirim ki. herkesin bir alıcısı oluyor ama bana kalırsa bu tipiyle kendisini en fazla bir meyhanenin pr\\\'ını yaparken bulur, tabii ona bunları söyleyip münakaşaya girmeyeceğim, şimdilik sınav için konsantre olmam gerekiyor, diye düşünmüştüm.

babam fakir düşüp evlendikten sonra karısının köyüne iç güveysi gelmişti. üçüncü ve son çocuğu olan ben, işte böyle kendi halinde yaşayan bir ailede bulunmaktaydım, babam içtikçe dedemin beylik günlerini yad eder, vakt-i zamanında sarranidlere nasıl kan kusturduğunun hikayelerini anlatırdı. zaman zaman bir takım eril, faşist ve militarist ifadelerle kendisini olan saygısını kaybetse de ben bunlara takılmazdım. hiç görmediğim dedemi kendime benzetiyor ve kervan muhafızlığı sınavları için talimlerle günümü geçiriyordum. günler birbirini böyle kovarlarken benim için sınav vakti yaklaştı ve tulga\\\'ya yiyecek satmaya giden köyümüzden bir grup köylüyle yola koyulduk.

işte dünya görüşüm bu beğin konuşması, tavrı ve hareketleri ile değişmiş ve onun gibi bir beğ olmaya karar vermiştim. ben de ülkeleri gezecek onlar hakkında bilgiler toplayacak ve hanıma hizmet edecektim, ama nereden başlamalı diye düşündüm? ne yapmalı? aklıma kervansaray muhafızlığı geldi, özelde çalışmaktansa devlete bağlı bir taşeronda çalışmayı daha uygun görerek tulga şehrinde açılan muhafızlık sınavlarına başvurmayı aklıma koydum. babam ise buna şiddetle karşı çıkıp beni bir kaleye kapıkulu olarak vermek istiyordu ama onun için de ingilizce şartı varmış. sancar han'a muhalif bir grup bunun bir bug olduğunu ve devlet kaidesinden kaldırılması gerektiği şeklinde protestolar yapsa da, sancar han'ın gibimde mi dünya, şarap ver biraz daha modu sebebiyle bu hantal bürokratik engel de memleketimizde hala devam etmekteydi.

bu bey, bizleri sscb tehlikesine karşı uyarmakla görevli bir kişiydi. vaegir coğrafyasında yükselen bolşevik hareketi eğer bizim coğrafyamıza sıçrarsa başta köylüler olmak üzere kolhozlara dönüştürüleceğimizden ve işin sonunun gulag takım adalarına kadar gideceğinden bahsetmekteydi. bu söylediklerini o gün kimse anlamamıştı herkes, sancar han'ın yine paraya sıkıştığını ve vergi toplatmaya adam yolladığını düşünmüştü. sadece kpss'ye çalışan genç, beni bu işlere bulaştırmayın sicilime işler, memuriyetim gider, ben siyasetle ilgilenmiyorum diyerek evden çıkmayıp tepki göstermişti.

ortamcılık konusunda belli bir mesafe kat etmiş olan gergin görünüşlü adam, yalan essah o kadarını bilmemekle birlikte bize zütürdüğü karıları anlatarak hem cinsel eğitim hem de şifreli yayın hizmeti sunuyordu. biz de köyün gençleri olarak gündüz bozkırlarda avlanırken geceleri gelen fasıl seslerini dinleyerek bedenimizde bir takım inisiyatifler alıyorduk. günler günleri böyle kovalarken, köye uğrayan bir bey sayesinde dünya görüşüm ve politik duruşum farkındalık kazandı

gergin görünüşlü adam ilginç birisi, saklanma kabiliyeti olmamakla birlikte, ağzından çok kolay laf alabilirsiniz pek sır tutmayı bilmez. bu da bizim işimize yarar tabi, köye geldiğinde genellikle köyün en sonundaki evin duvarına tünemiş vaziyette durur, nedenini sorduğumuzda dikkat çekmemeye çalıştığını söyler, babam küçükken havale geçirdiğini ondan böyle davrandığını söyledi, ne kadar doğru bilemem.

