bir kemalistin sıradan bir günü

20 temmuz 2014
06:00 - bu sabah biraz erken uyandım ama bugün anıtkabire gitmeyeceğim. çünkü bir kitap okudum ve fikirlerim biraz karıştı.

07:00 - hemen ekmek arası cumhuriyet peyniri kıvırdım ve tosta bastım yedim çıktım sahile gittim.

10:00 - marjinal göstermesi için güneş gözlüğümü taktım ve sözcü gazetemi çıkarıp milletin içinde kasım kasım gazetemi okudum. "vay dıbına koyayım bu memleketin hali ne?" diye bir nida attım. 2 bank ötedeki yaşlı cemaatçi amca "hayırdır evlat ne oldu neye isyan ediyosun?" dedi. amca dedim amca "ne isyanı ülke elden gidiyor." diye bir nida patlattım. ardından tabiki kesmedim. "allah akpnin belasını versin huur çocukları ülkeyi gibtiler " derken fatihte oldugunu unutmuşum o an 10 kişi bir anda üstüme çullandı ve pata küte dövdüler. o an dayak yerken düşüncelerim biraz daha oturmaya başladı.

13:00 - derneğe gittim ve bizimkiler hayırdır lan dediler ne oldu sana dediler. ulan dedim fatihe gittim caminin önünde akpye küfür ettim pata küte dövdüler beni. deyince bizimkiler "bişey olmaz dostum izmirli bi çocuk var keremcan kız kardeşlerini çağırırız ortamımız şenlenir." dedi ve gözlerim bayram etti o an. biz her 3 günde bir berkecanın bacılarını gibiyoruz.

17:00 - dernekten eve giderken yolda zaman gazetesi buldum. dayak yediğim an geldi aklıma. apar topar ankaraya gittim ve anıtkabirin karşısında açtım zaman gazetesini. dedim "ah başbakanımız. keşke cumhuriyeti yıksa" diye bağırır bağırmaz bu sefer de 20 chpli arasında "baban kimdi bilmezdin. atam olmasa ananı ingilizler gibecek" nidalarıyla pata küte dayak yedim. ve bazı şeyler kafamda daha çok netleşti. hemen eve gidip nutuğu bir daha okuyacaktım.

22:00 - eve geldim. açtım nutuğu ve bir kez daha okumaya başladım. bu sefer anlayarak okuyacaktım. babamın kim oldugunu bilmem gerekirdi.

02:00 - hayattta bazı şeyleri yeniden sorgulamaya başladım. bugün hiç dua etmemiştim. acaba etmeli miydim ? bunları düşünürken hemen tanrıya önce beni sonra atatürk ü koruması için dua ettim bu sefer.

günün sözü : "Efendiler, bilirsiniz ki hayat demek, mücâdele ve müsâdeme demektir. Hayatta muvaffâkiyet, mutlaka mücâdele muvaffâkiyetiyle mümkündür. Bu da mânen ve maddeten kuvvete, kudrete istinat eder bir keyfiyettir."

müsademe ne demek ? atatürk neden bu kadar saçma cümleler kurmuş ? muvaffâkiyet neydi ? istinat ne amk? bunlar ne demek ? tanrım bana yol göster.