işin aslına gelirsek de asıl yaptığı iş köyler arasında dolaşıp züccaciyelik yapmaktır fakat genelde para konusunda iyi olmadığından çok iş yapamaz ama adamın ortamı var abi. yani tanımadığı kimse yok, her girdiğimiz yerde bizim de böyle tanışımız olsaydı çok fena ortamımız olurdu

Sancar han zütten vurduruyordur, hepinizi karım yapacağım ulaannn araplar bitti sıra bu itlerde

kamışıma su yürüdüğü malumunuz, redkido gibi cinsel tabularımı yıkmış da değilim heterociksüel kalmaya çalışıp onurumu korumak istiyorum, bilmem bilir misiniz muhafazakarlık kötü bir şey, bizim köyde hayat 8'den sonra biter. biter bitmesine de gecele olduğu zaman hep karşı köyden gelen eğlence seslerini duyarız. bir zamandan sonra geceleri o seslerle hayal alemine dalmayı kendime adet edinmiştim, tabii bu hayallerin bazı öğelerinde gündüzleri köyümüze gelip bize nasıl partylediklerini anlatan gergin görünüşlü adamın da etkisi yok değildi.

adım adlandığı, boyum boylandığı, kamışıma da yeteri miktarda su nüfuz ettiği zaman babam bana kendi hikayesini anlattı. babamın ismi tanyuka kendisi eskiden bir beğ olan fakat soyluluğu ve parayı köydeki karılara musallat olup, at yarışında yiyen bir adam. hızlı yaşayıp fakir düşmüş bir tip. şimdi düşündüm de onun kılıcını kaybetme hikayesi çok uzun onu ileride, ilk kalemi nasıl aldığımı anlatırken anlatmak istiyorum.

bu arada eti pişirerek yiyoruz ve sindirimi kolaylaşıyor vaegir denen dağ ayılarına duyrulur. cykablyat çocukları alayı.

Ben de aslen bir kergitliyim. Adım Aybars. Rivayetlere göre bu ad Oğuz han'ın üvey kardeşinden gelirmiş. Svadyalılar için çalışıyor olsam da soyumu unutacak değilim. Bir gün kergit han'ı olacağım. Ve uzaklarda yaşayan diğer kergitli kardeşlerimi bulacağım.

daha sonra da geçmişe dönecek olsam da kısaca hayat hikayemden bahsetmek isterim, annem ben doğmadan ölmüş ve onun karnından beni bir şaman kadın çıkarmış. bir engeli aşmam sebebiyle de uzak coğrafyada yaşadığına inanılan bir başka halkın efsanesinden bana bir isim bahşetmiş, rivayete göre aşılmaz bir dağın arasına düşmanlarından kaçıp saklanan sonra da türeyip çoğalan bir halk varmış, daha sonra bu halk tekrardan devlet olabilmek için demir bir dağı eritip gün yüzüne tekrar çıkmışlar, işte tam orada onlara komutanlık eden üç kumandan varmış.

birisinin ismi bilinmemekle birlikte, birisi subutay bir diğeri de berkutay\'mış. bu hikayeyi bana üniversiteye girdiğinde akademisyenlik hedefleyen ama karı kız işine bulaşınca köye dönüp kervan muhafızlığı yapan-part-time çalışıp kpss'ye hazırlanıyor- edebiyat mezunu bir köylüm anlattı. şaman kadının da oğlu aynı zamanda.

şaman kadın ismimi koyunca babam da telif sıkıntısı olmasın diye ismimi bergüdey yapmış. üzülmüyorum, büyük ünlü uyumu olmasa da en azından küçüğüne uyuyorum.

yaverim rolf bana okumayı ilk öğrettiğinde bir günlük tutmak ihtiyacı hissettim, bu amel defterini kapattığım çapulcuların, sığır çaldığım köylerin bir anlamı olmalıydı, bozkır çocuğu olmam çomar olacağım gerçeğini göstermezdi, entelektüel bir açlık hissettim ve turuncu kafalı rolf\'tan bana okuma yazma öğretmesini istedim.

Sancar hani gotunden gibiyim, bırak artık şu tahti.

bu günlük kalradya coğrafyasında kergit hanlığına bağlı, Bergüdey Beğ'in hayatını anlatmaktadır.